ΚΑΘΟΛΟΥ δε θα συμφωνήσουμε με το μηδενισμό που αντιμετώπισαν ορισμένοι το ντιμπέιτ και τα αποτελέσματά του. Διότι, πρώτον, δούλεψαν οι πιτσαρίες (λίγο το έχεις αυτό, σε περίοδο εκτεταμένης ανεργίας, θέμα που τόσο διεξοδικά αντιμετώπισαν, εξάλλου, οι δυο ...μονομάχοι;). Δεύτερον, βάφτηκε η ΕΤ (καλά, αυτό ισοδυναμεί με άθλο). Τρίτον, μας λύθηκε η τεράστια, μέχρι προχτές το βράδυ, απορία πώς είναι δυνατόν να ...αναμετρηθούν δυο άνθρωποι, χωρίς καν να κοιτάζει ο ένας τον άλλον! Τέταρτον και σοβαρότερον, είχαμε τη μεγάλη ευκαιρία, ως ψηφοφόροι, να δούμε την απεικόνιση του δικομματισμού, στην πιο «αχτύπητη» μορφή του. Αραγε, θα αξιοποιήσουμε αυτή την ανεπανάληπτη εμπειρία, όταν θα βρεθούμε μπροστά στην κάλπη;

* * *

ΠΑΝΤΩΣ, για τον Ε. Βενιζέλο (καθόλου ευχαριστημένος δε φαινόταν), η στημένη δικομματική παράσταση απεικονίζει «τη θεσμική πολιτική πραγματικότητα»(!), όπως δήλωσε χτες στο ΜΕΓΚΑ, σε απάντηση όσων επέκριναν τον αποκλεισμό των άλλων πολιτικών αρχηγών.

Με την ευκαιρία, ο ίδιος δήλωσε, με κάθε σοβαρότητα, ότι, παρότι δέχεται επικρίσεις για μονοπώληση των συζητήσεων, είναι «λάτρης του χρονομέτρου»!

* * *

ΟΥΤΕ ο Παπουτσής ήταν ενθουσιώδης για την εμφάνιση του πρωθυπουργού. Ετσι, εκείνο που προτίμησε να πει, συμμετέχοντας στο σχετικό πάνελ του ΑΛΦΑ, ήταν: «Ο κ. Σημίτης κέρδισε τις εντυπώσεις όσων έχουν ένα επίπεδο πολιτικής σκέψης...».

Δηλαδή, γι' αυτούς στήθηκε η κοκορομαχία;

* * *

ΛΕΝΕ ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και ο κ. Εβερτ μάλλον το επιβεβαίωσε προχτές το βράδυ, όταν πήρε τηλέφωνο στο ΜΕΓΚΑ για να συγχαρεί τον κ. Χατζηνικολάου για τον «άψογο τρόπο που διηύθυνε τη συζήτηση, δίνοντας, έτσι, ένα μάθημα στον κ. Ευθυμίου»...

Υπενθυμίζουμε ότι ο Π. Ευθυμίου, ευρωβουλευτής σήμερα του ΠΑΣΟΚ, ήταν ο συντονιστής του ντιμπέιτ του 1996 μεταξύ των κυρίων Σημίτη - Εβερτ...

* * *

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ από χτες ως ανέκδοτο: «- Ποια ήταν η καλύτερη απάντηση του Κ. Σημίτη;» - «Πρώτα απ' όλα, αυτή για το ασφαλιστικό, ιδιαίτερα στο σημείο που ο πρωθυπουργός ρωτήθηκε για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και αν αυτά θα αυξηθούν»...

* * *

ΟΧΙ, δηλαδή, πως φταίνε οι τέσσερις δημοσιογράφοι για το θέαμα που βγήκε, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε όλη αυτή την ικανοποίηση για τον «άψογο τρόπο που δούλεψαν». Δηλαδή, τι το λιγότερο θα μπορούσαν να κάνουν και δεν το έκαναν;

* * *

ΕΠΙΣΗΣ, δεν μπορούμε να καταλάβουμε εκείνους τους ύμνους για το «ήρεμο πολιτισμένο κλίμα, που επικράτησε καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης...».

