Αντιλαϊκές ρυθμίσεις σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και τη χειροτέρευση των οικονομικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προβλέπονται στο νομοσχέδιο με τίτλο: «Σύστημα Αϋλων Τίτλων, διατάξεις για την κεφαλαιαγορά, φορολογικά θέματα», στο οποίο περιλαμβάνεται και η ρύθμιση για το τέλος παρεπιδημούντων.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει σταθερή και ξεκάθαρη θέση για τα οικονομικά της ΤΑ, τόσο στη Βουλή όσο και στους δήμους και τις νομαρχίες (στα Δημοτικά και Νομαρχιακά Συμβούλια), στα όργανά της (ΤΕΔΚ, ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ).

Το ΚΚΕ παλεύει για:

• Πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση της ΤΑ, ώστε να καλύπτονται όλες οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
• Αμεσο πάγωμα ή και μείωση των ανταποδοτικών τελών, και σταδιακά να καταργηθούν.
• Κατάργηση κάθε είδους τοπικής, κάθε έμμεσης φορολογίας.
• Απόδοση όλων των παρακρατηθέντων πόρων σε πραγματικές - σημερινές τιμές.
• Μη εφαρμογή της δυνατότητας να επιβάλλει και να διαχειρίζεται φόρους η ΤΑ, που οδηγεί σε πρόσθετη αφαίμαξη των εργαζομένων.
• Μη εφαρμογή των ΣΔΙΤ και αντίθεση σε κάθε συμμετοχή του κεφαλαίου στο σχεδιασμό, στην κατασκευή, στη χρηματοδότηση, στη λειτουργία, στη συντήρηση των έργων, των υπηρεσιών που παρέχονται από τους δήμους, αλλά και των υπηρεσιών των δήμων.
• Απαλλαγή της ΤΑ από κρατικές αρμοδιότητες που αφορούν σε Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Πρόνοια, γιατί αυτό διασπά και αποδιαρθρώνει τον ενιαίο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα που πρέπει να έχουν, βοηθά στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
• Δωρεάν παροχή υπηρεσιών στον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Διαμόρφωση πρασίνου, ελεύθερων χώρων με ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σε αυτούς, κλπ.
• Ανατροπή του θεσμικού πλαισίου που καθιστά την ΤΑ επιχείρηση.

Συγκεκριμένα, η λύση για τα οικονομικά της ΤΑ βρίσκεται στην πρότασή μας: Καθορισμός ποσοστού επί του κρατικού προϋπολογισμού που θα αυξάνεται ανάλογα με τις ανάγκες των εργαζομένων. Σήμερα, απαιτείται τουλάχιστον 8% από τον κρατικό προϋπολογισμό (και όχι από επιμέρους φόρους).

Οσο συνεχίζεται η πενιχρή κρατική χρηματοδότηση, είμαστε αντίθετοι με τη μείωση των πόρων της ΤΑ, επομένως και με την προωθούμενη διάταξη για μείωση του τέλους παρεπιδημούντων, πολύ περισσότερο που αυτή η μείωση αποτελεί πρόσθετη προσφορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Η θέση μας αφορά τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα, τους μεγαλοξενοδόχους και όχι τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, που μαστίζονται από την αντιλαϊκή πολιτική, για τους οποίους διεκδικούμε να καταργηθεί κάθε τέλος.

Η μείωση των πόρων της ΤΑ αποτελεί και δικαιολογία ή και άλλοθι για την επιβολή νέων βαρών από τους δήμους στους εργαζόμενους, κατεύθυνση που καλλιεργούν επώνυμα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι οι πόροι της ΤΑ πρέπει να προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι ως ποσοστό από επιμέρους φόρους, γιατί:

Η κάθε κυβέρνηση τους επιμέρους φόρους τους διαχειρίζεται όπως θέλει. Ετσι, μέχρι σήμερα είχαμε σημαντική περικοπή πόρων της ΤΑ από αυτά που προέβλεπε ο νόμος 1828/89 (για τα οικονομικά της ΤΑ).

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τους νόμους 2008/92 και 2065/92 αφαίρεσε έσοδα της ΤΑ από τους φόρους επί των καταθέσεων και από τους φόρους προηγούμενων ετών (τεράστια ποσά που ξεπερνούν τα 5.000 εκατ. ευρώ).

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφαίρεσε έσοδα από τα τέλη κυκλοφορίας. Με τη δικαιολογία ότι η ΤΑ αποφάσισε να ενισχύσει τη «σύγκλιση» με 10 δισ. δρχ., παρακράτησε 219 δισ. δρχ. (642 εκατ. ευρώ) μέχρι το 2003.

Εχουμε και τεράστιες παρακρατήσεις από τους θεσμοθετημένους πόρους της ΤΑ από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Η αύξηση των πόρων συνήθως γίνεται με αύξηση των τελών και έμμεσων φόρων, δηλαδή των πιο αντιλαϊκών φόρων (βλέπε αύξηση τελών κυκλοφορίας, αύξηση ΦΠΑ, κλπ.).

Τέλος, το ΚΚΕ θεωρεί ότι τα χρήματα που παίρνει η ΤΑ δεν ανήκουν στους δήμους αλλά στους εργαζόμενους, αφού, εκτός των άλλων, κάθε μείωσή τους σημαίνει λιγότερες υπηρεσίες και έργα που έπρεπε να γίνονται προς όφελός τους.

Είμαστε στην αντίπερα όχθη με τις δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, του ΛΑ.Ο.Σ., που όχι μόνο αποδέχονται αυτήν την πολιτική, αλλά και συχνά αποτελούν τους προπομπούς για την επιβολή αντιλαϊκών μέτρων μέσω της ΤΑ στους εργαζόμενους. Παράδειγμα, η μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων, η προώθηση της φορολογικής εξουσίας στην ΤΑ, αλλά και η συμφωνία τους στην εξευτελιστική μείωση του ύψους των παρακρατηθέντων πόρων, με την οποία αποποιήθηκαν τεράστια ποσά που λείπουν από υπηρεσίες και έργα προς τους εργαζόμενους.

Στην παραπάνω βάση, εξετάζουμε και τις άλλες ρυθμίσεις που προωθούνται με το ίδιο νομοσχέδιο.