Προχτές ο Κ. Ανάν δήλωσε ότι μια μονομερής επίθεση κατά του Ιράκ και χωρίς σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας θα ήταν παράνομη. Οι λόγοι για τους οποίους ο Κ. Ανάν προέβη σε αυτή την τοποθέτηση θα πρέπει να αναχθούν τόσο στις ενδοϊμπεριαλιστικές διενέξεις (πράγμα που υποδηλώνει ότι αυτές οι διενέξεις εντείνονται), όσο και στις διενέξεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ (μην ξεχνάμε ότι ο νυν ΓΓ του ΟΗΕ υπήρξε ο εκλεκτός της προηγούμενης αμερικανικής διοίκησης).

Εν πάση περιπτώσει η δήλωση έγινε, και το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι πώς τοποθετείται κανείς απέναντί της. Και συγκεκριμένα, πώς τοποθετείται η κυβέρνηση. Ρωτήθηκε, δε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επ' αυτού. Και τι απάντησε; Απάντησε ότι ο Κ. Ανάν δεν είπε τίποτα διαφορετικό απ' ό,τι και ο Ελληνας πρωθυπουργός! «Ποια είναι η διαφορά των δηλώσεων του πρωθυπουργού από εκείνες του κ. Ανάν;», αναρωτήθηκε ο κ. Πρωτόπαππας.

***

Αν είναι έτσι, τότε, λοιπόν, ο κ. Σημίτης, όπως και ο Ανάν, θεωρεί ότι το τελεσίγραφο του Μπους είναι παράνομο. Αν είναι έτσι, τότε, λοιπόν, ο κ. Σημίτης, όπως και ο Ανάν, θεωρεί ότι ο πόλεμος κατά του Ιράκ είναι παράνομος.

Και τώρα θα θέλαμε μια απάντηση στο εξής ερώτημα: Το γεγονός ότι ο κ. Σημίτης συναινεί και συνεργεί σε μια παρανομία κατά της ανθρωπότητας και του διεθνούς δικαίου, με ποια ποινή τιμωρείται; Το γεγονός ότι ο κ. Σημίτης συμμαχεί και υποστηρίζει τις ΗΠΑ σε αυτή την (ομολογημένη από τον ίδιο και τον εκπρόσωπό του) παρανομία, τον καθιστά λιγότερο ένοχο, επειδή «ομολόγησε»;

***

Ισως κάποιοι σπεύσουν να μιλήσουν για «αυθαίρετες» κατηγορίες κατά του πρωθυπουργού. Ισως κάποιοι υποκριθούν τους θιγμένους επειδή εντάσσουμε την ελληνική κυβέρνηση στο κλαμπ όσων παρανομούν κατά της ανθρωπότητας.

Δεν πρόκειται να χάσουμε καθόλου χρόνο μαζί τους.

Θέλουμε, όμως, μια απάντηση σε ένα ακόμα ερώτημα: Το γεγονός ότι μόνο μέσα σε ένα μήνα (το μήνα Φλεβάρη) ελλιμενίστηκαν στη βάση της Σούδας 86 (!) πολεμικά πλοία, ως επί το πλείστον αμερικανικά, με κατεύθυνση τον Περσικό, εκ των οποίων τα 8 ήταν πυρηνοκίνητα (τα 5 υποβρύχια και τα 3 αεροπλανοφόρα), το γεγονός δηλαδή ότι η Ελλάδα παρέχεται από τον κ. Σημίτη ως πέρασμα και ως κέντρο διευκολύνσεων προς τους δολοφόνους που σπεύδουν για να εξαπολύσουν τον παράνομο πόλεμό τους, είναι στοιχείο «αθωότητας» για την ελληνική κυβέρνηση;