Οι ηγέτες της G-20, των 20 πιο ισχυρών οιονομιών

«Είναι μια ημέρα που όλος ο κόσμος συμφώνησε από κοινού για την καταπολέμηση της παγκόσμιας ύφεσης, όχι με λόγια, αλλά με ένα σχέδιο για την παγκόσμια ανάκαμψη», τόνισε ο Βρετανός πρωθυπουργός με το πέρας των εργασιών της Συνόδου της G20 Γκόρντον Μπράουν, προσθέτοντας ότι οι G20 θα επιδιώξουν την αναζωογόνηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και του παγκοσμίου εμπορίου με προγράμματα ύψους 1,1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων.

Δηλώσεις που είχαν στόχο να προκαταλάβουν αλλά και να πείσουν τον πλανήτη για τα «θετικά» αποτελέσματα της Συνόδου της Ομάδας των G20. «Θετικά αποτελέσματα», όμως, η Σύνοδος είχε μόνο για το κεφάλαιο και τις αγορές και όχι φυσικά για τους εργαζόμενους που θα κληθούν να πληρώσουν το τίμημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Κάτι που το γνώριζαν οι χιλιάδες που διαδήλωσαν επί δύο ημέρες στους δρόμους του Λονδίνου ενάντια στη G20. Διαδηλώσεις που μετατράπηκαν ουκ ολίγες φορές σε πεδία μάχης, με μέσα ενημέρωσης να κάνουν λόγο για «υπερβολική άσκησης βίας». Τα αίτια δε του θανάτου ενός 29χρονου κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων μπροστά στην Τράπεζα της Αγγλίας ακόμη ερευνώνται.

Στα συμφωνηθέντα ...το ρόλο του χρηματοδότη της διεθνούς οικονομίας, με 750 δισεκατομμύρια δολάρια και κυρίως των χωρών που αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα, θα αναλάβει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που προκύπτει εξαιρετικά αναβαθμισμένο από τη χτεσινή σύνοδο. Δεν είναι τυχαίο... Το ΔΝΤ όπως και η Παγκόσμια Τράπεζα είναι οι δύο οργανισμοί που από τη σύστασή τους έχουν ως στόχο την καθυπόταξη των λαών και την επιβολή των όρων του κεφαλαίου.

Εννοείται ότι όλοι θέλησαν να συμμετάσχουν στο τεχνητά «διθυραμβικό» κλίμα και εμφανίστηκαν με τις δηλώσεις τους απολύτως ικανοποιημένοι. Ο οικοδεσπότης Γκόρντον Μπράουν έκανε λόγο για «μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων» που αναδεικνύεται μέσα από τη σύνοδο και ναι μεν δεν «υπάρχει κάποια άμεση λύση» στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, αλλά... τα μέτρα που συμφωνήθηκαν δείχνουν την αποφασιστικότητα των κυβερνήσεων. Απορρίπτοντας, για άλλη μια φορά, τις αναφορές σε διενέξεις με τη Γαλλία και τη Γερμανία σχετικά με τα επιδιωκόμενα νέα πακέτα τόνωσης των οικονομιών, ο Βρετανός πρωθυπουργός είπε ότι τα μέχρι στιγμής μέτρα παγκοσμίως έχουν ενισχύσει την παγκόσμια οικονομία με 5 τρισεκατομμύρια δολάρια. «Το μεγαλύτερο πακέτο ενίσχυσης της οικονομίας στην ιστορία», όπως είπε. Την άποψη του Μπράουν περί «νέας παγκόσμιας τάξης» δείχνει να την μοιράζεται και ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιου Λούλα Ντα Σίλβα...

