Επιπλέον, οι ίδιοι οι εργάτες, οι μαθητές, οι αγρότες και όλοι γενικά οι εργαζόμενοι που θέλουν να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους στην εργασία και στην κοινωνία, διστάζουν συχνά να κινητοποιηθούν καταλαμβανόμενοι από ένα αίσθημα ματαιότητας και απογοήτευσης ως προς τα αποτελέσματα που καθιστούν τις προσπάθειές τους άκαρπες. Ενώ παράλληλα το ίδιο το Κόμμα καταλήγει να μένει στο περιθώριο εξαντλώντας τη δράση του στην ικανοποίηση ορισμένων αιτημάτων. Φαίνεται - κατά κάποιον τρόπο - αναλώνεται στην ισορρόπηση κάποιων καταστάσεων ή και σχέσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων και από την άλλη να χάνεται το όραμα της σοσιαλιστικής προοπτικής. Ο ριζοσπαστικός δηλαδή χαρακτήρας του Κόμματος - στηριζόμενη σε μηνύματα που λαμβάνω από το οικείο περιβάλλον μου - έχει αλλοιωθεί ως προς τη δυναμική και την αποφασιστικότητα ρήξης με τους θεσμούς και τους κανόνες λειτουργίας του καπιταλιστικού κράτους, ότι έχουμε επαναπαυτεί στη συμμετοχή στο Κοινοβούλιο και εξαντλούμε τη δράση μας σε ειρηνικές πορείες, ύστερα από προειδοποίηση της αστυνομίας. Ο κόσμος έτσι που έχει πειστεί ότι τα πράγματα θα αλλάξουν μόνο μέσα στην ΕΕ και την ΟΝΕ, επικροτεί την κυβερνητική πολιτική και ταυτόχρονα «χρησιμοποιεί» τη φωνή του Κόμματος, για να κρατήσει ορισμένα δικαιώματα. Αυτή η κατάσταση απεικονίζει χαρακτηριστικά τη μικροαστική αντίληψη του σύγχρονου Ελληνα, ο οποίος θέλει χωρίς κόπο, χωρίς αντίτιμο, χωρίς πολλές θυσίες και ριζικές αλλαγές, να ακολουθήσει το «ευρωπαϊκό όραμα» και να εκμεταλλεύεται ανώδυνα όποια θετικά μπορούν να προκύψουν. Αυτή η στάση όμως, απέναντι στο Κόμμα, χρεώνεται σε εμάς τους ίδιους, γιατί δείχνουμε αποπροσανατολισμένοι, απομακρυσμένοι από τα ιδανικά της επανάστασης και ικανοποιημένοι από μια πετυχημένη, γεμάτη ενθουσιασμό, ένταση και πολύ κόσμο πορεία.

Οπωσδήποτε, η πορεία, η κατάληψη, η απεργία, το σύνθημα, αποτελούν αναγνωρισμένες μορφές πάλης, αλλά δεν αρκούν. Η διαμόρφωση νέων λαϊκών θεσμών θα είναι αυτή που κυριολεκτικά θα ανησυχήσει τη φιλήσυχη πορεία των δουλοπρεπών κυβερνήσεων που άλλο στόχο δεν έχουν παρά να νέμονται τους καρπούς από την κατάληψη υψηλών οφικίων. Οι νέοι αυτοί θεσμοί πρέπει να απευθύνονται σε όλο το λαό και να γίνουν απειλή για τη συνέχιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί από μέρους του ΚΚΕ με την ανάληψη οικοδόμησης ενός συστήματος ιατρικής περίθαλψης και εκπαίδευσης. Πρέπει να δώσουμε ζωντανά δείγματα της σοσιαλιστικής ιδέας. Ας συνεργαστούμε, λοιπόν, οι σύντροφοι οικοδόμοι και οι υπόλοιποι εργάτες, στην ανέγερση ενός κτιρίου που θα στεγάσει μαζί με τους συντρόφους γιατρούς (έστω κι αν κάποιοι αποτελούν επαγγελματικά στελέχη, στρέφοντας ωστόσο τις δραστηριότητές τους προς αυτή την κατεύθυνση αντικαθιστώντας τις παλιές ευθύνες με νέες - εξίσου βαθιά πολιτικές) την απόδειξη ότι το ΚΚΕ βρίσκεται κοντά στο λαό, την απόδειξη ότι η υγεία και η αξιοπρέπεια (σε αντίθεση με τη συνήθη ελεεινή κατάσταση των νοσοκομείων) αποτελούν πρωταρχικό μέλημα, ότι αυτός ο σεβασμός και το ενδιαφέρον συμπορεύονται με την ουσιαστικά δωρεάν περίθαλψη. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορεί να λειτουργήσει σχολή - για παράδειγμα - μουσικής, όπου θα παρέχεται στον καθένα η δυνατότητα καλλιέργειας των καλλιτεχνικών του ανησυχιών και ροπών. Η επαφή μάλιστα των διδασκόντων με τους μαθητευόμενους, θα σταθεί μια καλή αφορμή προπαγάνδισης των θέσεών μας.

Με τις δυο αυτές λειτουργίες, θα δηλώσουμε πιο αποφασιστικά την άρνησή μας να ακολουθήσουμε και να υποταχθούμε στο αδιέξοδο σύστημα της ιδιωτικοποίησης που στερεί από τον πολίτη τη δυνατότητα τόσο της φροντίδας της υλικής του υπόστασης όσο και της εξέλιξης της πνευματικής του. Καθώς επίσης, ότι ο κομμουνισμός δεν είναι μόνο θεωρία, ότι λειτουργούμε όχι με κριτήριο τις αρχές της κερδοσκοπίας και της απληστίας, αλλά της κοινωνικής πρόνοιας, της αλληλεγγύης και της προσφοράς, ότι η επανάσταση αρχίζει. Είναι απαραίτητο η οργάνωση να λειτουργήσει όχι ως κόμμα, αλλά ως στράτευμα που προετοιμάζεται για μάχη σε όλα τα πεδία. Και μόνο το γεγονός ότι θα δοθεί στους συντρόφους η ευκαιρία υλοποίησης ενός τόσο άμεσου και υπαρκτού στόχου, είναι αρκετό, για να κάνει τους ίδιους και όλο το λαό που θα παρακολουθεί, να οραματιστούν πιο ζωηρά το αίτημα να ξεκινήσει το χτίσιμο ενός νέου κόσμου. Εμείς προχωράμε, ακόμα και αν οι άλλοι θέλουν να μας σταματήσουν και καλούμε όλους τους διστακτικούς να συμμετάσχουν στην πορεία του Κόμματος, πορεία απελευθερωμένη από τον αλύγιστο μηχανισμό της αδράνειας.