Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία, μιλώντας, χαρακτήρισε τη συζήτηση που αναπτύχθηκε πολύ σημαντική κι ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες για τον προβληματισμό τους και τις παρατηρήσεις τους.

Αναφερόμενη στο θέμα των συνεργασιών είπε ότι το ΚΚΕ δεν επιδιώκει συμμαχίες, για να μαζευτούν περισσότερες δυνάμεις και να υπάρχουν περισσότερα ερείσματα του Κόμματος στα θεσμικά όργανα, στη Βουλή, στο μαζικό κίνημα. «Εμείς -τόνισε- ξεκινάμε απ' την εξής απλή θέση: Οτι σήμερα -και χτες το ίδιο ίσχυε και αύριο θα ισχύει- για να γίνουν βαθιές αλλαγές σε τούτη την κοινωνία, αλλά και να αντιμετωπίσεις τα οξυμένα προβλήματα, πρέπει να υπάρχει μια μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Εχεις να κάνεις μ' έναν ισχυρό αντίπαλο, ο οποίος έχει ισχυροποιηθεί την τελευταία δεκαετία κι επομένως απέναντι σ' αυτόν τον ισχυρό αντίπαλο πρέπει ν' αντιτάξεις όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις». Και υπογράμμισε ότι «η διαμόρφωση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας δεν μπορεί να γίνει χωρίς την πολιτική συμμαχία».

Η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι «η συμμαχία είναι μια πολύ βαθιά και δεδομένη αντίληψη και μόνιμη, γιατί δε στηρίζεται σε ευκαιριακούς στόχους του ΚΚΕ και σε στενοκομματικούς σκοπούς της στιγμής, αλλά βασίζεται στο γεγονός ότι σε μια ταξική κοινωνία, μέσω της συμμαχίας, θα διαμορφωθεί κοινή δράση της εργατικής τάξης με τ' άλλα μικροαστικά στρώματα εναντίον της κυρίαρχης τάξης. Κι αυτό πρέπει να γίνει στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο». Και τόνισε: «Εμείς έχουμε στρατηγική στην πολιτική συμμαχιών και όχι τακτική συμμαχιών. Συνειδητά, όταν χαράξαμε τη στρατηγική μας για την εκλογική μάχη βάλαμε σαν πρώτο κριτήριο επιτυχίας, ας το πω έτσι, την υπόθεση των συμμαχιών, να διαμορφωθούν συσπειρώσεις. Συνειδητά, διότι, ακριβώς, θεωρούμε ότι στην καθημερινή δράση, μέσα στο κίνημα, στους θεσμούς, στην εκλογική αναμέτρηση πρέπει να χτίζουμε αυτές τις συμμαχίες».

Στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα, συμφωνώντας απόλυτα μ' αυτό που ειπώθηκε ότι η πολιτική συμμαχιών, που έγινε όχι γιατί την ήθελε μόνο το ΚΚΕ, αλλά γιατί συμφώνησαν κι άλλες δυνάμεις, δεν προβλήθηκε, όπως έπρεπε, επισήμανε: «Εγώ ας δεχτώ ότι έπρεπε ως ΚΚΕ -γιατί τώρα τον δικό μας απολογισμό κάνουμε- έπρεπε έγκαιρα να μας απασχολήσει αυτό το ζήτημα. Σας διαβεβαιώ, όμως, ότι δεν έχει να κάνει με πρόθεση. Δυσκολευτήκαμε να την προβάλουμε αυτή τη συμμαχία. Γιατί, όταν πήγαινες σε τοπικό επίπεδο η μάχη ήταν τόσο στενά προσηλωμένη στα τοπικά προβλήματα κι όχι στα γενικά πολιτικά, τόσο πολύ χρωματισμένη στο τοπικό, που φαινότανε λίγο παρατραβηγμένο να πεις ότι ξέρετε εδώ είμαστε εμείς, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, άλλες τοπικές Κινήσεις, άνθρωποι, παράγοντες κ.ά.

Επίσης, στην προσπάθεια να πολιτικοποιηθεί η μάχη πάνω στα λαϊκά προβλήματα -όχι σε γενικά, ιδεολογικά και παγκόσμια θέματα- μπορεί να φαινόμαστε ότι ερχόμαστε από "πάνω" και βιάζουμε τα πράγματα. Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μας, αλλά να πολιτικοποιηθούν μέσα από το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα λαϊκά προβλήματα».

