Ο «εκσυγχρονισμός» των δυνάμεων καταστολής

Οταν γράψαμε πριν μερικές βδομάδες για τα νέα και απαγορευμένα χημικά, που χρησιμοποιούν οι ΜΑΤ-ατζήδες εκσυγχρονιστές δεν πιστεύαμε ότι θα εύρισκε τέτοια απήχηση. Σε συνδυασμό με δυο άλλα δημοσιεύματα σε εφημερίδες, πολίτες και μαζικοί φορείς ετοιμάζονται να απαντήσουν στις δολοφονικές μεθόδους της Αστυνομίας και των πολιτικών προϊσταμένων τους, που η δειλία τους έχει φτάσει στο σημείο να μη τολμούν να ανακοινώσουν τη σύνθεση των χημικών, που ράντισαν τους διαδηλωτές στη συγκέντρωση του Συντάγματος, ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον. Η έρευνα συνεχίζεται και είναι βέβαιο ότι οι υπεύθυνοι θα κληθούν να λογοδοτήσουν για όσα έπραξαν, καλυπτόμενοι πίσω από μια χουντική διάταξη για «τη διασάλευση» της τάξης, για να μη γίνουν δυσάρεστοι στο δολοφόνο - πλανητάρχη.

Ολυμπιάδα 2004 Ι

Πρόταση, που εξετάζεται θετικά, από εταιρίες ασφαλείας του Ισραήλ, που ειδικεύονται σε παρόμοια θέματα έχει κατατεθεί εδώ και καιρό. Ετσι, εκτός τους 20.000 αστυνομικούς και τους 30000 στρατιώτες, ίσως θα έχουμε στο μενού και πράκτορες και ασφαλίτες από τη χώρα αυτή. Κι εις ανώτερα.

Ολυμπιάδα 2004 ΙΙ

Εργοδοτικές ενώσεις, κατασκευαστικές εταιρίες και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ ετοιμάζονται για υπογραφή πρωτοκόλλου «εργασιακής ειρήνης», για να πάνε όλα κατ' ευχή. Θυμάστε τον υπουργό Εργασίας Λάσκαρη και τον Καρακίτσο; Φαίνεται ότι οι ιδέες τους έπιασαν τόπο στο σοσιανεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ. Ισως, οι εργατολόγοι του κινήματος θα έπρεπε να επεξεργαστούν περισσότερο τις απόψεις τους και να τις συμπεριλάβουν στο κυβερνητικό πρόγραμμα, που θα παρουσιάσουν το Μάρτη για τις εκλογές. Ο κ. Κοντογιαννόπουλος εκτός από τη σημαντική βοήθεια, που προσφέρει στο χώρο της Παιδείας, καλό θα είναι να συμβάλει και προς την κατεύθυνση αυτή.

Περιεκτική Δημοκρατία, Τάκης Φωτόπουλος, εκδ. «Καστανιώτη»

Ο Τ.Φ. είναι αναμφισβήτητα ένας σημαντικός διανοητής της χώρας μας κι όπως συμβαίνει συχνά σ' αυτό τον τόπο το έργο του γίνεται πρώτα γνωστό στο εξωτερικό κι ύστερα σε μας. Πριν από λίγα χρόνια είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τη δουλιά του (εκτός από τα βιβλία του) (και) μέσα από το διεθνές περιοδικό «Δημοκρατία και Φύση», που δυστυχώς σταμάτησε την ελληνόφωνη έκδοσή του, αφήνοντας ένα τεράστιο κενό. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι στο κατώφλι της νέας χιλιετίας είναι επιτακτική η ανάγκη για τη διατύπωση ενός νέου απελευθερωτικού προτάγματος, που θα στοχεύει στην αναίρεση της θεμελιακής αιτίας της πολυδιάστατης κρίσης. Δημοκρατία, σοσιαλισμός, οικολογία, φεμινισμός είναι μερικά από τα συστατικά που θα συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή. Ως λύση προτείνεται η ισοκατανομή της δύναμης μεταξύ των πολιτών σε όλα τα επίπεδα, η περιεκτική δημοκρατία. Δηλαδή, η άμεση και οικολογική δημοκρατία. Μια εργασία που είναι βέβαιο ότι αξίζει να διαβαστεί, παρά τις όποιες διαφωνίες υπάρχουν με σειρά παρατηρήσεων και διαπιστώσεων του Τ.Φ. Πολύ περισσότερο χρήσιμο είναι να συζητηθεί από ένα μεγάλο φάσμα ανθρώπων, που ξεπερνούν κατά πολύ το στενό κύκλο των εν Ελλάδι οικολογούντων. Εμείς από την πλευρά μας υποσχόμαστε να επανέλθουμε στην αξιολογότατη αυτή μελέτη.