Τη στιγμή που η κυβέρνηση επιλέγει να επιταχύνει τους ρυθμούς για την υλοποίηση σειράς νεοφιλελεύθερων επιλογών και αντιλαϊκών μέτρων, αυτή ακριβώς τη στιγμή επιλέγει ο Κ. Καραμανλής να αναδείξει σε μείζον ζήτημα τη «μάχη» κατά της διαπλοκής...

Η «σύμπτωση» αυτή επιβεβαιώνει περίτρανα ότι ο πρωθυπουργός χρησιμοποιεί την εικόνα του ασυμβίβαστου δήθεν πολέμιου της διαπλοκής προκειμένου, πρώτα και κύρια, να προχωρήσει την υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος, ρίχνοντας ταυτόχρονα στάχτη στα μάτια των λαϊκών μαζών. Ταυτόχρονα, βέβαια, επιδιώκει να επιτύχει μια σειρά άλλων στόχων, όπως η αλλαγή των συσχετισμών στο πλαίσιο της οικονομικής ολιγαρχίας και η εδραίωση της πολιτικής του κυριαρχίας.

Το γεγονός ότι ο Κ. Καραμανλής επικέντρωσε την ομιλία του χτες στη συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματός του στη μάχη κατά της διαπλοκής είναι αποκαλυπτικό των κυβερνητικών σχεδιασμών και επιδιώξεων. Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε ανυποχώρητος και αποφασισμένος να συνεχίσει τη μετωπική επίθεση κατά της διαπλοκής. Επιχείρησε δε να προσδώσει στο συγκεκριμένο θέμα διαστάσεις «εθνικού ζητήματος» καλώντας σε συστράτευση όλες τις πολιτικές δυνάμεις. «Είμαστε και θα παραμείνουμε μετωπικά αντίθετοι στα παρακμιακά αυτά φαινόμενα. Δε συμβιβαζόμαστε και δεν υποχωρούμε», διατράνωσε ο Κ. Καραμανλής, προσθέτοντας: «Πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι η μάχη αυτή είναι υποχρέωση όλων. Αυτή ήταν και αυτή είναι η θέση μας. Θέση αρχής. Θέση ανυποχώρητη».

Μάλιστα, συσχέτισε τη μάχη κατά της διαπλοκής, πέρα από τη δημοκρατία, και με τη «δημοσιονομική εξυγίανση» και τη λύση των καθημερινών προβλημάτων! Επαναλαμβάνοντας τους λόγους της αντίθεσής του στις «διαπλεκόμενες συναλλαγές» επανέλαβε ότι «η διαπλοκή και η διαφθορά πλήττουν και την οικονομία, και την κοινωνία, και την ποιότητα της δημοκρατίας». Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι, σύμφωνα με τον Κ. Καραμανλή, υπόθεση «που αφορά άμεσα τη δημοσιονομική εξυγίανση, τη διασφάλιση δυναμικής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, την αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας, την καθημερινότητα κάθε πολίτη». Με άλλα λόγια, έθεσε την αντιμετώπιση της διαπλοκής ως προϋπόθεση για την υλοποίηση περίπου του συνόλου του κυβερνητικού προγράμματος.

Απηύθυνε πρόσκληση διαλόγου και συνεννόησης (προς το ΠΑΣΟΚ), αλλά εξέφρασε τη βούλησή του να προχωρήσει ακόμα χωρίς τη συναίνεση του Γ. Παπανδρέου. «Σε κάθε περίπτωση, εμείς είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε πράξη τις δεσμεύσεις μας», είπε, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «όλοι μαζί οφείλουμε να συμπράξουμε για να αποτινάξουμε τα βάρη και τις σκιές που καθηλώνουν την κοινωνία».