«Ενας λόγος που εμπόδισε ν' αναδειχτεί η δυναμική της συνεργασίας -συμπλήρωσε- είναι και το γεγονός ότι, με εξαίρεση την Κομμουνιστική Ανανέωση, που έχουμε κατακτήσει ένα, ας το πω πανελλαδικό βήμα συζήτησης και συμφωνίας, με το ΔΗΚΚΙ έγινε βήμα το βήμα αυτή η συνεργασία. Δεν υπήρχε πανελλαδική συμφωνία. Κι αυτό οπωσδήποτε μείωνε αυτή τη δυναμική.

Να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας, αλλά κι απ' την άλλη μεριά η πολιτική των συμμαχιών τίθεται και την ώρα μιας μάχης».

Σε άλλο σημείο της παρέμβασής της η Αλέκα Παπαρήγα, επισήμανε: «Η πολιτική που προτείνουμε εμείς προϋποθέτει ευρύτατη συσπείρωση, αλλά και πιο βαθείς διαχωρισμούς και στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο. Είμαστε υπερβολικοί; Δε νομίζουμε. Η κατεύθυνση που σήμερα πρέπει να έχει η συσπείρωση, σε αντίθεση μ' αυτό που λέμε το μεγάλο κεφάλαιο, ιδιαίτερα το μονοπωλιακό, σε αντίθεση με τις επιλογές του ιμπεριαλισμού». Και συνέχισε:

«Είναι σήμερα ώριμα τα πράγματα για τη διαμόρφωση μιας πανελλαδικής κοινωνικής, πολιτικής συμμαχίας σ' αυτή την κατεύθυνση; Η ανάγκη αυτή υπήρχε από χτες να γίνει, που σημαίνει ότι είναι ώριμη. Αντικειμενικά. Εχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο μιας γενικευμένης πολιτικής συμφωνίας; Δεν είναι σωστό ν' απαντήσει κανείς ούτε μ' ένα "ναι", ούτε μ' ένα "όχι", ιδιαίτερα σ' αυτή τη φάση. Η φάση που βρισκόμαστε σήμερα κατά τη γνώμη του Κόμματος είναι η φάση που πρέπει ν' αναπτύξουμε πολύ περισσότερες κεντρικές και τοπικές πρωτοβουλίες, πολύ πιο έντονες και ν' ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση.

Ποια είναι η δική μας πρόταση: Παραμένουμε στη λογική για επιμέρους συσπειρώσεις και μέτωπα πάλης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο εργατικό κίνημα, στο αγροτικό, στο αντιπολεμικό, στο κίνημα για το περιβάλλον, ενάντια στα ναρκωτικά, στην Παιδεία, στην Υγεία και, ταυτόχρονα, όμως, πρέπει ν' ανοίξουμε το διάλογο και τη συζήτηση, δρώντας όμως, όχι κάνοντας σεμινάρια και συμπόσια, αν μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενικευμένη συμφωνία, εμείς που ήδη έχουμε συνεργαστεί και με τη δυναμική να καλέσουμε κι άλλους».

Καταλήγοντας η Αλέκα Παπαρήγα, τόνισε: «Το ΚΚΕ οφείλει ν' ανοίξει έναν πλατύ διάλογο, οφείλουμε να πάρουμε περισσότερες πρωτοβουλίες. Είμαστε σήμερα, μπορώ να πω, πιο ώριμοι και πιο έτοιμοι και θέλω να πιστεύω ότι είμαστε και πιο διδαγμένοι και πιο ικανοί να ξεπεράσουμε και αδυναμίες και σοβαρές παραλείψεις, που έχουμε και που εμφανίστηκαν μέσα στην εκλογική μάχη. Μόνο που ο αντίπαλος, όταν μας κάνει κριτική δε μας κάνει κριτική στις πραγματικές αδυναμίες και ελλείψεις. Μας κάνει κριτική σε ό,τι θετικό, έστω σαν σπέρμα, αναπτύσσεται στη δράση μας. Μας χτύπησε στην πολιτική συμμαχιών και μας χτύπησε και στον πολιτικό μας λόγο. Εμείς, όμως, όπως θα δείτε και από τη δημοσίευση των ντοκουμέντων της ΚΕ, θα στρέψουμε την προσοχή μας εκεί που πραγματικά πονάμε κι έχουμε ανάγκη να προσαρμοστούμε καλύτερα στις εξελίξεις. Και η προσαρμογή σήμερα στις εξελίξεις είναι περισσότερη πολιτικοποίηση, περισσότερη ταξική πάλη, περισσότερες συμμαχίες σ' αυτή την κατεύθυνση κι όχι στη γραμμή της προσαρμογής στις δυσκολίες. Προσαρμογή στις απαιτήσεις του αγώνα κι όχι προσαρμογή στις δυσκολίες».