Ο φετινός προϋπολογισμός αναδιανέμει τον πλούτο που παράγεται στη χώρα υπέρ του κεφαλαίου, υπογράμμισε στην ομιλία του ο γενικός εισηγητής του ΚΚΕ Α. Τζέκης, τονίζοντας ότι συνεχίζονται έτσι τα βήματα των προηγούμενων προϋπολογισμών.

«Είναι, είπε, και αυτός ο προϋπολογισμός αντιλαϊκός, φιλομονοπωλιακός και βαθιά ταξικός. Πρόκειται για έναν προϋπολογισμό που ενισχύει παραπέρα την έντονα αναδιανεμητική του λειτουργία υπέρ του κεφαλαίου. Ενισχύει τη συγκεντροποίηση και κερδοφορία του κεφαλαίου μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, προβλέπει τη διάθεση 3,2 τρισ. δρχ. για την καταβολή τόκων στο τραπεζικό - χρηματιστηριακό κεφάλαιο και προβλέπει τη διάθεση στο μεγάλο κεφάλαιο τεράστιων ποσών μέσω του προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων».

Ο εισηγητής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση έδειξε αποφασιστικότητα και συνέπεια στην αύξηση όμως των κερδών του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας και όπως δείχνει έρευνα της ICAP για το 1999 είχαμε αύξηση καθαρών κερδών κατά 48,7% σε σχέση με το 1998. Και πρόσθεσε:

«Την ίδια και ίσως και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, σταθερότητα και συνέπεια έδειξε η κυβέρνηση στην καθήλωση των μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων. Αποτέλεσμα η απώλεια των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα την τελευταία δεκαετία να είναι από 20% και 25% αντίστοιχα. Επίσης η κυβέρνηση διακρίθηκε στο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, των ασφαλιστικών κατακτήσεων, στην αύξηση της ανεργίας, την υποβάθμιση της υγείας, της πρόνοιας, της παιδείας, του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, στο κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στο ξεκλήρισμα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Δε δίστασε μάλιστα να αντιμετωπίσει με πυγμή (ΜΑΤ, δικαστήρια, διώξεις) τους αγώνες των εργατών, των συνταξιούχων, των μαθητών, των καθηγητών που διεκδικούσαν αυτά που δικαιούνταν. Μάλλον έτσι δικαιολογούνται οι αυξημένες δαπάνες για το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Ετσι την "εθνική επιτυχία" της ένταξης της ΟΝΕ την πλήρωσε σκληρά μόνο ο εργαζόμενος λαός και όχι οι εκμεταλλευτές του (βιομήχανοι, τραπεζίτες, μεγαλέμποροι). Ηταν στόχος και επιτυχία του κεφαλαίου και όχι της εργατικής τάξης και άλλων λαϊκών στρωμάτων».

«Το συμπέρασμα που προκύπτει, είπε ο Α. Τζέκης, είναι ότι είναι ένας προϋπολογισμός που αναδιανέμει τον πλούτο που παράγεται στη χώρα υπέρ του κεφαλαίου. Αυτή είναι η ανάπτυξη που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι πετυχαίνει, γιατί αυτή η ανάπτυξη δεν είναι προς όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων».

«Η κυβέρνηση, τόνισε ο Α. Τζέκης, προσπαθεί να πείσει πως ό,τι κάνει, το κάνει για το συμφέρον του εργαζόμενου λαού. Ομως:

Η ανεργία θα έπρεπε με αυτήν την ανάπτυξη να μειώνεται αντί να αυξάνει (11,2% το 1998, 12% το 1999, 13% το 2000).

Οι μισθοί και τα μεροκάματα, οι συντάξεις θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν με επάρκεια τα αυξημένα έξοδα της λαϊκής οικογένειας αντί να εξανεμίζονται από τις πολιτικές λιτότητας.

Οι κοινωνικές δαπάνες για υγεία, κοινωνική ασφάλιση, παιδεία, πολιτισμό να αυξάνουν αντί να μειώνονται και να επωμίζεται τις δαπάνες η λαϊκή οικογένεια.

