Τρίτη 20 Ιούλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εργαλεία συναίνεσης

Εκπληξη μεγάλη σίγουρα θα αισθάνθηκαν τα στελέχη της ΝΔ, που παρακολούθησαν τις δύο προσυνεδριακές συνδιασκέψεις, το περασμένο Σαββατοκύριακο, σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Ενώ περίμεναν να ακούσουν τον αρχηγό του κόμματός τους να εκφωνεί τις συνηθισμένες γενικόλογες και συχνά επαναλαμβανόμενες ομιλίες του με σκοπό την «τόνωση του ηθικού», υποχρεώθηκαν να ακούσουν μακροσκελείς «εκθέσεις ιδεών» με εκτενή αποσπάσματα από τις προγραμματικές θέσεις για τον πολιτισμό και το περιβάλλον...

Φυσικά, δεν ήταν μια τυχαία κίνηση του Κ. Καραμανλή, μπροστά και στο συνέδριο της ΝΔ. Απλούστατα, ο πρωθυπουργός επιχειρεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες για να πετύχουν στην πράξη τα φιλόδοξα σχέδιά του για «πολιτική κυριαρχία» και ηγεμονία «μακράς διάρκειας». Επιλέγονται, λοιπόν, ο πολιτισμός και το περιβάλλον ως εργαλεία για τη διασφάλιση μιας κοινωνικής ανοχής και συναίνεσης στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Φανερή επιδίωξη είναι να χρησιμοποιηθούν οι παραπάνω τομείς ως σημεία «ιδεολογικής υπεροχής», που θα παρέχουν ταυτόχρονα και ένα «άλλοθι» στην εφαρμοζόμενη πολιτική. Η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος με τη, φραστική και δημαγωγική κυρίως, ενασχόλησή της με τα δύο αυτά σημαντικά ζητήματα, επιχειρεί να πείσει ότι δεν είναι ένας αδίστακτος διαχειριστής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, αλλά διαθέτει «ευαισθησίες» και ενδιαφέροντα που «ακουμπούν» μια καλύτερη «ποιότητα ζωής».

Το πρόβλημα για τον Κ. Καραμανλή είναι ότι οι ρόδες της καλοστημένης αυτής προπαγανδιστικής επιχείρησης «γυρίζουν στον αέρα», αφού πίσω από τα ωραία λόγια υπάρχει η αποκρουστική πραγματικότητα, τόσο στον πολιτισμό, όσο και στο περιβάλλον. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν πρόκειται να πάρει μέτρα για να προστατεύσει, για παράδειγμα, το περιβάλλον, αλλά θα το πουλήσει ως «κίνητρο» για την «ενίσχυση της επιχειρηματικότητας». Αυτή είναι η αμείλικτη πραγματικότητα, που ενισχύεται και από τους άξονες της κυβερνητικής πολιτικής. «Ο ρυπαίνων πληρώνει» είναι, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η βασική αρχή της περιβαλλοντικής πολιτικής του. Το κεφάλαιο, δηλαδή, θα μπορεί να πληρώνει για τη ρύπανση που προκαλεί και θα συνεχίζει να ρυπαίνει...


Π. Κ.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το ΣΕΠΕ και... η Συνθήκη του Κιότο (2009-06-05 00:00:00.0)
Παραλλαγές διαχείρισης και όχι διέξοδος (2008-02-09 00:00:00.0)
Πόσο τελικά πράσινη είναι η Ευρώπη; (2007-03-17 00:00:00.0)
Το περιβάλλον και η υποκρισία (2003-06-06 00:00:00.0)
ΣΕΛΙΔΟΡΑΜΑ (2001-06-17 00:00:00.0)
Πίσω ολοταχώς... (2001-06-17 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