«Οδηγούμαστε σε μια δίκη σεβόμενοι πλήρως το Σύνταγμα», ισχυρίστηκε και χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ερωτηθείς σχετικά με τη δίκη της «17 Ν».

Είπε, επίσης, ότι η απαγόρευση της ραδιοτηλεοπτικής κάλυψης της δίκης έχει στόχο την αντιμετώπιση του «τηλεοπτικού κανιβαλισμού».

***

Σε ό,τι αφορά στο πρώτο, περί Συντάγματος, επαναλαμβάνουμε ότι - όπως αποκάλυψε χτες η στήλη - ήδη υπάρχει ακλόνητη νομολογία (απόφαση 427 του 1999 του Πενταμελούς Ναυτοδικείου Πειραιά), σύμφωνα με την οποία η νομική διάταξη για την απαγόρευση της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης της δίκης είναι «αντισυνταγματική και άρα ανίσχυρη».

Οσο αφορά στο δεύτερο, ότι, δηλαδή, η κυβέρνηση επιβάλλει γενικό «φίμωτρο» για να μας ...σώσει - τάχα μου - από τον τηλεκανιβαλισμό, η ίδια απόφαση, του ίδιου δικαστηρίου, είναι επίσης σαφέστατη:

«Το ενδεχόμενο κατάχρησης της δημοσιότητας - σημειώνει το δικαστήριο - δεν είναι ικανό να οδηγήσει σε αποκλεισμό της, αλλά μόνο στην καταστολή εκείνου που παρεκτρέπεται, κατά περίπτωση».

***

Τα όποια «επιχειρήματα», λοιπόν, της κυβέρνησης είναι προφανέστατα έωλα.

Εδώ, όμως, πρέπει να τονιστεί κάτι ακόμα: Οσο υποκριτική είναι η κυβέρνηση που καμώνεται ότι κόπτεται περί την τηλεοπτική «ευπρέπεια», άλλο τόσο υποκριτές είναι όλοι αυτοί οι «τηλεκανίβαλοι», που καμώνονται ότι κόπτονται περί τη «δημοκρατική και ολόπλευρη» ενημέρωση του πολίτη.

Η μεν κυβέρνηση είναι αυτή που ευθύνεται για το τηλεοπτικό αίσχος που ζήσαμε με την υπόθεση «17 Ν», αφού οι δικές της (ή οι κρατικές, αν θέλετε) υπηρεσίες ήταν αυτές που καθοδηγούσαν τους «τηλεκανίβαλους» και τα γνωστά «παπαγαλάκια», επί μήνες.

Οι δε «τηλεκανίβαλοι» είναι αυτοί που υπήρξαν οι φυσικοί αυτουργοί, για να πνιγεί κάθε έννοια ουσιαστικής ενημέρωσης περί την 27χρονη πορεία αυτής της υπόθεσης, και να σκεπαστεί κάτω από τόνους «ειδησεογραφικού» σκουπιδιού, που συνοδεύτηκε από τη φασιστική συμπεριφορά της διαπόμπευσης και λασπολόγησης προσώπων.

***

Με δυο λόγια, και στη νέα σελίδα της συσκότισης περί την υπόθεση «17 Ν», που ανοίγει με τη δίκη, τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι τηλεκατευθυνόμενοι (από την ίδια) «κανίβαλοι» συνεχίζουν να υπηρετούν το γνωστό δόγμα: «Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο».

Και, δυστυχώς, αυτή η υπόθεση μάς μοιάζει τόσο «σικέ», που, λίγο πριν την έναρξη της δίκης, εκείνο που έρχεται στο μυαλό δεν είναι άλλο από το «αρχίζει το ματς» (το β` ημίχρονο)...