Το ότι η αυτοκινητοβιομηχανία αποτελεί έναν από τους πλέον κερδοφόρους σύγχρονους κλάδους παραγωγής, είναι, λίγο - πολύ, γνωστό σε όλους. Αυτό που ίσως δεν είναι τόσο γνωστό, είναι το μέγεθος της υπεραξίας, που αντλούν οι αυτοκινητοβιομήχανοι από τη δουλιά των εργαζομένων, προκειμένου να παρουσιάζουν κάθε χρόνο τεράστια κέρδη και να επενδύουν μάλιστα αστρονομικά ποσά σε άλλες χώρες, όπως η Κορέα, η Ινδονησία, κλπ., με ασύγκριτα χαμηλότερο εργατικό κόστος από αυτό των ευρωπαϊκών κρατών, προκειμένου να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα υπερκέρδη τους.

Σύμφωνα, λοιπόν, με έρευνα του παγκόσμιου Κέντρου Ερευνών Αγοράς, το εργοστάσιο της «Nissan» στο Σάντερλαντ της Αγγλίας αναδείχτηκε το 2002 για έβδομη συνεχόμενη χρονιά το παραγωγικότερο εργοστάσιο της εταιρίας στην Ευρώπη, κατασκευάζοντας περίπου 300.000 αυτοκίνητα τύπου «Almera», «Primera» και «Micra». Από τη συνολική παραγωγή, σε κάθε εργαζόμενο του εργοστασίου αντιστοιχούσαν για τη χρονιά αυτή 99 αυτοκίνητα, μόλις 6 λιγότερα από το 1998, οπότε και καταγράφηκε το μεγαλύτερο ρεκόρ παραγωγής στο εργοστάσιο με 105 αυτοκίνητα ανά εργαζόμενο. Αν τώρα υπολογίσει κανείς ότι ο μισθός κάθε εργαζόμενου δεν ξεπερνάει τη χονδρική τιμή τριών, το πολύ τεσσάρων, αυτοκινήτων της εταιρίας, εύκολα αντιλαμβάνεται το τεράστιο κέρδος που προκύπτει για την αυτοκινητοβιομηχανία από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης κάθε εργαζόμενου.