Η εξέλιξη μισθών και κερδών, ίσως, είναι ο πιο ασφαλής δείκτης, για την κατανομή του νεοπαραγόμενου πλούτου. Δηλαδή, πώς μοιράζεται ανάμεσα στους εργάτες - που τον παράγουν - και στους κεφαλαιοκράτες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η εισοδηματική πολιτική που ανακοίνωσε η κυβέρνηση προβλέπει ονομαστική αύξηση του βασικού μισθού κατά 3,6% και υπολογιζόμενη στο συνολικό μισθό μόλις και ανέρχεται στο 2,41%.

Τις μέρες αυτές, ανακοινώνονται τα οικονομικά αποτελέσματα μιας σειράς μεγάλων επιχειρήσεων και τραπεζών, οι οποίες εμφανίζουν προκλητικά κέρδη της τάξης του 40, 45% και ακόμη μεγαλύτερα. Από πού προέρχεται η προκλητική αυτή κερδοφορία; Μα, από τη διπλή εκμετάλλευση των εργαζομένων στις τράπεζες - οι οποίοι αναπαράγουν το κεφάλαιο - και όλων των άλλων εργαζομένων, οι οποίοι δανείζονται με τοκογλυφικά επιτόκια και στην περίπτωση των καταθέσεων εισπράττουν μηδενικούς τόκους. Για παράδειγμα, τα χρέη προς τις τράπεζες το 2004 ξεπέρασαν τα 51 δισ. ευρώ.

Με λίγα λόγια, στην ελληνική κοινωνία, συντελείται μια άνευ προηγουμένου αναδιανομή εισοδημάτων από τους φτωχούς και τα αποκαλούμενα μεσαία στρώματα, στους πλούσιους και τους πολύ πλούσιους. Η ελληνική κοινωνία διχάζεται ανάμεσα στον πλούτο και τη φτώχεια, την κλασική, δηλαδή, αντίθεση των καπιταλιστικών κοινωνιών. Και τα πράγματα στο μέλλον θα γίνουν χειρότερα, αν οι εργαζόμενοι με την πάλη τους δεν ανατρέψουν την πολιτική της ΟΝΕ και αυτούς που τη διαχειρίζονται, αν δεν ανατρέψουν το ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.