Δηλαδή, τι περίμεναν, να σηκωθεί ξαφνικά ο Σημίτης να στράψει ένα χαστούκι στον Καραμανλή και εκείνος να ανταποδώσει με μια κλοτσιά; `Η, μήπως, επειδή δεν έβγαλε τίποτα άλλο η παράσταση, πρέπει κάτι να πούμε; Μάλλον στο δεύτερο παρέπεμπαν όλες οι, μετα-ντιμπέιτ, συζητήσεις και τα όσα έλεγαν όσοι την πάτησαν και συμμετείχαν.

* * *

ΤΟ να κάνει κανείς μια ερώτηση με έξυπνο τρόπο, είναι ένα σημαντικό θέμα, όμως σημαντικότερο είναι το περιεχόμενό της. Ο λόγος, για τη δημοσιογραφική πλευρά του ντιμπέιτ. Τα προβλήματα των αγροτών, θέματα όπως η εξωτερική πολιτική για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία ή το θέμα Οτσαλάν, ακόμα - ακόμα και το «απλό» θέμα των μισθών και του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, ούτε που θίχτηκαν. Και αυτό, βέβαια, δεν έχει να κάνει ούτε με το χρόνο, ούτε με τις ικανότητες των δημοσιογράφων. Για πολιτική ιεράρχηση των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας πρόκειται...

* * *

ΤΗΝ ίδια στιγμή, θυμίζουμε ότι έγιναν τρεις ερωτήσεις για το Χρηματιστήριο... Ετσι, οι δυο πρόεδροι απέφυγαν, όχι μόνο τα στριμώγματα, αλλά και την τοποθέτηση απέναντι σ' αυτά, που πραγματικά απασχολούν τον πολίτη.

* * *

ΒΕΒΑΙΩΣ, δε συζητάμε για την υπερβολή που επέδειξαν στις προετοιμασίες της «αναμέτρησης». Ειδικά, δηλαδή, αυτό το θέμα του μακιγιάζ - ποιος θα μακιγιάρει ποιον - ήταν το κάτι άλλο. Αφού πολλοί τηλεθεατές μάς εξομολογήθηκαν ότι, αντί να προσέχουν τι λένε οι δυο πολιτικοί αρχηγοί, τους κοίταζαν στις βλεφαρίδες και στα μάγουλα!

Αλήθεια, του Καραμανλή το κόκκινο μαγουλάκι, φυσικό είναι; Γιατί, για τις ελιές του Σημίτη, ξέρουμε. Μόνο άμα τον κάνεις αφίσα φεύγουν.

* * *

ΤΩΡΑ, για να λέμε και «του στραβού» (ή του Βαρβιτσιώτη, αν προτιμάτε) το δίκιο, μάλλον παρα-έχει αρμοδιότητες στη ΝΔ αυτός ο Σπηλιωτόπουλος. Ενώ περίμενε στην είσοδο της ΝΕΤ τον Καραμανλή, έκανε ολόκληρο «μπρίφινγκ» στους δημοσιογράφους...

* * *

ΒΑΣΙΚΑ, η ενισχυθείσα τελευταία εντύπωση ότι οι επικοινωνιολόγοι φτιάχνουν τους πολιτικούς και μπορούν να ξέρουν τι θα πουν πριν το πουν οι ίδιοι, ίσως δεν έχουμε καταλάβει ότι έχει γίνει επικίνδυνη. Αλλωστε, αυτές τις μέρες, έχουν παρελάσει πλήθος «ίματζ μέικερς» από τα τηλεοπτικά κανάλια και, ούτε λίγο - ούτε πολύ, μας λένε ότι τα πάντα μπορούν να είναι στημένα και, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ένας από αυτούς στον ΑΛΦΑ, «χρειάζεται οι πολιτικοί να λένε αλήθεια, αλλά όχι όλη την αλήθεια»!