Βέβαια, για να συμπληρώσουμε την όλη εικόνα, πρέπει να σημειώσουμε και το εξής: Οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες δεν εκμεταλλεύονται άγρια μόνο τους εργάτες, που παράγουν τα αυτοκίνητα. Εκμεταλλεύονται και τους εργαζόμενους - καταναλωτές και, μάλιστα, με χίλιους δυο τρόπους. Κι αν το μυαλό σας πηγαίνει στην τιμή των αυτοκινήτων ή των ανταλλακτικών, τις αλλεπάλληλες παραγωγές νέων μοντέλων, την ανάλογη διαφήμιση - πλύση εγκεφάλου, τα «κόλπα» των δόσεων, των δανείων, κλπ., κλπ., δεν κάνετε λάθος, αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Καθορίζουν, επίσης, στον έναν ή άλλο βαθμό ακόμη και την πολιτική κυβερνήσεων και των κυρίαρχων δυνάμεων ολόκληρων χωρών. Οι αποδείξεις και γι' αυτό το γεγονός δεν είναι λίγες και καθόλου μακριά μας. Δες τε, για παράδειγμα, την κατάσταση των μέσων μαζικής μεταφοράς στη χώρα μας ή τα διάφορα μέτρα απόσυρσης παλιότερων μοντέλων. Ακόμη και στην Αθήνα, για να αναπτυχθούν - όσο και όπως αναπτύχθηκαν - τα αστικά μέσα μαζικής μεταφοράς, έπρεπε το κυκλοφοριακό πρόβλημα να φτάσει κυριολεκτικά στο «κόκκινο». Για να μην αναφέρουμε το αδιαμφισβήτητο γεγονός, πως εάν υπήρχε σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο σε όλη την Ελλάδα, θα υπήρχε η δυνατότητα οικονομικής, άνετης, ασφαλούς και φιλικής στο περιβάλλον μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων, χωρίς να χρειάζονται τα δεκάδες χιλιάδες φορτηγά, λεωφορεία, κλπ., κλπ.