Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνει η ΚΝΕ για τα 50 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, η Τομεακή Οργάνωση Παντείου διοργάνωσε χτες το μεσημέρι εκδήλωση στο ίδρυμα, με ομιλητή τον Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ.

Ο Θ. Κωτσαντής στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων:

«Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τον φοιτητικό, εργατικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Συνεχίζουμε στον δρόμο όσων αγωνίστηκαν τότε για "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία". Αίτημα επίκαιρο σήμερα που η σχετική και απόλυτη φτώχεια εξαπλώνεται, η μόρφωση αγοράζεται ανάλογα με το πορτοφόλι, η δικτατορία του κεφαλαίου συντρίβει με τη σιδερένια φτέρνα της τις ζωές και τα όνειρα της νεολαίας.

Συνεχίζουμε στον δρόμο όσων έγραψαν τότε στις πύλες του Πολυτεχνείου το σύνθημα "Εξω οι ΗΠΑ - έξω το ΝΑΤΟ". Σύνθημα που φέτος ακτινοβολεί ακόμα περισσότερο, αφού η Παλαιστίνη έχει γίνει σφαγείο από τον ισραηλινό στρατό κατοχής, με τη στήριξη ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και με κίνδυνο μιας γενικότερης ανάφλεξης στην περιοχή.

Σε όλον τον πλανήτη οι λαοί βγαίνουν στους δρόμους με τη σημαία της Παλαιστίνης, κόντρα στην καταστολή και τις απαγορεύσεις. Ετσι και στη χώρα μας πρωτοστατούμε για να εκφραστεί ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, που παλεύει για ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, για να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές. Για να γίνει ο λαός της Παλαιστίνης νοικοκύρης στον τόπο του, για να κερδίσει την εθνική και κοινωνική του απελευθέρωση!

Αντιπαλεύουμε τον πόλεμο προπαγάνδας και ψευτιάς για να δικαιολογηθεί η ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας στο πλευρό του κράτους του Ισραήλ, οι μπίζνες πάνω σε πτώματα, η οικονομική - πολιτική - στρατιωτική συνεργασία με τους Ισραηλινούς φονιάδες.

Οσους βαφτίζουν αυτοάμυνα τη γενοκτονία, τρομοκρατία την αντίσταση στην κατοχή, αντισημιτισμό την αλληλεγγύη, αλλά δεν μας εξηγούν πώς γίνεται να είναι αντισημίτες οι ίδιοι οι Εβραίοι που διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο γιατί αναγνωρίζουν ότι μόνο η λήξη της ισραηλινής κατοχής μπορεί να φέρει ειρήνη και στους δύο λαούς...

Εκφράζουμε λοιπόν την αλληλεγγύη μας και στον ισραηλινό λαό, που είναι θύμα της αντιδραστικής του κυβέρνησης και μετατρέπεται σε θύτη για τους Παλαιστίνιους. Πίσω από τη Χαμάς επιχειρούν να κρύψουν τις επιδιώξεις του Ισραήλ να τελειώνει με κάθε προσπάθεια για ύπαρξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, να ελέγξει τη Γάζα και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, να εκτοπίσει εκατομμύρια Παλαιστίνιους σε άλλες χώρες, ανάμεσά τους και στην Ελλάδα.

Η πλήρης ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με το κατοχικό κράτος του Ισραήλ και η μετατροπή της χώρας μας σε ορμητήριο πολέμου είναι σε πλήρη αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα και γι' αυτό επιστρατεύει την τρομοκρατία και την καταστολή. Επιδιώκει να φιμώσει κάθε έκφραση αγωνιστικής κινητοποίησης, ακόμα και συμβολικές ενέργειες αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό. Ακόμα και το να ανεμίζεις την παλαιστινιακή σημαία έγινε αδίκημα! Στο πανεπιστήμιο Columbia απαγόρευσε τη λειτουργία ΦΣ επειδή οργάνωσαν διαδηλώσεις με κεντρικό αίτημα την κατάπαυση του πυρός στην Παλαιστίνη! Αυτό είναι το άσυλο ιδεών, η ελευθερία που οραματίζονται και για τα ελληνικά πανεπιστήμια!

