Κανένα ρίσκο, όπως παραπλανητικά διέκρινε μερίδα του Τύπου, δεν εμπεριείχε η κίνηση του Κ. Σημίτη να καθαιρέσει τον Κ. Λαλιώτη. Γνώριζε άριστα ότι δεν υπήρχε περιθώριο για μπαϊράκι σε οποιαδήποτε ηγεμονική κίνησή του... Το ΠΑΣΟΚ ήταν έτοιμο από καιρό να «αμερικανοποιηθεί», όπως άλλωστε το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σ' αυτήν την κατεύθυνση θα κατατείνουν και οι προαναγγελθείσες πρωτοβουλίες για τον «εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος». Με τις ρυθμίσεις για το «πολιτικό χρήμα» και την τροποποίηση του εκλογικού νόμου, θα επιχειρηθεί η μακροημέρευση και παντοδυναμία του δικομματισμού, κατά τα αμερικάνικα πρότυπα: Δημοκρατικοί - Ρεπουμπλικάνοι, «γάιδαροι» -«ελέφαντες», μαζορέτες - προεκλογικά «πάρτι» - χειροκροτητές...

Οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων θα είναι απόλυτα εξαρτημένες από τις πολυεθνικές - χορηγούς, ενώ η «βάση» δε θα παίζει τον παραμικρό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων... Ελάχιστα θα ενδιαφέρει, αν η κυβέρνηση εκλέγεται από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων... Ο ρόλος που είχε ανατεθεί μέχρι τώρα στον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ, να λειτουργεί δηλαδή ως «άλλοθι» στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης και να απορροφά τη λαϊκή δυσαρέσκεια, φαίνεται να αχρηστεύεται σε εποχές κυριαρχίας της νέας τάξης και της «παγκοσμιοποίησης». Δε θεωρείται «παραγωγική» η, εικονική και υποκριτική έστω, συμμετοχή του στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις...

Καμία «αναμονή» δεν υπάρχει για το όραμα ή το πρόγραμμα Σημίτη της επόμενης τετραετίας... Το όραμα είναι εδώ: Ο αναπτυξιακός νόμος, δηλαδή κανένας φόρος στο κεφάλαιο, είναι εδώ, με το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ στον Λάτση, με τη διάλυση της ΔΕΗ και το μοίρασμα της «αγοράς», το ίδιο με τον ΟΤΕ, την «Ολυμπιακή». Είναι εδώ με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη λιτότητα, την κατεδάφιση του «κράτους πρόνοιας»... Οπως Αμερική... Δίχως «αναστολές» και «το φόβο αναμέτρησης», όπως είπε και ο Σημίτης.