Αν επρόκειτο απλά για μια εκδήλωση γραφειοκρατίας θα λέγαμε ότι «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Η λαϊκή ρήση ισχύει και για την περίπτωσή μας, μόνο που εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο, με μια νέα κρατική τρομοκρατική ενέργεια σε βάρος του ΚΚΕ και των ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος. Βεβαίως, αναφερόμαστε στο σχηματισμό δικογραφίας, με την οποία οι διαδηλωτές που συμμετείχαν στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ κατηγορούνται για «απρόκλητη σωματική βλάβη, ληστεία, σύσταση και συμμορία, διατάραξη κοινής ειρήνης»! Στη βάση αυτού του σαθρού και έωλου, άκρως προκλητικού κατηγορητηρίου, ο Δ. Κουμπούρης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υποψήφιος δήμαρχος Ελευσίνας, κλήθηκε από τη Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής να καταθέσει ως μάρτυρας από την πλευρά των... «συμμοριτών»!

Αυτή είναι η απάντηση της κυβέρνησης στο γεγονός ότι ένας οπλισμένος ασφαλίτης με πολιτικά πιάστηκε επ' αυτοφώρω ενώ είχε παρεισφρήσει στις γραμμές της διαδήλωσης. Ενας ασφαλίτης που δε δίστασε να υψώσει το περίστροφό του, όταν έγινε αντιληπτός από την ομάδα της περιφρούρησης. Η κυβέρνηση αντί να απολογηθεί, αντί έστω μιας δικαιολογίας, ασκεί τώρα δίωξη σε βάρος των διαδηλωτών, διαστρεβλώνοντας πλήρως την ίδια την πραγματικότητα που καταγράφηκε και από τις τηλεοπτικές κάμερες.

Η νέα χονδροειδέστατη πρόκληση αποτελεί ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση του αυταρχισμού και της καταστολής στην οποία με συνέπεια κινείται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη φορά όμως ξεπέρασε τα εσκαμμένα. Αυτή τη φορά μεθοδεύει η ίδια διώξεις αγωνιστών συνδικαλιστών και μάλιστα με βαρύτατες κατηγορίες που «πατάνε» σε χαλκευμένα στοιχεία. Αυτή τη φορά πρωτοστατεί σε μια προσπάθεια να καθίσει τα θύματα στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στη θέση του θύτη. Αυτή τη φορά δρα απροκάλυπτα, κυνικά σαν κοινός τρομοκράτης. Αποκαλύπτει το πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει, σε τι βάθος αθλιότητας μπορεί να φτάσει στην προσπάθειά της να χτυπήσει το λαϊκό και εργατικό κίνημα, τρέμοντας μπροστά στην άνοδό του, μπροστά στις υπαρκτές αγωνιστικές διαθέσεις που γεννιούνται και διογκώνονται στη βάση της δικής της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής.

Η κυβέρνηση δε διστάζει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, κάθε κρατικό μηχανισμό για να πετύχει το σκοπό της. Ευσεβείς πόθοι που θα παραμείνουν τέτοιοι. Οι αγωνιστές, οι κομμουνιστές, δεν κάμπτονται και δεν τρομοκρατούνται. Η κυβερνητική πρόκληση θα έχει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Θα ατσαλώσει όσους προσπαθεί να εκβιάσει και να εκφοβίσει. Και θα πάρει την απάντηση που της πρέπει, καταρχήν στις 29 του μήνα, με τη μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων, που γνωρίζουν πολύ καλά πως κάθε φορά που επιχειρήθηκε να χτυπηθεί το ΚΚΕ, κάθε φορά που επιχειρήθηκε να διωχτούν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, αυτοί οι ίδιοι ήταν ο τελικός στόχος.