Η σύγκρουση με τα φαινόμενα της διαφθοράς και της διαπλοκής, συνέχισε, είναι υπόθεση που αφορά όλα τα πολιτικά κόμματα, ολόκληρη την κοινωνία, όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Ελληνες. Μάλιστα, υποστήριξε ότι η πολιτική του κατά της διαπλοκής «έχει ήδη δημιουργήσει ένα πανίσχυρο κοινωνικό μέτωπο, που διαπερνά όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς». Παράλληλα, επιχείρησε να πείσει ότι στόχος δεν είναι πρόσωπα, αλλά «η θεσμική θωράκιση της πολιτείας και της δημοκρατίας». Στο πλαίσιο αυτό ανέφερε ότι έχει αρχίσει η κατάργηση των νόμων της διαπλοκής καθώς και ότι οι αρμόδιοι υπουργοί ολοκληρώνουν στο αμέσως επόμενο διάστημα την κατάρτιση των σχετικών νομοσχεδίων.

Παράλληλα, επιχείρησε να αποσυνδέσει τη (δικομματική) «συνεννόηση» για την αντιμετώπιση της διαπλοκής με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας λέγοντας ότι «το θέμα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν εμπλέκεται στις συζητήσεις αυτές». Εκφράζοντας τη βούλησή του για συναίνεση συμπλήρωσε ότι το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας «θα τεθεί την ώρα που πρέπει, με γνώμονα την εκλογή Προέδρου όπως ορίζει το πνεύμα του Συντάγματος».

Αναπόφευκτα, μετά τις αντιδιαπλεκόμενες μεγαλοστομίες, πέρασε σε «δεύτερο πλάνο» η επισήμανση του πρωθυπουργού ότι «στο διάστημα που ακολουθεί θεμελιώνουμε τη νέα οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική». Περιγράφοντας το πλαίσιο τόνισε ότι «εργαζόμαστε για τη δημιουργία ενός νέου επενδυτικού περιβάλλοντος, με στόχο μια άνοιξη επιχειρηματικότητας στην πατρίδα μας». Στο πλαίσιο αυτό «προωθούμε σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο κράτος και στην οικονομία». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην αλλαγή του φορολογικού συστήματος και στο νέο αναπτυξιακό νόμο, καθώς και στο νέο θεσμικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων.

Οι περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ, που ωστόσο δε μίλησαν στη συνεδρίαση, θεωρούν ότι ο Κ. Καραμανλής είναι αποφασισμένος να προχωρήσει τη μάχη κατά των διαπλεκομένων, αλλά εξέφραζαν διαφορετικές απόψεις για τη σκοπιμότητα και τα οφέλη, ενώ σχεδόν όλοι εκτιμούσαν ότι δεν πρέπει «να τραβήξει σε βάθος».

Την ίδια στιγμή, φαίνεται να έχει ανοίξει ένα ακόμα μέτωπο μεταξύ του Μ. Εβερτ και του μεγαλοεπιχειρηματία Γ. Μπόμπολα. Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ απαντώντας σε χτεσινό σχόλιο της εφημερίδας «Εθνος», διαμήνυσε, μέσω του ΣΚΑΪ, ότι «ένα πράγμα πρέπει να καταλάβουν ορισμένοι οι οποίοι επιχειρούσαν μέσω ΜΜΕ να παίρνουν προμήθειες και εργολαβίες, ότι τέρμα, μέχρι εδώ η ανοχή...». Το «Εθνος» είχε χαρακτηρίσει τον Μ. Εβερτ «θλιβερό υπερασπιστή» του «εθνικού νταβατζή», όπως αποκαλεί τον εκδότη της «Καθημερινής», Αρ. Αλαφούζο.

Ο Θ. Ρουσόπουλος χαρακτήρισε απαράδεκτους τους χαρακτηρισμούς της εφημερίδας, ενώ επιχείρησε να αποσυνδέσει το ραντεβού που είχε με τον επιχειρηματία Πρ. Εμφιετζόγλου με το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην απόφαση για μη χορήγηση πιστοποιητικού διαφάνειας από το ΕΣΡ στον «Ακτορα». Ο εκπρόσωπος είπε ότι ο Πρ. Εμφιετζόγλου ζήτησε να τον δει για να του παραδώσει τις προτάσεις του για το βασικό μέτοχο. Αυτονόητη χαρακτήρισε και τη συνάντηση που είχε προχτές με τον Ν. Κακαουνάκη. Επίσης, δε θέλησε να κάνει κανένα σχόλιο για τη θέση του προέδρου του ΣΕΒ περί κατάργησης του «βασικού μετόχου».