Ενα αντιδραστικό νομικό πλαίσιο, με σκοπό να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα, θεσμοθετεί η κυβέρνηση, αξιοποιώντας τη δράση κουκουλοφόρων. Στις «ομάδες ταχείας επέμβασης» της Αστυνομίας και τη συνεργασία με τη Σκότλαντ Γιαρντ, χτες η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια σειρά μέτρων στην ίδια κατεύθυνση της έντασης της καταστολής.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας αμέσως μετά το πέρας της Κυβερνητικής Επιτροπής δήλωσε: «Προβλέπουμε σε σειρά από διατάξεις σαν ιδιαίτερα επιβαρυντική περίπτωση τη χρήση της κουκούλας, την απόκρυψη των χαρακτηριστικών». Λίγο αργότερα σε σχετική συνέντευξη Τύπου είπε ότι η χρήση της κουκούλας είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική περίπτωση για μια σειρά αδικήματα, όπως: Διατάραξη της κοινής ειρήνης, απλή σωματική βλάβη, απρόκλητη σωματική βλάβη, επικίνδυνη σωματική βλάβη κλπ. (άρθρα 189, 190, 308, 309, 310 και 311 του Ποινικού Κώδικα). Οπως ανακοίνωσε ο υπουργός, από εδώ και στο εξής όποιος φορά κουκούλα ή αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και διαπράττει τα παραπάνω αδικήματα θα επιβαρύνονται με επιπλέον ποινές, οι οποίες κυμαίνονται από 2 μέχρι 10 χρόνια. Το γεγονός ότι είπε πως η «κουκουλοφορία» δε θα συνιστά αυτοτελές αδίκημα καθόλου δε μειώνει το επικίνδυνο των κυβερνητικών εξαγγελιών.

Ουσιαστικά, η κυβέρνηση εναρμονίζεται με τις επιταγές της ΕΕ για αυστηροποίηση του ποινικού δικαίου. Και χρησιμοποιεί προσχήματα για να πάρει μια σειρά κατασταλτικά μέτρα που στοχεύουν ευθέως στην ποινικοποίηση και δίωξη των αγώνων των εργαζομένων, καθώς πολύ εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί κάποιος διαδηλωτής με τις επιβαρυντικές διατάξεις που σχεδιάζει να προωθήσει η κυβέρνηση.

Ο υπουργός, παρά τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις που δέχτηκε για τις ποινές που θα επιφυλάσσει το νέο καθεστώς, ήταν ασαφής και παρέπεμψε την υπόθεση στη συζήτηση που θα ακολουθήσει στη Βουλή. Στην αρχή έκανε λόγο για ποινές από 10 χρόνια και πάνω, ενώ στη συνέχεια διευκρίνισε ότι ανάλογα με τη βαρύτητα του αδικήματος θα προβλέπεται ποινή πάνω από δύο χρόνια. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση ουσιαστικά επαναφέρει και το περιβόητο αδίκημα της περιύβρισης της αρχής.

Ακόμα, δήλωσε ότι «στην παρούσα δύσκολη φάση η Αστυνομία χρειάζεται στήριξη». Και επικαλέστηκε ακόμη και το δημόσιο αίσθημα. «Δε νομοθετούμε με ενοχή και δε βρισκόμαστε σε δυσαρμονία με το κοινό αίσθημα. Αυτή είναι η θέληση της ελληνικής κοινής γνώμης. Αυτή είναι η θέληση της κυβέρνησης», είπε.

Ουσιαστικά η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ - αξιοποιεί τη δράση των κουκουλοφόρων για να εφαρμόσει νέα μέτρα καταστολής, που έχουν προαποφασιστεί σε εθνικό και ευρωενωσιακό επίπεδο. Η ίδια βεβαίως - όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ - δεν έχει συλλάβει ούτε έναν «κουκουλοφόρο», ακριβώς γιατί τους χρειάζονται. Ερχονται τώρα να ποινικοποιήσουν την αμφίεση, όταν η κουκούλα είναι μέρος της αμφίεσης των ανθρώπων των κατασταλτικών μηχανισμών που διεισδύουν σε ανάλογες ομάδες προκειμένου να τις χρησιμοποιήσουν ή και να ωθήσουν σε ενέργειες που είναι βούτυρο στο ψωμί των κυβερνήσεων για ένταση της κρατικής καταστολής.

Γι' αυτό και η εργατική τάξη, ο λαός πρέπει να αντιδράσει μαζικά, οργανωμένα και περιφρουρημένα ενάντια στα νέα μέτρα κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας.

