ΟΧΙ στην υποταγή | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΧΙ στην υποταγή

Θρήνος των φτωχών επάνω στα ερείπια των σπιτιών τους. Χάρτινα ήταν όλα και έπεσαν με το σεισμό των 6,3 Ρίχτερ που προκάλεσε το ρήγμα της Ανατολίας. Χαράμι ξαφνικά οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής. Θυσία στο βωμό του ασύδοτου κέρδους κάποιων απατεώνων μεγαλοεργολάβων. Θυσία και στην εγκληματική αδιαφορία του κράτους που δεν ελέγχει τίποτε στις κατασκευές. Ούτε το μπετόν, ούτε τα σίδερα.

Αλλά για στάσου, επειδή έχασαν κάποιοι από τα λαϊκά στρώματα ό,τι είχαν αγοράσει με άφθονο ιδρώτα και χρέη στις τράπεζες πρέπει να θρηνωδούν τώρα; Πρέπει να σηκώνουν «μπαϊράκι» και να ζητούν ευθύνες από τους αισχρούς εργολάβους και τους κυβερνώντες; Πολύ πάει! Να καταπιούν αμέσως οι παθόντες τον πόνο και την οργή τους και να μη βγάζουν άχνα κατά των εταιριών και της κυβέρνησης. Οι αντιδράσεις τους αποτελούν ευθέως έκνομες πράξεις και ας τους τσακίσουν αμέσως οι αστυνομικές δυνάμεις με ρόπαλα, δακρυγόνα και συλλήψεις!

Μοιρολόι ατέλειωτο για το χαμό των δεκάδων μαθητών μέσα στο σάπιο οικοτροφείο. Οι μάνες ξεριζώνουν τα μαλλιά τους και καταριούνται τους υπεύθυνους κι οι πατεράδες σφίγγουν τις γροθιές τους και ζητούν την τιμωρία όλων αυτών που έθαψαν τα παιδιά τους. Επανάσταση, δηλαδή, σωστή! Γι' αυτό, ας βαδίσει αμέσως ο στρατός εναντίον των εξοργισμένων και ας τους τσακίσει. Ας μη σεβαστεί ούτε τον πόνο ούτε το βαρύ πένθος τους!

Αυτές οι κτηνώδεις σκηνές διαδραματίστηκαν προχτές στην τουρκική πόλη Μπινγκιόλ που ερειπώθηκε από το σεισμό και θρηνεί δεκάδες θύματα. Και δεν ήταν οι ξυλοδαρμοί, οι πυροβολισμοί και οι συλλήψεις σεισμοπαθών δείγμα της «τουρκικής βαρβαρότητας», όπως θα μπορούσαν να πουν κάποιοι άκριτοι και προχειρολόγοι. Ηταν ένα δείγμα της βαρβαρότητας όλων των νεοταξικών κυβερνήσεων που έχουν απλωθεί παντού σαν επιδημική νόσος. Η καταστολή, ακόμη και με τη χρήση όπλων, κάθε αντίδρασης των λαϊκών στρωμάτων είναι πλέον δόγμα για όλες αυτές τις άκρως αντιλαϊκές κυβερνήσεις. Οι υπηρέτες του κεφαλαίου, που κυβερνούν εδώ κι εκεί, δε θέλουν ενεργούς πολίτες, αλλά υποταγμένους υπήκοους. Ανθρωπάκια, δηλαδή, τρομοκρατημένα και άνευρα, που θα πεινούν και δε θα τολμούν να ζητήσουν ψωμί, που θα συνθλίβονται από την ανεργία, την αδικία και όλα τα δεινά του καπιταλιστικού συστήματος και δε θα βγάζουν «κιχ». Θέλουν τον κοσμάκη βουβό και άπραγο ακόμη και όταν τον σκοτώνουν, τον πνίγουν ή τον θάβουν κάτω από ερείπια.

Τη βλέπουμε, άλλωστε, κι εδώ αυτήν την προσπάθεια εκφοβισμού και καθυπόταξης του λαού. Γιατί και οι δικοί μας κυβερνήτες τσιράκια της «παγκοσμιοποίησης» είναι και της «νέας τάξης».

Στόχος, λοιπόν, των απανταχού ξεπουλημένων στο κεφάλαιο κυβερνήσεων είναι να αδρανοποιήσουν τα πλήθη, να κάνουν τον κόσμο να λέει μοιρολατρικά «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Αλλά στους λαούς, σ' εμάς εναπόκειται, τελικά, αν θα αφήσουμε τους σατραπίσκους του «μεγάλου βασιλέως» της υφηλίου να μας καθυποτάξουν ή αν, με αγώνες, θα ματαιώσουμε τα σχέδιά τους. Και οι καιροί δεν περιμένουν. Σε λίγο έτσι που πισωγυρίζει ο κόσμος θα δούμε να επαναλαμβάνονται τραγικές σκηνές του παρελθόντος. Οπως εκείνες - θυμάμαι - που διαδραματίστηκαν το 1909 στη Θεσσαλία. Οι κολίγοι είχαν πορευτεί τότε προς τη Λάρισα να ζητήσουν κινίνα για τις «θέρμες» που τους αποδεκάτιζαν και οι Αρχές έστειλαν εναντίον τους το στρατό και τους θέρισε με τα πολυβόλα!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