Ομως σε αυτούς τους τομείς και δείκτες η χώρα μας κατέχει μία από τις τελευταίες θέσεις στην ΕΕ, αλλά κατέχει την πρωτιά στην αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Με τη λογιστική τακτοποίηση, η κυβέρνηση δεν μπορεί να εξαφανίσει τα 2,5 εκατομμύρια λαού που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, τους 550.000 ανέργους, τους 120.000 αστέγους και 6.000 περίπου παιδιά των φαναριών».

Ο βουλευτής τόνισε ότι ο προϋπολογισμός είναι αντιλαϊκός και φοροεισπρακτικός, αφού η φορολογία συνεχίζει να αυξάνει και να επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα. Το 1991 η φορολογία αποτελούσε το 20,7% του ΑΕΠ, ενώ το 2000 αποτελεί το 26,6%. Το 1999 οι μισθωτοί ενώ αποτελούσαν το 37,3% του συνόλου των φορολογουμένων συμμετείχαν στη συνολική φορολογία με 43,7%, ενώ οι εισοδηματίες που είναι το 12,1% συμμετέχουν στη συνολική φορολόγηση με 4,6%. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι πληρώνουν το 55-58% του φόρου φυσικών προσώπων, ενώ οι εισοδηματίες μόλις το 5% και οι έμποροι - βιομήχανοι το 22-23%.

«Το ΚΚΕ, είπε ο εισηγητής, θεωρεί ότι βασικός άξονας μιας δημοκρατικής φορολογικής μεταρρύθμισης πρέπει να είναι η φορολόγηση των πραγματικών εσόδων, κερδών, εισοδημάτων και περιουσίας, η πάταξη της φοροδιαφυγής, η είσπραξη των βεβαιωμένων φόρων και η πάταξη της φοροκλοπής ιδιαίτερα του μεγάλου κεφαλαίου. Φορολόγηση των εισοδημάτων με προοδευτική κλίμακα, ώστε να επιβαρύνονται τα μεγάλα εισοδήματα. Η αντιστροφή της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων, με στόχο τη μείωση της έμμεσης φορολογίας και η αύξηση του αφορολόγητου ποσού στα έσοδα ενός οικογενειακού προϋπολογισμού».

Ο Α. Τζέκης αναφέρθηκε αναλυτικά στα πλήγματα που δέχονται και μία σειρά άλλοι τομείς όπως η γεωργία, η παιδεία, ο πολιτισμός, η υγεία, η πρόνοια και καταλήγοντας τόνισε:

«Για το ΚΚΕ ο προϋπολογισμός δεν είναι ένα οικονομικό λογιστικό ζήτημα, αλλά βαθιά πολιτικό. Και η θέση που παίρνει η κάθε δύναμη έχει να κάνει με την πολιτική επιλογή στο κεντρικό ζήτημα: Υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων ή των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου; Το ΚΚΕ χωρίς ενδοιασμούς με ξεκάθαρη πολιτική πρόταση έχει ταχθεί από την ημέρα της ίδρυσής του με τα λαϊκά συμφέροντα. Τάσσεται με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Η όξυνση των προβλημάτων, οι αγώνες που αναπτύσσονται μπορούν να συντελέσουν στη δημιουργία συσπειρώσεων, στη δημιουργία κοινωνικού, αλλά και πολιτικού μετώπου σε αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση.

Αυτή η κατεύθυνση είναι σε αντίθεση με την αντιλαϊκή πολιτική του μονόδρομου της ΟΝΕ, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, με την οποία θέλουν να τρομοκρατήσουν τους λαούς για να μην αναζητήσουν τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Ανάπτυξη που μπορεί να εφαρμόσει μια λαϊκή εξουσία μέσα από τη λαϊκή οικονομία. Η χώρα μας έχει προϋποθέσεις να διαμορφώσει και να αναπτύξει τη λαϊκή οικονομία. Με το λαό σε δράση, με την εμπειρία, τη γνώση, τη δεξιοτεχνία των εργαζομένων, με το ικανό επιστημονικό δυναμικό. Μπορεί να αλλάξει τη ρότα.

Η πρόταση αυτή του ΚΚΕ είναι ζωτικής σημασίας για τη χώρα μας και το λαό. Είμαστε αισιόδοξοι. Οι πηγές αντιστάσεων υπάρχουν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του κοινωνικού μετώπου».