«Από το 1992, αρχίζει η ανατροπή του ευρωπαϊκού προτύπου ποινικής καταστολής, και η επιβολή του αμερικανικού μοντέλου καταστολής που υπακούει στην αρχή του "νόμου και της τάξης" και της "μηδενικής ανοχής". Μ' αυτό το μοντέλο, ο μηχανισμός της ποινικής καταστολής θα επεκταθεί σταδιακά σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού για να καταλάβει τελικά κάθε μορφή αντίδρασης στη νέα τάξη πραγμάτων και ίσως αργότερα κάθε μορφή διαφωνίας. Και αυτή θα είναι βέβαια μια εφιαλτική κατάληξη που θα μας οδηγήσει κατευθείαν στην οργουελιανή σύλληψη του "μεγάλου αδελφού"», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Ιωάννης Μανωλεδάκης, καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Και πρόσθεσε πως στο χώρο της ΕΕ μπορεί να γίνει πια λόγος για «διεθνοποίηση - προσαρμογή - αμερικανοποίηση» της ποινικής καταστολής. «Οι προοπτικές αυτές κάθε άλλο παρά αισιόδοξες είναι. Αν κρίνει κανείς από τη νομοθεσία για τα ναρκωτικά που πρώτη δέχτηκε την αμερικάνικη επίδραση εδώ και τριάντα χρόνια, η σκλήρυνση της ποινικής πολιτικής δε μειώνει την εγκληματικότητα. Αντίθετα, η εγκληματικότητα στον τομέα αυτό αυξήθηκε και θα αυξάνεται σε όλους τους τομείς όσο το κράτος δικαίου και το κράτος κοινωνικής πρόνοιας, υποχωρούν και η κοινωνική αδικία επιβάλλεται με τα μέσα της ποινικής καταστολής», κατέληξε.

Ο Δημήτρης Καλτσώνης, διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Δικαίου, παρουσίασε την άλλη διάσταση που αφορά στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων στους χώρους εργασίας, όπου κρίνεται κυρίαρχα η ποιότητα της δημοκρατίας. Οπως είπε, η τάση σε επίπεδο ΕΕ είναι η δραστική συρρίκνωση των όποιων δημοκρατικών δικαιωμάτων υπήρχαν ως σήμερα στους χώρους εργασίας, είτε με de facto ανατροπή των κατακτήσεων είτε με νομοθετικές αλλαγές προς το αντιδραστικότερο.

Ενδεικτικά ανέφερε πως στη Χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ, η οποία πρόκειται να ενσωματωθεί στο ευρωενωσιακό Σύνταγμα, δεν αναγράφεται το δικαίωμα στην απεργία, ενώ αντίθετα υπάρχει, για πρώτη φορά, νομική κατοχύρωση του δικαιώματος του επιχειρηματία.

«Στόχος των αλλαγών είναι η κατάπνιξη και ο μέγιστος δυνατός περιορισμός των αντιδράσεων των εργαζομένων στη βίαιη επίθεση που δέχονται οι εργασιακές, κοινωνικές και λοιπές κατακτήσεις του», σημείωσε.

«Τα τελευταία χρόνια, με τους συντελούμενους κυβερνητικούς χειρισμούς, άρχισε και εντείνεται, αφ' ενός, η παραβίαση των συνταγματικών διατάξεων που κατοχυρώνουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και, αφ' ετέρου, περιορίζεται η εθνική κυριαρχία», σημείωσε ο Ηλίας Νικολόπουλος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. «Αυτά συμβαίνουν με τη σκόπιμα λαθεμένη χρησιμοποίηση του άρθρου 28 του Συντάγματος που η κυβέρνηση το χρησιμοποιεί για να περιορίσει την εθνική κυριαρχία και τα ατομικά δικαιώματα χωρίς να τηρεί τις προϋποθέσεις που το άρθρο θεσπίζει. Και όλα αυτά για τη διευκόλυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της υποταγής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, παραβιάζοντας την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας που θεσπίζεται από το άρθρο 1 παράγραφος 2 του Συντάγματος».

Θύμισε πως ήδη από την ψήφιση του ισχύοντος Συντάγματος το 1975 εισήχθη το άρθρο 28 που λόγω της τότε αναμενόμενης εισόδου της Ελλάδας στην ΕΟΚ προέβλεπε, αφ' ενός, τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε διεθνείς οργανισμούς ακόμη και στρατιωτικούς (ΝΑΤΟ) με νόμο που θα ψηφιζόταν με την απόλυτη πλειοψηφία από την ελληνική Βουλή.

