Του Τολιάδη από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»

Μα τι είναι αυτά που ζητάτε; Είναι σα να λέτε ότι πρέπει οι εφημερίδες των εργολάβων να μοιάζουν με το «Ριζοσπάστη». Ε, δε γίνονται αυτά τα πράγματα.

Εδώ,στο πεδίο του αστικού Τύπου, έχει στηθεί ένα ωραίο γαϊτανάκι, όπου γύρω από έναν κοινό άξονα ντυμένα με παρδαλά χρώματα προβάλλονται τα αιτήματα μιας και μόνο τάξης. Της κυρίαρχης.

Σ' αυτό το κλωθογύρισμα καθένας των ξεχωριστών αστών προσπαθεί να διαμορφώσει τις συμμαχίες του. `Η, να αξιοποιήσει ένα γεγονός υπέρ του. Στα κιλά τους είναι. Κι αυτοί που βλέπουν το ΣΕΒ στο πλευρό της κυβέρνησης και αυτοί που καταγράφουν τη διαμαρτυρία του γιατί βάλλεται η «επιχειρηματικότητα». Το γεγονός ότι ο ΣΕΒ παρεμβαίνει αξιώνοντας επιτάχυνση των μέτρων που διασφαλίζουν τα κέρδη δεν περνά απαρατήρητο. Μόνο που προβάλλεται ως στοιχείο υγείας σε αντιπαραβολή με το δήθεν άρρωστο πολιτικό κλίμα.

Μια χαράείναι το πολιτικό κλίμα. Η πολιτική που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους εφαρμόζεται κανονικότατα. Η καταπάτηση δικαιωμάτων καθημερινή και εντεινόμενη. Η πρόσδεση στο ιμπεριαλιστικό άρμα αδιατάρακτη.

Ε, κάτι απολυμένοι εδώ και κάποιοι άλλοι παραπέρα, κάτι απλήρωτοι εργάτες, είναι θέματα που διαταράσσουν βεβαίως τη μακαριότητα του κοινοβουλευτικού μας βίου κάθε που οι κομμουνιστές φέρνουν στο «Ναό» τέτοιο θέμα, αλλά μάλλον με συνάχι μοιάζει το πρόβλημα ιδωμένο από τη σκοπιά των πολιτικά κυρίαρχων δυνάμεων.

Βεβαίως και δεν είναι συνάχι. Μα, δεν πρέπει κάτι περισσότερο να αλλάξει για να ταρακουνηθούν πράγματι ορισμένοι; Για να μείνουν μόνοι τους στα εξάστηλα με το παραμύθιασμα περί Γιώργου και Κώστα;

Απλό παράδειγμα: Ανεργία και ανυπαρξία πολιτικού προσανατολισμού για δημόσια έργα που έχει πράγματι ανάγκη ο λαός (βλ. αντιπλημμυρικά). Μπορεί αυτό να αφορά το ποιος εργολάβος θα τ' αρπάξει; `Η, ακριβώς η διεκδίκηση μιας ριζικά άλλης πολιτικής είναι το θέμα; Ε, αυτό δεν μπορεί να υπάρχει στον αστικό Τύπο. Η διεκδίκηση είναι ήδη στο δρόμο. Αλλά αυτό μπορεί να προβληθεί μόνο από το «Ριζοσπάστη»...