«Βαθυστόχαστα» μηνύματα και συμπεράσματα από τις αμερικανικές εκλογές επιχειρούν να μεταφέρουν στα «καθ' ημάς» διάφοροι «έγκυροι» αναλυτές και αμερικανόδουλοι. Ετσι, ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτή η παρωδία δημοκρατίας των εκλογών στη «μητρόπολη» του καπιταλισμού, επιχειρείται να εμφανιστεί ως η αποθέωση και το μεγαλείο της δημοκρατίας! Μεγαλείο της δημοκρατίας να εκλέγεται ο «πλανητάρχης» από το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων με ένα ληστρικό εκλογικό σύστημα, που μόνο την «αιωνιότητα» του δικομματισμού εγγυάται. Αποθέωση της δημοκρατίας να ζουν 32 εκατομμύρια Αμερικανοί (το 12% του πληθυσμού) κάτω από το όριο της φτώχειας, δημοκρατία είναι το 20% να καρπώνεται το 50% του εθνικού πλούτου. Δημοκρατία είναι 45 εκατομμύρια εργαζόμενοι - και όχι άνεργοι - να μην έχουν καμία ασφάλιση, δημοκρατία είναι τα γκέτο κυρίως των μαύρων και των ισπανόφωνων, δημοκρατία είναι να είναι πίσω από σίδερα περίπου 2 εκατ. άνθρωποι κ.ο.κ. Δημοκρατία είναι να έχεις να διαλέξεις μόνο τον ...«Μπουσγκόρ», το τερατώδες δημιούργημα Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών και της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού. Αλλά, βέβαια, οι εγχώριοι θαυμαστές αυτή τη δημοκρατία έχουν ως πρότυπό τους, τη δημοκρατία USA. Δημοκρατία των πολυεθνικών, δυναστεία και αδίστακτη τυραννία για τη συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων. Χάρισμά τους.