Οι βουλευτές του ΚΚΕ ανέδειξαν ότι το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν απαντά ουσιαστικά σε καμία από τις αγωνίες και τις ανησυχίες γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών γι' αυτό το υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο μάλιστα οξύνεται, ιδιαίτερα μετά την καραντίνα, αλλά αποφεύγει επιμελώς να ασχοληθεί με την ουσία του, δηλαδή με τις αιτίες που το γεννούν, στοχεύοντας απλώς σε μια διαχείριση.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής ανέδειξε ότι στην πράξη το νομοσχέδιο αν δει κανείς το ιστορικό του προβλήματος «υπηρετεί βασικά προεκλογικές ανάγκες της κυβέρνησης - τόσο παράταιρα, βέβαια, μετά την ανείπωτη τραγωδία από το έγκλημα των Τεμπών». Επιπρόσθετα ο ορισμός που δίνει η κυβέρνηση στη σχολική βία είναι «σούπα» και «φωτογραφίζονται ακόμα και οι μαθητικές κινητοποιήσεις, καθώς, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η παρεμπόδιση της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων ταυτίζεται με τη σχολική βία».

«Πρόκειται - τόνισε - για την πρακτική μεταφορά και εφαρμογή στα σχολεία και πάνω στις πλάτες των μαθητών εκείνης της βασικής κατασταλτικής κατεύθυνσης της ΕΕ, που περιλαμβάνει όλη την αντιδραστική της πολιτική στο όνομα της καταπολέμησης του εξτρεμισμού και του ριζοσπαστισμού και στα σχολεία».

Επισήμανε ότι αυτός που «πραγματικά παρεμποδίζει την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων, είναι η ίδια η πολιτική σας», που μεταφράζεται με τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών από τα σχολεία, με τα σχολεία που εκδιώκονται από τα κτίριά τους, όπως το 9ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω, τα ακατάλληλα, παλιά, υποσυντηρημένα σχολεία, όπου όλο και πιο συχνά τώρα τελευταία πέφτουν σοβάδες, ακόμη και ολόκληρες οροφές, όπως έγινε στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης πέρσι, ενώ είναι «τόσο νωπές ακόμη οι μνήμες από εκείνο το τραγικό δυστύχημα του μικρού Βασίλη στο σχολείο στις Σέρρες τον περασμένο Δεκέμβρη». Και από πάνω όταν οι μαθητές διεκδικούν ασφαλή σχολεία, η κυβέρνηση τους τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί και τους κατηγορεί για σχολική βία με το νομοσχέδιο.

Ο Γ. Δελής αναφέρθηκε στη διάταξη για τη λειτουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας καταγγελιών, ανώνυμων και επώνυμων. Οπως σημείωσε, είναι ένα μέτρο που μπορεί να βοηθήσει, ωστόσο εξέφρασε προβληματισμούς και ανησυχίες, όπως για τη διασφάλιση της αλήθειας του προσώπου, για την πιθανή ανάπτυξη ανθρωποφαγίας και κλίματος καχυποψίας και υπονόμευσης κλίματος εμπιστοσύνης στην τάξη.

Υπογράμμισε ότι στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει λέξη για στελέχωση σχολικών μονάδων με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς και έτσι εξαντλείται η πολυδιαφημισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης.

Ανέδειξε ότι η ρίζα του προβλήματος είναι η κοινωνία της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βίας, που στηρίζεται από όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος τόνισε ότι αυτό που απουσιάζει από το νομοσχέδιο είναι οι κοινωνικές αιτίες της βίας. Απαντώντας στην υφυπουργό Παιδείας Ζ. Μακρή, που λίγο πριν είχε αναφέρει ότι η σχολική βία «είναι ζήτημα πολιτισμού», ο Ν. Καραθανασόπουλος τόνισε ότι «η βία έχει κοινωνικές αιτίες. Και αυτές βρίσκονται στα τρομακτικά οικονομικά αδιέξοδα τα οποία βιώνει η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Είναι η τραγωδία και η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης αυτών των λαϊκών οικογενειών και τα κατεστραμμένα όνειρα των νέων ανθρώπων για το αύριο. Δεν έχουν ελπίδα για το αύριο με αυτήν τη ζωή που έχετε ετοιμάσει για τα νέα παιδιά».

Πρόσθεσε πως «οι αιτίες της βίας βρίσκονται στις ίδιες τις συνθήκες των σχολείων, που επί της ουσίας είναι ένα σχολείο που απωθεί, γιατί είναι ένα απέραντο εξεταστήριο. Το δεύτερο είναι ότι καλλιεργεί τον μαθητικό ανταγωνισμό, ο ένας να «βγάλει το μάτι του άλλου». Και τρίτον, έχει τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, χωρίς σύγχρονα κτίρια, ελλείψεις παντού.

Οπως επισήμανε, «από τη στιγμή που οι κοινωνικές αιτίες παραμένουν και είναι άμεσα συνδεδεμένες με το σύστημα της εκμετάλλευσης το οποίο υπηρετείτε, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσετε αυτές τις συνθήκες».

Επισήμανε ακόμα ότι «βεβαίως υπάρχει η δράση κυκλωμάτων, από τους χουλιγκανισμούς μέχρι τα ναρκωτικά, που προσπαθούν να αξιοποιήσουν αυτή τη βία για δικό τους σκοπό».

«Γι' αυτό - κατέληξε - ακριβώς εμείς λέμε ότι η οργή της νέας γενιάς, των μαθητών, απέναντι σε αυτό το μέλλον, αυτό το σήμερα και το αύριο που της έχετε ετοιμάσει, πρέπει να πάρει οργανωμένα χαρακτηριστικά, που να στοχεύει στον πραγματικό εχθρό, τον πραγματικό αντίπαλο, και να οδηγήσει στην ανατροπή των βασικών αυτών αιτιών που την έχουν οδηγήσει στις σημερινές συνθήκες διαβίωσής της».