Την αξία που έχουν οι Γενικές Συνελεύσεις, ως συλλογικές διαδικασίες για την οργάνωση της δράσης ενάντια στην αντεργατική επίθεση, αναδεικνύουν οι δυσκολίες αλλά και τα βήματα που σημειώνονται μέσα από την προετοιμασία της γενικής απεργίας στις 26 Σεπτέμβρη. Η ίδια η προετοιμασία της Γενικής Συνέλευσης σε τόπους δουλειάς (και κλάδους) απαιτεί μια σειρά μέτρα για τη μαζική και ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, για να πουν γνώμη, να αναλάβουν ευθύνη, να καταρτιστεί σχέδιο δράσης, να εξασφαλιστεί η υλοποίησή του αλλά και να αποτιμηθεί η πείρα.

Μέσα από τέτοιες συλλογικές διαδικασίες γίνεται προσπάθεια να οργανωθεί η απεργιακή μάχη και στα εργοστάσια ελαιουργοσαπουνοποιίας, ώστε οι Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων να πάρουν θέση και να αξιοποιήσουν την απόφαση της διοίκησης του κλαδικού τους Σωματείου για συμμετοχή στην 24ωρη απεργία με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Αλλά και με στόχο η απεργία αυτή να αποτελέσει εφαλτήριο για την κλιμάκωση των αγώνων σε γραμμή ρήξης και σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς της.

Χτες, είχαν σειρά οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ» που βρίσκεται στη Ριτσώνα.

Στις 2 το μεσημέρι, που είχε οριστεί να γίνει η Γενική Συνέλευση, στην αίθουσα της τραπεζαρίας οι εργαζόμενοι είχαν ήδη πάρει τις θέσεις τους.

Πριν ακόμα ξεκινήσει η διαδικασία η κουβέντα με εργαζόμενους ανέδειξε ότι πρόκειται για κλάδο με σημαντικές κατακτήσεις (σε μισθούς, μέτρα προστασίας, κ.ά.), όμως η κυριότερη κατάκτηση είναι η ταξική τους ενότητα που ατσαλώνεται συνεχώς με την αποφασιστική τους συσπείρωση στο ταξικό τους σωματείο, την Ενωση Εργαζομένων Ελαιουργοσαπουνοποιών, περιφρουρώντας τα δικαιώματά τους. Παρακαταθήκη τους ο επί 11 βδομάδες απεργιακός αγώνας τους το 2009, που ανάγκασε την εργοδοσία να ανακαλέσει 9 απολύσεις, δείχνοντας ότι το κεφάλαιο δεν είναι ανίκητο.

«Για μας η συνέλευση δεν είναι μια τυπική υπόθεση. Είναι η κορύφωση μιας επίμονης διαδικασίας. Ηδη έχουμε περάσει από όλα τα πόστα, έχουμε μοιράσει την ανακοίνωση. Εχουμε συζητήσει με κάθε συνάδελφο ξεχωριστά για όλα. Την επίθεση που αντιμετωπίζουμε και τι πρέπει να γίνει», ανέφερε στον «Ρ» - που βρέθηκε στο εργοστάσιο - η Τασία, εργαζόμενη και μέλος της σωματειακής επιτροπής.

«Δεν περιμένουμε τη συνέλευση να ενημερωθούμε, αλλά να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε», συμπλήρωσε ένας συνάδελφός της. «Η ουσιαστική συμμετοχή των συναδέλφων - συνέχισε - στη συνέλευση είναι μία διαρκής προσπάθεια, μία συνεχής αντιπαράθεση με την επιδίωξη από τους εργοδότες, τους μηχανισμούς του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων να καλλιεργήσουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, να μη βλέπουμε οι εργαζόμενοι τη δύναμή μας όταν είμαστε οργανωμένοι και αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας».

Η εισήγηση στη Γενική Συνέλευση έγινε από τον πρόεδρο του κλαδικού Σωματείου, Νίκο Ξουράφη, ο οποίος έκανε καθαρό: «Αυτή την απεργία να την πάρουμε στα δικά μας χέρια. Δεν είναι μόνο να μην περάσουν τα μέτρα που ήδη προετοιμάζονται, αλλά ανεξάρτητα τι ψήφισε ο καθένας να αγωνιστούμε στην κατεύθυνση για να επιβάλουμε άλλη κατάσταση, άλλη, φιλολαϊκή πολιτική, που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες και όχι του κεφαλαίου. Να ριχτούμε στη μάχη ώστε η απεργία αυτή να δώσει το έναυσμα για τη συνέχιση της πάλης για την ανατροπή της βαρβαρότητας που βιώνουμε». Πρόταση που εγκρίθηκε ομόφωνα.