Η SAIC (Science Applications International Corporation) δεν είναι απλά μια αμερικανική εταιρία. Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τόμας Μίλερ, μιλώντας στις 26 Απρίλη 2002, σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε στην Αθήνα η ίδια η εταιρία, για να διαφημίσει τα «προσόντα» της, προκειμένου να αναλάβει το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, ήταν ξεκάθαρος: «Δεν είναι καιρός για πειραματισμούς και νέα πράγματα για να δοκιμάσουμε κάτι καλύτερο. Η δική μας εταιρία έχει παρελθόν και αποτελεί εγγύηση». Γιατί η «δική τους» εταιρία, η SAIC, θεωρείται ως ο στενότερος συνεργάτης της CIA, του FBI και του ΝΑΤΟ.

Ο «Ρ» έχει αναφερθεί και στο παρελθόν στο αμαρτωλό παρελθόν και μέλλον αυτής της εταιρίας, η οποία θα «ελέγχει» στο εξής ένα τεράστιο δίκτυο παρακολούθησης, συγκέντρωσης πληροφοριών, αλλά και συστημάτων επικοινωνιών και Επιχειρησιακών Κέντρων Αστυνομίας, Λιμενικού και Πυροσβεστικής. Και αυτό, όχι μόνο στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και μετέπειτα, καθώς το σύστημα C4I, θα έχει και μεταολυμπιακή χρήση.

• Πρόεδρος της SAIC είναι ο Τζ. Ρ. Μπέιστερ. Ο ίδιος είναι ταυτόχρονα και μέλος της Επιτροπής Ασφάλειας Τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ, μιας επιτροπής που αποτελεί σημαντικό τμήμα του συνολικού συστήματος ασφάλειας αυτού του κράτους. Η Επιτροπή Ασφάλειας Τηλεπικοινωνιών έχει 30 μέλη. Συνενώνει στελέχη των μυστικών υπηρεσιών και είναι συνδεδεμένη με τους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών επιχειρήσεων παραγωγής τεχνολογιών που σχετίζονται με τον έλεγχο και την κατασκοπία των επικοινωνιών.
• Πρώτα στην ιεραρχία στελέχη της SAIC είναι οι πρώην γραμματείς του υπουργείου Αμυνας Γ. Πέρι και Μ. Λάιρντ (επί Νίξον), δύο πρώην διευθυντές της CIA, (Τ. Ντόιτς και Ρ. Γκέιτς), ο στρατηγός Γ. Γουέλτ (πρώην συντονιστής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας), ο ναύαρχος Μ. Ρέι Ινμαν (πρώην διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας και της CIA).
• Διευθυντής της είναι ο επιχειρησιακός διευθυντής Γ. Ντάουνινγκ (πρώην επικεφαλής στρατηγός των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ).

Στη δράση της SAIC εντάσσεται η ίδρυση στη Βενεζουέλα, το 1996, της θυγατρικής της εταιρίας «Intesa». Η εταιρία αυτή οργάνωσε ολόκληρο το σύστημα μηχανοργάνωσης (κομπιούτερ, λογισμικό κλπ.) της «ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ». Ετσι, το σύστημα ελέγχου της «ΕΠΒ» πέρασε κάτω από τον έλεγχο της αμερικανικής εταιρίας SAIC, δηλαδή κάτω από τον έλεγχο της ...CIA. H κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες καθαίρεσε τη Διοικούσα Επιτροπή της «ΕΠΒ», που είχε την πλήρη ευθύνη για την παράδοση του λογισμικού στους Αμερικανούς. Φυσικά, οι αντιδράσεις ήταν βίαιες. Η καθαιρεμένη Διοικούσα Επιτροπή οργανώνει όλες τις δολιοφθορές και τα σαμποτάζ εναντίον της παραγωγής πετρελαίου της Βενεζουέλας.

Το «δεύτερο σημαντικό γεγονός της εταιρίας», όπως ομολογείται στην ετήσια έκθεσή της το 2001, είναι η στήριξη των δολοφονικών στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΑμερικανοΝΑΤΟικών εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, στον τομέα της ηλεκτρονικής παρακολούθησης.

Η ίδια εταιρία εκσυγχρόνισε τα συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και έστησε το Εθνικό Σύστημα Ελέγχου του FBI. Τελευταία της «δουλιά» ήταν η βασική υποδομή του Κέντρου Διοίκησης και Ελέγχου των μέτρων ασφαλείας στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σολτ Λέικ Σίτι το 2002.

Σήμερα η SAIC, έχει περίπου 43.000 υπαλλήλους σε 150 χώρες του κόσμου, ενώ έχει κλείσει συμβόλαιο 650 εκατομμυρίων δολαρίων για παροχή υπηρεσιών στις δυνάμεις του αμερικανικού στρατού που κατέχουν το Ιράκ. Εχει αναλάβει τη λειτουργία του ραδιοφωνικού σταθμού στο λιμάνι του Ουμ Κασρ και παρέχει συμβούλους στο κατοχικό καθεστώς της Βαγδάτης.