Για τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα πρόκειται για μια «ιστορική Σύνοδο» που μπορεί να αποτελέσει ένα «σημείο καμπής» για την επίτευξη της οικονομικής ανάκαμψης.. Υποβάθμισε, επίσης, τις αντιθέσεις δηλώνοντας ότι κάποια θέματα «που δεν αποτελούσαν προτεραιότητα για τις ΗΠΑ» και είχαν προφανώς πολύ μεγάλη σημασία για άλλες χώρες υιοθετήθηκαν στην τελική συμφωνία, χωρίς φυσικά να αναφέρει παραδείγματα. Πρόσθεσε, εξάλλου, ότι οι ΗΠΑ προσέρχονται πλέον σε παρόμοιες συνόδους με ταπεινοφροσύνη και χωρίς να θεωρούν ότι έχουν πάντα τη σωστή απάντηση...

«Συμφωνήθηκαν περισσότερα από όσα ελπίζαμε», δήλωσε από την πλευρά του, ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί μετά το πέρας της Συνόδου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ, η οποία σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της Συνόδου δήλωσε πως «τέθηκαν οι βάσεις για μια πιο σαφή αρχιτεκτονική των χρηματοπιστωτικών αγορών» και πρόσθεσε ότι «πρόκειται για έναν πολύ καλό, σχεδόν ιστορικό συμβιβασμό».

Στο κοινό ανακοινωθέν τους, οι 20 ηγέτες θέτουν έξι στόχους:

• Την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομία, την ανάπτυξη και την απασχόληση.
• Την εκκαθάριση του τραπεζικού συστήματος και την αποκατάσταση της ροής δανεισμού.
• Tην ενδυνάμωση των κανόνων λειτουργίας και εποπτείας της οικονομίας.
• Την αναμόρφωση και την ενίσχυση των διεθνών οικονομικών θεσμών για την έξοδο από την παρούσα κρίση και την αποτροπή μελλοντικών κρίσεων.
• Ωθηση στο διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις, απορρίπτοντας τον προστατευτισμό.
• Aνάκαμψη «πράσινη», δίκαιη και βιώσιμη (έτσι βαφτίζεται η νέα διέξοδος για επενδύσεις που ψάχνουν οι καπιταλιστές).

Αναλυτικότερα, καθορίζεται ότι οι πόροι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) θα αυξηθούν κατά 750 δισεκατομμύρια δολάρια. Παρέχονται από το ΔΝΤ 250 δισ. δολάρια τα επόμενα δύο χρόνια, για να δοθεί ώθηση στο παγκόσμιο εμπόριο και ζητείται από τις αρμόδιες εθνικές αρχές να παρέχουν κάθε διευκόλυνση και ευελιξία για ενίσχυση της ρευστότητας και του εμπορίου. Δημιουργείται νέο Συμβούλιο Οικονομικής Σταθερότητας (financial stability board) που θα διασφαλίζει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών και του ΔΝΤ και θα λειτουργεί ως ένας μηχανισμός έγκαιρης προειδοποίησης για το οικονομικό σύστημα. Υιοθετούνται νέοι κανόνες για την καταβολή μερισμάτων και μπόνους των στελεχών του χρηματοπιστωτικού τομέα, αυστηρότατες ρυθμίσεις που θα διέπουν τη λειτουργία των κεφαλαίων υψηλού κινδύνου (hedge funds). Παράλληλα, ανοίγει ο δρόμος για κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου και υπήρξε συμφωνία για την από κοινού προσέγγιση για την αντιμετώπιση των «τοξικών» τραπεζικών προϊόντων. Υποτίθεται, επίσης, ότι θα καταργηθούν οι λεγόμενοι «φορολογικοί παράδεισοι».

Παρέχονται στις αναπτυσσόμενες χώρες, και πιο συγκεκριμένα στην Κίνα, στην Ινδία και τη Βραζιλία, περισσότερα δικαιώματα συναπόφασης όσον αφορά στη διαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομικής πολιτικής. Τέλος, προβλέπεται η χορήγηση επιπλέον πιστώσεων ύψους 106 δισ. δολαρίων προς τις φτωχότερες χώρες, μέσω των διεθνών αναπτυξιακών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Ολα αυτά τα μέτρα, που εμφανίζονται ως δήθεν μέτρα σωτηρίας είναι μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου και οι αντιθέσεις για την κατανομή των «πακέτων» θα ενταθούν.