Στα πλαίσια της «απομόνωσης» των διαφορετικών φωνών που εκφράζονται στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η κυβέρνηση κατέθεσε μέσα στη βδομάδα, στη Βουλή, νομοσχέδιο με το οποίο προωθεί τις διαδημοτικές συνεργασίες, ή αλλιώς τις «Συμπολιτείες» δήμων και κοινοτήτων. Στο όνομα των αναγκών, που όντως υπάρχουν στους ΟΤΑ, σε θέματα κυρίως τεχνικής και οικονομικής στήριξης - προβλήματα που καταδεικνύουν την προχειρότητα και σκοπιμότητα στην εφαρμογή του «Καποδίστρια» - η κυβέρνηση δημιουργεί αυτές τις «Συμπολιτείες», οι οποίες θα αποφασίζουν για μια σειρά αρμοδιότητες και υπηρεσίες.

Οι «Συμπολιτείες» είναι υποχρεωτικές για τα νησιά (εκτός από την Κρήτη) και συγκροτούνται με απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών. Εφόσον κριθεί απαραίτητο, το υπουργείο μπορεί να εντάξει σε έναν νησιωτικό Σύνδεσμο και γειτονικό χερσαίο δήμο. Οι «Συμπολιτείες» στους υπόλοιπους δήμους της χώρας χαρακτηρίζονται εθελοντικές, ωστόσο στην πράξη αυτό δεν ισχύει. Κι αυτό γιατί δίνεται η δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας να εντάξει υποχρεωτικά έναν δήμο στους κόλπους ενός Συνδέσμου, εφόσον ο τελευταίος το αποφασίσει. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται καθαρά η φίμωση των δήμων εκείνων που ακολουθούν μια πολιτική κόντρα στην κυρίαρχη. Παράλληλα, υποβιβάζεται η σημασία της αιρετότητας, αφού ο Σύνδεσμος αποκτά τη δυνατότητα να λαμβάνει αποφάσεις για δήμους, οι κάτοικοι των οποίων άλλους θα έχουν ψηφίσει και άλλους θα βλέπουν να τους αντιπροσωπεύουν.

Σύμφωνα με τις κυβερνητικές κατευθύνσεις οι Σύνδεσμοι αναμένεται να λάβουν άμεση δράση στον τομέα της δημοτικής αστυνόμευσης, η οποία θα αναλάβει το 80% των αρμοδιοτήτων που ασκεί σήμερα η ΕΛΑΣ,καθώς και τον υγειονομικό έλεγχο.

Συγκεκριμένα, δύο ή περισσότεροι δήμοι με πληθυσμό πάνω από 10.000 κατοίκους, μπορούν, με απόφαση των Δμοτικών τους Σμβουλίων, να συστήσουν Σύνδεσμο ή «Συμπολιτεία». Η απόφαση εγκρίνεται από τον ΓΓ Περιφέρειας και αν οι δήμοι ανήκουν σε διαφορετικές Περιφέρειες από τον ΓΓ του μεγαλύτερου δήμου. Δίνεται η δυνατότητα στον ΓΓ Περιφέρειας να εντάξει έναν όμορο δήμο υποχρεωτικά σε Σύνδεσμο, εφόσον αυτό αποφασίσει ο τελευταίος ή κρίνει ότι αυτό επιβάλλεται για να ασκήσει τις αρμοδιότητές του. Ο Σύνδεσμος μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες του και σε δήμο με πληθυσμό μικρότερο από 5.000 κατοίκους, που δε βρίσκεται στην ίδια ανθρωπογεωγραφική περιφέρεια.

Η διάρκεια του Συνδέσμου είναι οχταετής, με δυνατότητα παράτασης για μια ή περισσότερες τετραετίες. Ο Σύνδεσμος διοικείται από: Τη Συνέλευση (αποτελείται από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων). Το Διοικητικό Συμβούλιο (ο αριθμός των μελών του είναι ίσος με το διπλάσιο του αριθμού των ΟΤΑ που τον αποτελούν συν ένα. Μετέχουν οι δήμαρχοι και πρόεδροι κοινοτήτων, ενώ τα υπόλοιπα μέλη εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία, σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, δηλαδή πλειοψηφικό). Την Εκτελεστική Επιτροπή (εκλέγεται από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου). Το Διοικητικό Συμβούλιο εκλέγει τον πρόεδρο και αντιπρόεδρο, οι οποίοι λαμβάνουν αποζημίωση, που μπορεί να φτάσει αυτή του δημάρχου.

Ο Σύνδεσμος μπορεί να έχει μέχρι τρεις διευθύνσεις, οι προϊστάμενοι των οποίων επιλέγονται ή διορίζονται για τρία χρόνια, θητεία που μπορεί να ανανεωθεί. Επιτρέπεται η απόσπαση υπαλλήλων των δήμων στη Συμπολιτεία.

Σε περίπτωση διάλυσης του Συνδέσμου, το προσωπικό δημοσίου δικαίου και αορίστου χρόνου μετατάσσεται υποχρεωτικά στους δήμους που είναι μέλη του.

Να σημειώσουμε, τέλος, ότι οι πόροι του Συνδέσμου προέρχονται από τους δήμους -μέλη του, ενώ το κράτος δε βάζει δραχμή.