Γιατί είναι λάθος να εντάσσονται στις υπηρεσίες οι κλάδοι των μεταφορών και τηλεπικοινωνιών;

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ κλάδοι βιομηχανικοί. Ο Μαρξ στο δεύτερο τόμο του «Κεφαλαίου» (σελ. 53-54) αναφέρει χαρακτηριστικά:

«ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως αυτοτελείς κλάδοι της βιομηχανίας όπου το προϊόν του προτσές παραγωγής δεν είναι ένα καινούριο υλικό προϊόν, δεν είναι εμπόρευμα. Οικονομική σπουδαιότητα ανάμεσα σ' αυτούς έχει μόνο η βιομηχανία επικοινωνίας, είτε πρόκειται για την καθαυτό βιομηχανία μεταφορών εμπορευμάτων και ανθρώπων, είτε πρόκειται απλώς για διαβίβαση πληροφοριών, επιστολών, τηλεγραφημάτων κλπ...» (οι υπογραμμίσεις δικές μας).

«ΕΚΕΙΝΟ ΟΜΩΣπου πουλάει η βιομηχανία μεταφορών είναι αυτή η ίδια η μετακίνηση. Το επιτευγμένο ωφέλιμο αποτέλεσμα συνδέεται αδιάσπαστα με το προτσές της μεταφοράς, δηλαδή με το προτσές παραγωγής της βιομηχανίας μεταφορών. Ανθρωποι και εμπορεύματα ταξιδεύουν με το μεταφορικό μέσο και το ταξίδι του, η μετατόπισή του αποτελεί ακριβώς το προτσές παραγωγής το οποίο επιτελεί το μέσο μεταφοράς. Το ωφέλιμο αποτέλεσμα είναι καταναλώσιμο μόνο στη διάρκεια του προτσές παραγωγής. Το αποτέλεσμα αυτό δεν υπάρχει σαν ένα αντικείμενο χρήσης διαφορετικό απ' αυτό το προτσές, που μόνο ύστερα από την παραγωγή του λειτουργεί σαν είδος του εμπορίου και κυκλοφορεί σαν εμπόρευμα. Η ανταλλαχτική όμως αξία αυτού του ωφέλιμου αποτελέσματος καθορίζεται, όπως και η ανταλλαχτική αξία κάθε άλλου εμπορεύματος, από την αξία των στοιχείων παραγωγής που έχουν καταναλωθεί σ' αυτό (εργατική δύναμη και μέσα παραγωγής) συν την υπεραξία που έχει δημιουργηθεί από την υπερεργασία των εργατών που εργάζονται στη βιομηχανία μεταφορών. Επίσης και από την άποψη της κατανάλωσής του το ωφέλιμο αυτό αποτέλεσμα δε διαφέρει καθόλου από τα άλλα εμπορεύματα. Αν καταναλωθεί ατομικά, η αξία του εξαφανίζεται με την κατανάλωση. Αν καταναλωθεί παραγωγικά, έτσι που κι αυτό το ίδιο το ωφέλιμο αποτέλεσμα ν' αποτελεί στάδιο της παραγωγής του μεταφερόμενου εμπορεύματος, η αξία του μεταβιβάζεται σαν πρόσθετη αξία στο ίδιο το εμπόρευμα».

ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ (σελ. 147-148) ο Μαρξ αναφέρει: «Η αξία χρήσης των πραγμάτων ωστόσο πραγματοποιείται μόνο στην κατανάλωσή τους και η κατανάλωσή τους μπορεί να κάνει αναγκαία τη μετατόπισή τους, δηλαδή το πρόσθετο προτσές παραγωγής της βιομηχανίας μεταφορών. Ετσι το παραγωγικό κεφάλαιο που είναι τοποθετημένο σ' αυτήν προσθέτει αξία στα μεταφερόμενα προϊόντα, εν μέρει μεταβιβάζοντας σ' αυτά αξία από τα μέσα μεταφοράς, εν μέρει προσθέτοντας σ' αυτά αξία μέσω της εργασίας μεταφοράς. Αυτή η τελευταία πρόσθεση αξίας αναλύεται, όπως σε κάθε κεφαλαιοκρατική παραγωγή, σε αναπλήρωση του μισθού εργασίας και σε υπεραξία».

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ γίνεται σαφέστατο ότι οι κλάδοι των μεταφορών και τηλεπικοινωνιών είναι βιομηχανία. Το αποτέλεσμα της παραγωγής στη βιομηχανία μεταφορών καταναλώνεται στη διάρκεια της παραγωγής του γι' αυτό δεν εμφανίζεται ως προϊόν μετά το τέλος της μεταφοράς. Η αξία του όμως (άρα στις μεταφορές και επικοινωνίες παράγεται νέα αξία), άρα και η τιμή του (το κόστος των μεταφορικών για τα προϊόντα, ή των εισιτηρίων για τους ανθρώπους) καθορίζεται όπως και η αξία, άρα και η τιμή κάθε εμπορεύματος. Από τη δαπάνη σε μέσα παραγωγής, σε μισθούς εργατών και την υπεραξία. Και εφόσον πρόκειται για μεταφορά εμπορευμάτων η αξία της παραγωγής στη βιομηχανία μεταφορών προστίθεται έτσι που μεγαλώνει την αξία, άρα και την τιμή των εμπορευμάτων που μεταφέρονται. Γι' αυτό ένα εμπόρευμα που έχει μια «Χ» τιμή στον τόπο παραγωγής του, η τιμή του μεγαλώνει όταν μεταφερθεί σε άλλο τόπο για να πουληθεί.