Εκδήλωση τιμής στον δεκαπεντάχρονο μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, Γιάννη Κουλούρη, ο οποίος σκοτώθηκε στη Ζίτσα, πραγματοποίησαν την Κυριακή 30 Μάη οι Τομεακές Οργανώσεις Ιωαννίνων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Στη συγκινητική εκδήλωση, στην οποία παρευρέθηκαν σύντροφοι και φίλοι, κατατέθηκαν λουλούδια στο σημείο όπου σκοτώθηκε ο 15χρονος μαχητής και στη συνέχεια τοποθετήθηκε τιμητική πλακέτα με τα στοιχεία του.

Ακολούθησε σύντομη ομιλία από την Λαμπρινή Βλάχου, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΝΕ και της Τομεακής Επιτροπής Ιωαννίνων του ΚΚΕ. Ανάμεσα σε άλλα ανέφερε:

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στο Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στη Ζίτσα, για να τιμήσουμε τον Γιάννη Κουλούρη, που σε ηλικία 15 ετών σκοτώθηκε στην περιοχή αυτή, όταν με το τάγμα του ΔΣΕ Πετρίτη - Φωκά πήγαιναν από τα Ζαγόρια στη Μουργκάνα. Στο πρόσωπο του Γιάννη Κουλούρη τιμάμε όλους εκείνους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης που πολέμησαν ηρωικά στον Γράμμο, στο Βίτσι, στη Μουργκάνα, στα Τζουμέρκα και σε όλη την Ηπειρο».

Αναφέρθηκε επίσης στο αντεργατικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση, σημειώνοντας: «Πραγματική τιμή στους αλύγιστους της ταξικής πάλης για μας σήμερα σημαίνει να δώσουμε πλατιά τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε σχολή, ώστε να δώσουμε απάντηση στο "πολεμικό ανακοινωθέν" που εξέδωσε η κυβέρνηση ενάντια στα δικαιώματα και τη ζωή της εργατικής τάξης και των παιδιών της. Δίνουμε παντού τη μάχη για να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα που ετοιμάζουν. Μπαίνουμε όλοι και όλες στη μάχη. Ακόμα περισσότεροι και περισσότερες από ό,τι πριν».

Οπως είπε, «στον σημερινό πόλεμο η εργατική τάξη, ο λαός, δεν έχει άλλο δρόμο παρά να απαντήσει με πόλεμο. Με τα δικά μας όπλα: Την πλατιά ενημέρωση, την οργάνωση, τον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα, τις δίκαιες διεκδικήσεις τους, την ανατροπή της ζοφερής αυτής κατάστασης. Το χρωστάμε εμείς οι νεότεροι στις παλαιότερες γενιές, που έδωσαν το αίμα τους, σε σκληρούς ταξικούς αγώνες, για να κατακτηθούν ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς, το 8ωρο».

Κλείνοντας τόνισε: «Ο ΔΣΕ δεν ανήκει στο μουσείο της Ιστορίας. Εχουμε χρέος να μάθουμε τη γεμάτη θυσίες Ιστορία του ΚΚΕ και των αγώνων του λαού μας. Εμπνεόμαστε, αντλούμε πείρα και διδάγματα από τον τρίχρονο αγώνα του ΔΣΕ. Εχουμε χρέος να ανταποκριθούμε στις ιστορικές, ηρωικές παραδόσεις του ΚΚΕ για να γίνει ο νους, η καρδιά, ο οργανωτής της εργατικής - λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό. Στον σημερινό αγώνα μας για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία, τιμάμε τους συντρόφους μαχητές και τις συντρόφισσες μαχήτριες του ΔΣΕ, τιμάμε τον Γιάννη Κουλούρη, με έναν όρκο: Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε!».