Μπορεί, το Κυπριακό, να πέρασε στη δεύτερη γραμμή της επικαιρότητας, καθώς οι επόμενες εξελίξεις αναμένονται στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ της Κοπεγχάγης, στις 12 και 13 Δεκέμβρη, αλλά οι προβλέψεις ακόμη και των πλέον αισιόδοξων περιορίζονται πλέον στα εξής: Πρώτον, στη διασφάλιση της απόφασης ένταξης της Κύπρου (του ελεύθερου τμήματός της) στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη συνοδεία ενός πρωτοκόλλου, που θα προστεθεί στους υπάρχοντες μοχλούς εκβιασμού. Και δεύτερον, στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού. Προφανώς, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, η αφετηρία των διαπραγματεύσεων αυτών δε θα είναι οι μέχρι πρότινος αποφάσεις του ΟΗΕ, αλλά το σχέδιο Ανάν, το οποίο έχουν αποδεχτεί, ήδη, η ελληνική και κυπριακή ηγεσία.

Εάν θα επαληθευτούν αυτές, οι πλέον αισιόδοξες προβλέψεις ή όχι, γρήγορα θα γίνει φανερό. Ετσι κι αλλιώς, όμως, και είτε ομολογείται είτε όχι, η πολιτική όλων όσοι εναποθέτανε τη δίκαιη αντιμετώπιση του Κυπριακού, στην ένταξή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αποδείχτηκε βαθιά λαθεμένη και επιζήμια. Η πολιτική ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, όχι μόνο δε βοήθησε στην προώθηση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης, αλλά το αντίθετο. Μετατράπηκε σε μοχλό εκβιασμού και πιέσεων σε βάρος της Κύπρου, όπως απέδειξαν και οι τελευταίες εξελίξεις.

Την ίδια στιγμή, η ηγεσία της ΝΔ, εφαρμόζοντας μια συστηματική δημαγωγική τακτική, επιχειρεί να εγκλωβίσει την αυξανόμενη συνεχώς λαϊκή δυσαρέσκεια και, ταυτόχρονα, να αποκρύψει την ουσιαστική σύμπλευσή της με την κυβερνητική πολιτική. Μετά, το πυροτέχνημα - καταγγελία, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι παραμάγαζο του ΣΕΒ, «σήκωσε» τους τόνους για τις δαπάνες των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Οχι, για το ΝΑΤΟικό προσανατολισμό των δαπανών αυτών, ούτε καν για το υπέρογκο ύψος τους, αλλά, κυρίως, για τον σκανδαλώδη τρόπο μοιράσματός τους...