Δεν θα τους περάσει! Την Παρασκευή πρέπει να βουλιάξει η Αθήνα στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία, να βαφτεί στα χρώματα της Παλαιστίνης, όπως έγινε χτες στο Καλλιμάρμαρο στον κλασικό Μαραθώνιο, όπως έγινε την προηγούμενη Δευτέρα στη Βουλή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.

Σύντροφοι και φίλοι, ας κρατήσουμε ορισμένα συμπεράσματα.

Τα γεγονότα των ημερών του Πολυτεχνείου επιβεβαιώνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο ότι γίνονται διεργασίες στη συνείδηση του κόσμου, που πολλές φορές δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Η οργή και η αγανάκτηση φουντώνουν, ακόμα και αν δεν εκφράζονται με άμεση συμμετοχή στον αγώνα. Ακόμα και με ένα φαινομενικά τυχαίο γεγονός μπορεί να εκφράζονται διαθέσεις που μπορούν να μετατραπούν σε λαϊκό ξεσηκωμό. Η έκβαση, η διάρκεια και ο χαρακτήρας που θα έχει η λαϊκή πάλη σε αυτές τις συνθήκες θα εξαρτηθούν από πολλούς παράγοντες. Σημαντικότερος όλων θα είναι η προετοιμασία και η καθοδήγηση των μαζών από το Κομμουνιστικό Κόμμα και τη Νεολαία του, για να αποκτήσουν ριζοσπαστικό προσανατολισμό και να μην πέσουν στις παγίδες που στήνει κάθε φορά το σύστημα.

Μέσα σε τέτοιες συνθήκες ανόδου της πάλης γεννιέται ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός. Ανθρωποι που φοβούνταν να μιλήσουν κατά της χούντας, που πριν έλεγαν πως η "χούντα θα μείνει για χρόνια", τότε αψήφησαν κάθε κίνδυνο. Για παράδειγμα, όταν το Πολυτεχνείο κυκλώθηκε από τον στρατό και η Συντονιστική Επιτροπή ανακοίνωσε ότι πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα εξόδου, όταν κάλεσε να παραμείνει σταθερό το συγκεντρωμένο πλήθος, κανείς δεν κουνήθηκε, οι συγκεντρωμένοι έδρασαν σαν ελεύθεροι πολιορκημένοι.

Η συμμετοχή στα μεγάλα γεγονότα γεννά αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού. Ο λαός, με τους αγώνες και τις θυσίες του, με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου απέδειξε ότι η δύναμη είναι στην οργάνωση, στη συμπόρευση των νέων με το εργατικό κίνημα.

Εμείς πιστεύουμε στη δύναμη και τη δυνατότητα του λαού να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Γι' αυτό προβάλαμε το σύνθημα "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό", σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, στον δρόμο της ανατροπής.

Εδώ είναι η ελπίδα και η προοπτική. Παλεύουμε να υψωθεί ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης και αντεπίθεσης για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, της νεολαίας, κόντρα στα κέρδη και την εξουσία των καπιταλιστών. Να ανδρωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη κόντρα σε ένα εχθρικό για τον λαό κράτος, που θεωρεί κόστος ακόμα και την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Αυτό μπορεί να είναι το μόνο αντίπαλο δέος στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, του κεφαλαίου.

Σε αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στους ανθρώπους από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ που αισθάνονται αριστεροί, προβληματίζονται, ιδιαίτερα μετά την εκλογή νέου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γι' αυτούς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τους καλούμε να σκεφτούν ότι αυτό το ποτήρι γέμιζε αργά αλλά σταθερά, σε μια πορεία ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα πότε του δήθεν "εφικτού", πότε της "κυβερνησιμότητας στο πλαίσιο του συστήματος". Γι' αυτό έχουν ευθύνες κι όσα μεγαλοστελέχη σήμερα αποχωρούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρωταγωνίστησαν όλα αυτά τα χρόνια στην πορεία ως εδώ, από τη στήριξη των μνημονίων και των στρατοπέδων τύπου Μόριας μέχρι τα ΝΑΤΟικά πολεμικά σχέδια και τα "θα λογαριαστούμε μετά" στην πανδημία, συνολικά στο ξεπούλημα αξιών και οραμάτων που οδήγησε στην απογοήτευση, στο "δεν υπάρχει εναλλακτική" και τελικά στην εκλογική ενίσχυση της ΝΔ ως του πιο αυθεντικού εκφραστή του καπιταλιστικού μονόδρομου.

