Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, διαθέτει αναμφισβήτητα μοναδικές δικολαβικές ικανότητες. Πολλές φορές μπορεί να μιλά ασταμάτητα χωρίς να λέει επί της ουσίας τίποτα και, ω του θαύματος, τις περισσότερες απ' αυτές αναφέρεται στο ΚΚΕ.

Μονάχα που η Αλ. Παπαρήγα, και συνολικά το ΚΚΕ, ουδέποτε «τσουβάλιασε» τα εκατομμύρια των ανθρώπων που διαδηλώνουν. Ουδέποτε κατηγόρησε έναν προς έναν τους διαδηλωτές κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης πως στόχο τους έχουν τον εξωραϊσμό του καπιταλισμού. Απεναντίας, πολλές φορές το ΚΚΕ έχει τονίσει πως είναι πολλοί, πάρα πολλοί, οι μετέχοντες σ' αυτό το κίνημα που ως μονάδες ή και κινήσεις διαθέτουν πολύ πιο προωθημένη σκέψη, οξυμένο ταξικό κριτήριο, στόχους πάλης με προοπτική. Αυτό το οποίο το ΚΚΕ έχει επίσης επανειλημμένως τονίσει είναι η απροθυμία όσων χρίστηκαν επικεφαλής αυτού του κινήματος να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα και, δυστυχώς, η συνειδητή τους προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν αυτό το κίνημα και να το στριμώξουν σε ανώδυνα για το σύστημα μονοπάτια. Η προσπάθειά τους όχι να το ριζοσπαστικοποιήσουν και να το ενδυναμώσουν, αλλά να το απονευρώσουν και να το μετατρέψουν σε κίνημα διαμαρτυρίας που εκλιπαρεί να εισακουστεί.

Ο κ. Κωνσταντόπουλος, λοιπόν, δε μας είπε τίποτα για την ουσία της κριτικής του ΚΚΕ. Ενδεια επιχειρημάτων; Μάλλον, ναι. Αδυναμία ουσιαστικής αντιπαράθεσης ίσως επειδή και ο ίδιος κατανοεί πως οι «σημαίες» κάτω από τις οποίες καλεί το λαό να διαδηλώσει θα τσακιστούν στο πρώτο φύσημα του αγέρα. Ας μιλήσει λοιπόν ο Συνασπισμός για τον «ταξικό και εκμεταλλευτικό χαρακτήρα» του σημερινού κόσμου και ας μας πει πώς αυτός ανατρέπεται και αν θέλει να τον ανατρέψει. Ας μας πει ακόμα πώς εκείνος ο έρμος άλλος κόσμος, ο εφικτός ή ο στρογγυλός κατ' άλλα στελέχη του ΣΥΝ, μπορεί να οικοδομηθεί. Με συμμετοχή; Οπως δήλωνε προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος σε άλλη του συνέντευξη. Με αγώνες για να δεχτούν τα μονοπώλια ως συνδιαχειριστές των κερδών τους τα διάφορα και ποικιλώνυμα φόρουμ; Ας απαντήσουν συγκεκριμένα κι ας αφήσουν τους αφορισμούς και τα «κοσμητικά» επίθετα με τα οποία συνήθως συνοδεύουν τις αναφορές τους στο ΚΚΕ.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα έπρεπε να ξέρει ο Ν. Κωνσταντόπουλος πως ό,τι κατακτήθηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν αποτέλεσμα σκληρών ταξικών συγκρούσεων. Κι η καπιταλιστική, αρέσει δεν αρέσει στο ΣΥΝ, είναι μια βαθιά ταξική κοινωνία. Και για να αλλάξει οτιδήποτε στα πλαίσιά της απαιτεί ταξικές συγκρούσεις. Και σ' αυτές ο καθένας είναι υποχρεωμένος να διαλέξει στρατόπεδο. Αυτή η επιλογή δεν είναι από εκείνες που μπορούν για πάντα να συγκαλύπτονται.