Μιας και οι χτεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης αφορούσαν κουκούλες, καλά θα κάνει να δώσει απαντήσεις - όπως και εκείνη του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα - για το τι θα κάνει με τις άλλες «κουκούλες» που στέλνει με εντολή να παρακολουθούν τη δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Παραθέτουμε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις:

-- 2 Απρίλη 2001: Δύο άντρες του Σώματος Ειδικών Φρουρών εμφανίζονται στην αίθουσα, μέσα στο νοσοκομείο του «Ευαγγελισμού», όπου εκπρόσωποι σωματείων συνεδριάζουν. Μπροστά στις έντονες διαμαρτυρίες των εργαζομένων, οι αστυνομικοί απάντησαν ότι βρίσκονταν με εντολή της υπηρεσίας έξω από το νοσοκομείο.

-- 1 Μάη 2002: Οταν η πρωτομαγιάτικη πορεία φτάνει έξω απ' την αμερικάνικη πρεσβεία, η περιφρούρηση απ' τα μπλοκ του ΠΑΜΕ αποκαλύπτει ασφαλίτη που προσπαθεί να μπει στην πορεία. Οι διαδηλωτές ζητούν τα στοιχεία του κι εκείνος προσπαθεί να τραβήξει το πιστόλι που είχε περασμένο σε θήκη στη δεξιά πλευρά της ζώνης του. Η περιφρούρηση τον παραδίδει, όταν επισήμως ο επικεφαλής αξιωματικός ομολογεί ότι είναι ασφαλίτης.

-- 22 Νοέμβρη 2005: Δύο ασφαλίτες, οπλισμένοι με πολιτικά, συλλαμβάνονται να παρακολουθούν την πλατιά σύσκεψη του ΠΑΜΕ στο Συνδικάτο Οικοδόμων της Αθήνας. Η σύσκεψη αφορούσε την προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας που είχε οριστεί για τις 14 Δεκέμβρη 2006. Το θέμα ήρθε στη Βουλή με Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ που συζητήθηκε στις 2/12/2005. Κατά τη συζήτηση ο τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Χρ. Μαρκογιαννάκης παραδέχτηκε ότι οι αστυνομικοί είχαν πάει στη σύσκεψη του ΠΑΜΕ με εντολή της υπηρεσίας τους.

-- 26 Νοέμβρη 2005: Σε συγκέντρωση που πραγματοποιείται στο σούπερ μάρκετ του «Σκλαβενίτη» στη Ν. Χαλκηδόνα εντοπίζεται ο διοικητής του τοπικού αστυνομικού τμήματος, ντυμένος πολιτικά, να εκτελεί ...χρέη παρακολούθησης των εργαζομένων.

-- 23 Νοέμβρη 2006: Ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Ανω Λιοσίων, συνοδευόμενος από τρεις ασφαλίτες, εμφανίζεται στη συνέλευση των εργαζομένων στη χωματερή, απαιτώντας από τους τελευταίους να του κοινοποιήσουν τις αποφάσεις τους.

Μέτρα που έχουν ήδη εξαγγείλει αρκετές φορές για το σωφρονιστικό σύστημα οι προκάτοχοί του, ανακοίνωσε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Δικαιοσύνης, όπως η ένταξη των νοσοκομείων των σωφρονιστικών καταστημάτων στο ΕΣΥ και η αλλαγή του τρόπου συγκρότησης των υπηρεσιακών συμβουλίων των φυλακών. Ο υπουργός εξήγγειλε και την ίδρυση φυλακών υψίστης ασφαλείας, όπου θα εκτίουν τις ποινές οι βαρυποινίτες.

Παράλληλα, ανακοινώθηκαν - μεταξύ άλλων - και τα εξής μέτρα: Η κατοχή και χρήση κινητών τηλεφώνων από σωφρονιστικούς υπαλλήλους εντός των φυλακών θα αποτελεί ποινικό αδίκημα, ενώ η χρήση κινητού από τους κρατούμενους θα επισύρει βαρύτατες πειθαρχικές ποινές. Στο πλαίσιο της αποσυμφόρησης των φυλακών θα απολύονται υπό όρους όσοι έχουν μετατρέψιμες ποινές, αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τις εξαγοράσουν. Οι μητέρες κρατούμενες που έχουν ανήλικα παιδιά θα μπορούν αντί της ποινής της φυλάκισης να ασκούν κοινωφελή εργασία εκτός των φυλακών, με εξαίρεση όσες έχουν καταδικαστεί σε ισόβια. Αλλάζει ο τρόπος χορήγησης αδειών των κρατουμένων.