Καλούμε αυτόν τον κόσμο που ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ, να μην παραιτηθεί, να μην παροπλιστεί, να συναντηθεί μαζί μας στο κίνημα. Είναι η ώρα της πιο πλατιάς συμπόρευσης για να αντιμετωπίσουμε τα μέτρα που έρχονται, την κυβέρνηση που έρχεται με φόρα γιατί έχει τη στήριξη από όλα τα άλλα κόμματα, όπως έδειξαν οι θέσεις τους για την Παλαιστίνη, για τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη, η ψήφος τους στη Βουλή υπέρ του 50% των άρθρων στα νομοσχέδια της ΝΔ, η υποστήριξη κοινών υποψηφίων στις πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Οι αγώνες ενάντια στο αιματοκύλισμα στην Παλαιστίνη, οι εμβληματικές απεργίες το προηγούμενο διάστημα, ο αγώνας ενάντια στην είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας, οι κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς και την ακρίβεια έδειξαν τι μπορούν να καταφέρουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, αν γυρίσουν την πλάτη στις λογικές της αναμονής "κυβερνητικών σωτήρων", αν πιστέψουν στη δύναμή τους και στηριχθούν στον δικό τους αγώνα.

Ας σκεφτούμε τι θα μπορούσε να γίνει αν πολλαπλασιάζονταν αυτά τα παραδείγματα, αν πολλαπλασιάζονταν οι εστίες αντίστασης κι αγώνα, αν μεγάλωνε η συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα, των φοιτητών στους φοιτητικούς συλλόγους και στις μαζικές τους διαδικασίες, αν δυνάμωνε η κοινωνική συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολουμένων, αγροτών, αν συγκροτούνταν ένα μεγάλο, ρωμαλέο, λαϊκό κίνημα που θα ανοίγει τον δρόμο για διέξοδο προς όφελος του λαού.

Σύντροφοι και φίλοι,

Για αυτές τις αποφασιστικές αναμετρήσεις προετοιμαζόμαστε από σήμερα. Ξέρουμε ότι υπάρχουν και σήμερα διεργασίες που σιγοβράζουν και που αύριο, με τη μία ή την άλλη αφορμή, θα εκδηλωθούν. Αυτό ασφαλώς το γνωρίζουν και οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις τους και για αυτό παίρνουν προκαταβολικά τα μέτρα τους.

Οι όποιοι εκσυγχρονισμοί του αστικού κράτους και η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν αλλάζουν την ουσία, το περιεχόμενο και τον σκοπό του αστικού κράτους, που είναι ταγμένο να υπερασπίζεται και να θωρακίζει την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Και να θέλαμε να το ξεχάσουμε, μας το θυμίζουν διαρκώς τα ΜΑΤ, η ιδεολογική τρομοκρατία των ΜΜΕ, η αστυνομική αυθαιρεσία που εκφράζεται με ιδιαίτερη βαναυσότητα απέναντι σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες (π.χ. Ρομά). Η αστική "πολυφωνία" είναι τέτοια που ακόμα ψάχνουμε να δούμε στα δελτία ειδήσεων ή τις αστικές εφημερίδες τον αγώνα υπέρ της Παλαιστίνης, τη συγκέντρωση 130.000 στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, τις διεκδικήσεις των φοιτητών κ.ο.κ.

