Εφτά «πληγές» της ελληνικής κοινωνίας, που το ΠΑΣΟΚ όξυνε στο έπακρο, με αποτέλεσμα να «αιμορραγούν» ακατάσχετα καθ' όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης του τόπου απ' αυτό, αποτέλεσαν αντικείμενο άθλιας δημαγωγίας από τον Κ. Σημίτη, που επιχείρησε χτες από το βήμα της συγκέντρωσης να εμφανίσει το κόμμα του ως το καλύτερο «γιατρικό» για την επούλωσή τους και να αναλάβει και τις σχετικές δεσμεύσεις.

Η ομιλία του Κ. Σημίτη διέθετε λίγο απ' όλα, κινδυνολογία, πλαστά διλήμματα, ακατάσχετη υποσχεσιολογία, διαστρέβλωση της πραγματικότητας, υπηρετώντας τους φτηνούς ψηφοθηρικούς στόχους του ΠΑΣΟΚ, αλλά και το στόχο της προσωπικής προβολής του προέδρου του. Είναι χαρακτηριστικό ότι η φράση «έχω ένα όραμα» ειπώθηκε οκτώ φορές διαδοχικά! Δήλωσε ακόμα «έκανα τη δραχμή ισχυρή», ισχυρίστηκε «αύξησα τα εισοδήματα των Ελλήνων» κ. ά.!

Η ομιλία του Κ. Σημίτη άνοιξε με το γνωστό πλαστό δίλημμα πως επιστροφή της ΝΔ στην εξουσία θα σημάνει επιστροφή σε «περιπέτειες, κοινωνική αναταραχή, σύγκρουση, διαχωρισμούς, πειραματισμούς και στο κομματικό κράτος». Εν συνεχεία έπλεξε το εγκώμιο του κόμματος και της κυβέρνησής του, φροντίζοντας βέβαια να μην εξιδανικεύσει τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο ελληνικός λαός από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του.

Κι όπως κάθε ομιλία, σωστά δομημένη, ακολούθως ήρθαν και οι υποσχέσεις για τον πακτωλό των χρημάτων που θα μοιραστούν οι Ελληνες την ερχόμενη τετραετία, με την προϋπόθεση στην κυβέρνηση να βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ.

Ας δούμε όμως τις εφτά δεσμεύσεις που (ξανα)ανέλαβε χτες ο Κ. Σημίτης: 1) «Να αντιμετωπίσει την ανεργία»! Ανέφικτο στα πλαίσια αυτού του συστήματος και το ΠΑΣΟΚ το ξέρει αυτό καλύτερα από κάθε άλλο, μια και εδώ και χρόνια «αντιμετωπίζει» την ανεργία αυξάνοντάς την.

2) Να «επιτύχει μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης», χαράς ευαγγέλια για τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους που και με τους ρυθμούς της περασμένης τετραετίας θησαύρισαν.

3) «Ισόρροπη ανάπτυξη της χώρας». Εδώ ξαναμοίρασε το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και «ολοκλήρωσε» τα μεγάλα έργα που έχουν βγει έξω από κάθε χρονοδιάγραμμα, επιβαρύνοντας τον ελληνικό λαό με εκατοντάδες δισ. δραχμές.

4) «Οι αγρότες και το ζωντάνεμα της υπαίθρου. Εμείς είμαστε το κόμμα της αγροτιάς και το αίμα νερό δε γίνεται»! Αυτή τη δέσμευση ας την αφήσουμε ασχολίαστη, «μιλάει» άλλωστε η πραγματικότητα του βίαιου ξεκληρίσματος των αγροτών και των επιχειρήσεων «βουλκανιζατέρ».

5) «Διαρκή αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας». Το παράδειγμα της ελληνικής συμβολής στην ειρήνη στα Βαλκάνια υπήρξε μάλλον ατυχές, μια και η Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης στο μόνο που συνέβαλε ήταν στο μακέλεμα του γιουγκοσλαβικού λαού.

6) «Συνέχεια των μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας του πολίτη». Το παράδειγμα του ΕΣΥ δεν ήταν και το πλέον ενδεδειγμένο, μια και ο κάθε Ελληνας βλέπει τις υπηρεσίες υγείας καθημερινά να υποβαθμίζονται και να μετατρέπονται σε πανάκριβο εμπόρευμα.

Τέλος, η έβδομη μεγάλη δέσμευση του Κ. Σημίτη είναι η «Ελλάδα της παιδείας και του πολιτισμού». Εδώ έδωσε ρέστα θρασύτητας και πρόκλησης, δηλώνοντας με στόμφο, απευθυνόμενος στους νέους «εσείς είστε μες το μυαλό μου και μες την καρδιά μου, για σας αγωνίζομαι»! Σ' αυτούς τους ίδιους νέους που αντιμετώπισε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που έστειλε εναντίον τους εισαγγελείς και αστυνόμους, που τους σέρνει στα δικαστήρια, που η «μεταρρύθμιση» της κυβέρνησής του, τους πετάει μαζικά έξω από τα σχολεία, τους στερεί το δικαίωμα στη μόρφωση.

«Οπως ό,τι είπαμε το 1996 το κάναμε, έτσι τώρα θα κάνουμε πράξη το όραμά μας», τόνισε προς το τέλος της ομιλίας του ο Κ. Σημίτης. Οπως δηλαδή από το 1996 το ΠΑΣΟΚ υλοποιεί το όραμα της πλουτοκρατίας έτσι θα συνεχίσει, απόλυτα σαφές το μήνυμα.

Ο Κ. Σημίτης έκλεισε την ομιλία του επιχειρώντας να φορτίσει συγκινησιακά την ατμόσφαιρα, υπερτονίζοντας το χρέος του «στην πατρίδα και στις γενιές των Ελλήνων που μάτωσαν». Να εννοεί άραγε αυτούς τους ίδιους Ελληνες που μάτωσαν όταν έστελνε εναντίον τους τις δυνάμεις καταστολής;