Οταν ο Γ. Παπανδρέου έθεσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, βγήκε ο κ. Κωνσταντόπουλος και τον κατήγγειλε πως αυτή την κορυφαία πολιτική πράξη, το να θέσει δηλαδή υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματός του, δεν την έκανε μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που πριν λίγο συνεδρίαζε η Κεντρική του Επιτροπή, αλλά στις τηλεοπτικές κάμερες. Παρατήρησε μάλιστα ο πρόεδρος του ΣΥΝ, πως με αυτή την πράξη του ο κ. Παπανδρέου, την υποβολή υποψηφιότητας στις ...κάμερες, εισήγαγε αμερικανικά ήθη στην πολιτική ζωή και προήγαγε την «τηλε-δημοκρατία».

Αλλά, τι διαφορετικό έκανε προχτές ο ίδιος ο κ. Κωνσταντόπουλος; Το πρωί, πλαισιωμένος από τους ανθρώπους του κόμματός του, έδωσε συνέντευξη για λογαριασμό του ΣΥΝ και (βουίζει ο τόπος ότι κατόπιν απόφασης που ελήφθη λίγη ώρα πριν στην Κουμουνδούρου) απέφυγε με κάθε τρόπο κάθε νύξη περί εκλογικής συνεργασίας με το ΚΚΕ. Αντίθετα, το βράδυ, πήγε στην τηλεόραση και, ερωτηθείς για το ΚΚΕ, εμφανίστηκε να απευθύνει πρόταση «ενωτικής καθόδου» στις εκλογές. Αλήθεια, η τακτική του σε ένα τέτοιο κορυφαίο ζήτημα, το να απευθύνεις δηλαδή «πρόταση συνεργασίας» σε ένα άλλο κόμμα μέσω ...τηλεόρασης, είναι λιγότερο «αμερικανική» και «τηλε-δημοκρατική» απ' ό,τι του Παπανδρέου;

***

Επί της ουσίας τώρα. Ο ΣΥΝ υποδύεται, πέραν του ότι είναι «αριστερό» κόμμα, ότι ενδιαφέρεται και για την «ενότητα της Αριστεράς». Και καλεί, λοιπόν, το ΚΚΕ σε συνεργασία. Σε ποια βάση; Λίγη ειλικρίνεια δε βλάπτει. Ο ΣΥΝ είναι υπέρ της ΕΕ, του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ κλπ. Το ΚΚΕ είναι κατά. Ο ΣΥΝ θέλει καπιταλισμό και αγορά (λίγο πιο «ανθρωπινότερα», όπως λέει, αλλά καπιταλισμό και αγορά θέλει). Το ΚΚΕ, αντίθετα, θέλει σοσιαλισμό. Ο ΣΥΝ θέλει να παράσχει άλλοθι «ειρηνο-καπηλείας» στο ΠΑΣΟΚ και συμμετέχει σε συγκεντρώσεις καταδίκης του πολέμου μαζί με κείνους που δίνουν τη Σούδα για τον πόλεμο. Το ΚΚΕ δε συμμετέχει σε κάτι τέτοια. Ο ΣΥΝ είναι υπέρ της «κεντροαριστεράς» που ψηφίζει Σύμφωνα Σταθερότητας και βομβαρδίζει τη Γιουγκοσλαβία. Το ΚΚΕ είναι κατά.

Επομένως, δύο τινά συμβαίνουν: `Η θα πρέπει να αλλάξει ο ΣΥΝ, ή θα πρέπει να αλλάξει το ΚΚΕ. Δεν είναι πολύ ...εγωιστικό (τουλάχιστον) να θέλουν να αλλάξει το ΚΚΕ για να πάει μαζί τους, και μάλιστα να το κατηγορούν από πάνω επειδή δε μεταλλάσσεται; Αρα - αφού ούτε αυτοί αλλάζουν, ούτε το ΚΚΕ αλλάζει - δεν υπάρχει βάση συνεργασίας του ΣΥΝ με το ΚΚΕ. Και το γνωρίζουν. Αρα - και αυτό το γνωρίζουν - στην πραγματικότητα δε θέλουν καμία συνεργασία με το ΚΚΕ. Θέλουν τη μετάλλαξη του ΚΚΕ. Και επειδή δεν τους γίνεται η χάρη, είναι τόσο «τίμιοι» που παίζουν πολιτικά με το θυμικό του λαού, μιλούν για «ενότητα» εισάγοντας έτσι στην Αριστερά τη λογική του «κομπρεμί» και κατηγορώντας το ΚΚΕ ότι - τελικά - εκείνο είναι που ευθύνεται! Και γιατί ευθύνεται; Γιατί δεν παρέχει άλλοθι στη δική τους μετάλλαξη!

***

Και μια και μιλάμε για ειλικρίνεια. Τους θυμίζει κάτι αυτή η θέση:

«Αυτή η "πολιτική" (σ.σ.: του ΚΚΕ) δίνει στα κόμματα εξουσίας το απαιτούμενο άλλοθι για να (...) το αντιμετωπίζουν ως τη μόνη θεμιτή δική τους αντιπολίτευση (...). Οι γνήσιες λαϊκές και αγωνιστικές δυνάμεις που ακόμη εγκλωβίζονται στο εσωτερικό του ΚΚΕ και των οργανώσεών του σίγουρα αξίζουν καλύτερης τύχης»...

Απόφαση του προγραμματικού συνεδρίου του ΣΥΝ είναι. Πέρσι την ψήφισαν (Ιούνης 2003). Επομένως γιατί θέλουν να «συνεργαστούν» με κάποιον που - όπως λένε για το ΚΚΕ - είναι ο καλύτερος φίλος (το ΚΚΕ!) του δικομματισμού! Το καλύτερο «άλλοθι» (το ΚΚΕ!) του δικομματισμού! Η «μόνη θεμιτή» από το δικομματισμό αντιπολίτευση! Αν οι ίδιοι ήταν κατά του δικομματισμού, το αντίθετο θα έπρεπε να επιθυμούσαν. Αλλά, προφανώς, ισχύει ακριβώς το αντίστροφο. Οι ίδιοι είναι οι καλύτεροι φίλοι του δικομματισμού και θέλουν να οδηγήσουν και το ΚΚΕ σε αυτή την πορεία.

***

Δυστυχώς - γι' αυτούς - δε θα μπορέσουμε. Βλέπετε, το ΚΚΕ δεν μπορεί να αναλωθεί ούτε σε κομπρεμί, ούτε θα γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τη διάσωση οποιουδήποτε δήθεν «αριστερού». Το ΚΚΕ έχει να δώσει μια σοβαρή μάχη σε αυτές τις εκλογές. Οπως την έδινε πριν, όπως θα τη δίνει και μετά. Εχει να δώσει τη μάχη για λογαριασμό όλης της Αριστεράς.