Η εργατική τάξη και η νεολαία δεν έχουν άλλα όπλα στη διάθεσή τους, παρά μόνο τον ανειρήνευτο αγώνα απέναντι στην αστική τάξη και την οργάνωσή τους σε ισχυρή δύναμη για να υπερασπίζονται τη ζωή και τα πιο στοιχειώδη συμφέροντά τους και να παλέψουν ώστε αυτό το σύστημα να ανατραπεί επαναστατικά. Δεν διορθώνεται, δεν εξανθρωπίζεται.

Από εδώ προκύπτει και η ανάγκη για ένα ισχυρό ΚΚΕ, νου, ψυχή και οργανωτή της πάλης για τον σοσιαλισμό και για κάθε δικαίωμα της νέας γενιάς που δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται με σκληρούς αγώνες.

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 105 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Από τα σπλάχνα του βγήκαν αμέτρητοι κομμουνιστές, που σε εποχές τρομερά δύσκολες τροφοδότησαν τον αγώνα του λαού μας με αυταπάρνηση και ηρωισμό.

Πάντα σε τέτοιες επετείους στεκόμαστε με δέος και θαυμασμό απέναντι στους χιλιάδες συντρόφους μας που έδωσαν αξία στα πιο όμορφα χρόνια τους, παλεύοντας για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την αδικία και την εκμετάλλευση.

Αισθανόμαστε περήφανοι που μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες και όνειρα με ανθρώπους που έδωσαν και τη ζωή τους για να τα υλοποιήσουν και να τα κάνουν πραγματικότητα.

Με ανθρώπους που κράτησαν τη φλόγα αναμμένη όταν επικρατούσε το πιο βαθύ σκοτάδι και αγωνίστηκαν "για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων".

Και στις σημερινές συνθήκες είναι σημαντικό να ανάβει παντού η φλόγα του δίκιου, να δυναμώνει ολόπλευρα η ΚΝΕ. Ετσι κερδίζουμε μάχες όπως για παράδειγμα η μεγάλη νίκη της "Πανσπουδαστικής" στις φοιτητικές εκλογές!

Ο επαναστάτης σήμερα μετριέται σε καθημερινές πράξεις που διαπαιδαγωγούν και εκπαιδεύουν για τα μεγάλα γεγονότα που είναι μπροστά μας.

Είναι αυτός που δεν σκύβει το κεφάλι, δεν αρκείται με τα λίγα, αλλά οργανώνει τη διεκδίκηση για την ικανοποίηση όλων των αναγκών του μαζί με τον συμφοιτητή του.

Είναι αυτός που δεν δέχεται την αδικία, την εκμετάλλευση, τον φασισμό, τον ρατσισμό, όλων των ειδών τις διακρίσεις που υπάρχουν στην κοινωνία!

Είναι αυτός που αποκαλύπτει σε ολοένα και περισσότερους τον άδικο, ταξικό χαρακτήρα της κοινωνίας που ζούμε! Αναδεικνύει τον τεράστιο πλούτο που υπάρχει, τη δυνατότητα να ζήσουμε πολύ καλύτερα και τι μπαίνει εμπόδιο σε αυτό!

Είναι αυτός που δεν συμβιβάζεται με την παραπληροφόρηση και την ημιμάθεια! Δίνει τη μάχη καθημερινά για την αποκάλυψη της αλήθειας, τα βάζει με τον ανορθολογισμό και τις αντιεπιστημονικές θεωρίες. Αυτός που μελετά τη μαρξιστική λενινιστική θεωρία, γιατί χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατική δράση.

Είναι αυτός που αναδεικνύει σε ακόμα περισσότερους νέους την πείρα από την προσπάθεια σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ό αιώνα, την ανωτερότητα των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής και την πεποίθηση πως η νέα απόπειρα σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 21ο αιώνα θα φτάσει μέχρι το τέλος!

Τέτοιους αγωνιστές διαπαιδαγωγεί σήμερα η ΚΝΕ και κάθε νέος που αισθάνεται και θέλει να γίνει τέτοιος αγωνιστής, έχει θέση στις γραμμές μας.

Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να κάνει επιτέλους ξαστεριά!

Τιμάμε τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, σαλπίζουμε "πάλης ξεκίνημα, νέους αγώνες", θα νικήσουμε!».