Και κατέληξε σημειώνοντας πως «το λαϊκό κίνημα και κάθε πολίτης πρέπει να αγωνίζεται και να επιβάλλει την τήρηση των υπαρχουσών προϋποθέσεων κατά τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε ξένα όργανα και τούτο γιατί η κυβέρνηση σκοπίμως τις παραγνωρίζει για να υποτάξει τη λαϊκή κυριαρχία στα ευρωπαϊκά κελεύσματα».

«Η απόφαση για νέες θεσμικές αλλαγές πάρθηκε με την αιτιολογία ότι είναι απαραίτητες για να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Ενωση των 25. Η αλήθεια είναι ότι οι κυρίαρχοι κύκλοι δεν έμειναν ικανοποιημένοι με τις αλλαγές που έγιναν στη Νίκαια, όπου έγινε μια μικρή ανακατανομή εξουσιών υπέρ των ισχυρών χωρών της Ενωσης», ανέφερε ο Κώστας Αλυσσανδράκης, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. «Στόχος αυτών των αλλαγών είναι η επίφαση δημοκρατικότητας για συγκάλυψη της αντιδραστικής ουσίας της ΕΕ. Η νέα κατανομή της επιρροής υπέρ των ήδη ισχυρών και η περιθωριοποίηση των μικρών και αδυνάτων. Η παραπέρα στρατιωτικοποίηση, σε αναζήτηση ισότιμου ρόλου με τις ΗΠΑ χωρίς αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας τους». Και ξεκαθάρισε πως η μόνη διέξοδος θα έρθει μέσα από την πάλη των λαών και τη ρήξη με την ΕΕ.

«Ονειρο "θερινής νυκτός" είναι να περιμένουμε από την ΕΕ συστήματα ασφαλείας τα οποία θα υπηρετούν τους λαούς και τον ουμανισμό», είπε ο Νίκος Καρατουλιώτης, υποστράτηγος ε.α., «καθόσον το μόρφωμα αυτό αποτελείται από πολλές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η συνισταμένη του είναι φυσικό και επόμενο ιμπεριαλιστική. Εξάλλου, αυτό φαίνεται και από τις προσπάθειες δημιουργίας ευρωστρατού ο οποίος θα υπηρετεί ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της ΕΕ είτε αυτόνομα (συμφωνία των 4) είτε κάτω από τη σκέπη του ΝΑΤΟ».

Ιστορική αναδρομή στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση έκανε ο Τρύφωνας Κωστόπουλος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και κατέληξε σημειώνοντας πως «η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ενοποίηση, όπως και η περιώνυμη Παγκοσμιοποίηση, αποτελούν εσωτερικές τάσεις του κεφαλαιοκρατικού τρόπου κοινωνικής αναπαραγωγής και ενυπάρχουν μέσα στο ίδιο του το αίμα». Διευκρίνισε πως «πρόκειται για διαδικασία υποταγής και καθυπόταξης των αδυνάτων στις θελήσεις και τα κελεύσματα των ισχυρών».

«Στο χώρο της Αριστεράς οι εξελίξεις είναι σημαντικές. Παρά το γεγονός ότι όλοι θεωρούν την ΕΕ μια καπιταλιστική Ενωση, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι είναι δυνατόν η ΕΕ "να αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο", να μετατραπεί σε μια "κοινωνική Ευρώπη», υπογράμμισε ο Κράτης Κυριαζής, γραμματέας της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ. Και σημείωσε πως «η ταύτιση της σοσιαλδημοκρατίας με τις συντηρητικές δυνάμεις, οφείλεται στην όξυνση των ταξικών αντιθέσεων που την υποχρεώνει να πάρει πιο καθαρή στάση απέναντι στα συμφέροντα που εξυπηρετεί, αναλαμβάνοντας κι αυτή διαχειριστικό ρόλο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής για τη στήριξη των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου».

Ειδικότερη αναφορά στις επιπτώσεις από την πολιτική της ΕΕ σε βάρος της εργατικής τάξης και της μικρομεσαίας αγροτιάς στη χώρα μας, έκαναν μέσα από τις παρεμβάσεις τους ο Γιάννης Σταυρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και ο Βαγγέλης Μπούτας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Καρδίτσας, μέλος της ΠΑΣΥ.

«Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν ιδεολογικά συμπεράσματα και να αντιπαλέψουν τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ) που στηρίζουν αυτές τις επιλογές. Να αντιπαλέψουν και τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού», είπε ο Γ. Σταυρόπουλος.

«Η υποταγή των μικρομεσαίων αγροτών στους εμποροβιομηχάνους, την οποία προωθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις και η ΕΕ, καταστρέφει κάθε μηχανισμό άμυνας των μικρομεσαίων αγροτών και επιταχύνει το ξεκλήρισμά τους. Η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί με την εφαρμογή της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ και τη συμφωνία του ΠΟΕ», σημείωσε ο Β. Μπούτας.