Εισαγωγικά πρέπει να σημειώσουμε ότι η έννοια της «παγκοσμιοποίησης» είναι ούτως ή άλλως σκόπιμα ασαφής. Η κυριαρχούσα άποψη, όπως την εκφράζουν οι ίδιοι οι θιασώτες της «παγκοσμιοποίησης», την παρουσιάζει ως μια αντικειμενική διαδικασία, ως μονόδρομο. Υπό την έννοια αυτή οι υπέρ της «παγκοσμιοποίησης» απαντήσεις αντανακλούν κατά ένα μεγάλο ποσοστό αυτήν την ερμηνεία. Δηλαδή, υποστήριξη σε μια αντικειμενική διεθνοποίηση των οικονομικών σχέσεων, από την οποία δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να λείπει η Ελλάδα. Ετσι η «παγκοσμιοποίηση» κρίνεται θετικά από το 51,6%, με σαφώς υψηλότερα ποσοστά στους ψηφοφόρους των δύο μεγάλων κομμάτων. Κατά της παγκοσμιοποίησης τοποθετείται το 38,1% το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί υψηλό ποσοστό. Τα συγκεκριμένα ποσοστά υπέρ και κατά της «παγκοσμιοποίησης» μπορούν να «φωτιστούν» και από τις απαντήσεις που δόθηκαν στην επόμενη ερώτηση (Τι είναι παγκοσμιοποίηση;).