Του Τάσου Αναστασίου από τα «ΝΕΑ»

Στο εσωτερικό, με μια δήλωσή του, ο πρόεδρος των εμπόρων τονίζει στους «εταίρους» ποιος είναι ο ρόλος τους και χρησιμοποιεί όχι τυχαία το τρίπτυχο «ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση» της Λευκής Βίβλου της ΕΕ, για να τους θυμίσει σε ποιο άρμα είναι μαζί δεμένοι.

Αυτού του είδους η γνώση, το ποιος, δηλαδή, είναι ο κοινός παρονομαστής που συνδέει διαφόρους μεταξύ τους, αρκεί για να εξηγηθεί και το γιατί «φωνάζει ο κλέφτης...». Εχοντας τόσο λερωμένη τη φωλιά του, γνωρίζοντας πως τα αποτελέσματα της πολιτικής, που έχει συνυπογράψει, έχουν συνέπειες, μία από αυτές είναι να δείχνεται πλέον με το δάχτυλο και ο ένοχος και ο συνένοχος, σκούζει. Οταν οργανώνεις τη μέρα της Πρωτομαγιάς αντισυγκέντρωση, εκεί που τα αφεντικά σου λιανίζουν εργάτες, ε, θα τη φας τη σφαλιάρα. Και είναι προς τιμήν των μεταλλεργατών του Πειραιά που αντιμετώπισαν όπως αρμόζει αυτούς, που, ως «πέμπτη φάλαγγα», τόλμησαν να μαγαρίσουν την κορυφαία εργατική κινητοποίηση.

Να κρατηθούμε και να μη γράψουμε ονόματα, μην και θίξουμε κάτι ευαίσθητες ψυχές, που, αφού κάνουν την κουτσουκέλα, μετά παραπονούνται, άμα τους πάρεις με τις πατσαβούρες. Αλλά δεν μπορούμε να μην εντοπίσουμε μιαν εμφανή σκυταλοδρομία. Ο ένας μετά τον άλλο, όσοι «πήρανε το γράμμα»..., αρχίζουν και αναπτύσσουν την ιδέα περί της αντιδραστικότητας του ΚΚΕ, το οποίο, άκουσον - άκουσον, έχει το θράσος να παρεμποδίζει τη διάδοση των ιδεών της αμερικανικής πρεσβείας. Καλά, ρε, τα αφεντικά σας έχουν λόγο να ενοχλούνται. Εσείς γιατί γίνεστε «ρόμπες», κάθε που αυτοί φταρνίζονται;

Αρκετά με τους γλίτσηδες. Τα παιδιά έχουμε στο μυαλό μας, αυτά έχουν το πρώτο δικαίωμα. Και οι γυναίκες, πηγή ζωής πριν απ' όλα. Οι ειδήσεις μιλάνε μόνες τους. Αν και χρειάζεται ένα φίλτρο. Το 1848, ήδη, άλλες γυναίκες ήταν στην πρώτη γραμμή της χειραφέτησης και μάλιστα εκεί που πράγματι κρίνεται το γυναικείο ζήτημα: Στους χώρους, όπου εκφράζεται η κυρίαρχη αντίθεση. Οσο για την αγοραπωλησία, δεν είναι προνόμιο μιας κάποιας επαρχίας των Ινδιών. Μια ματιά στην καθημερινή εκπόρνευση διά της τηλεόρασης διδάσκει ότι είναι καλό να προσέχουμε τι γίνεται μέσα στην αυλή μας.

Πάμε πάλι στα ψηλά να πάρουμε λίγο από κείνον τον αγέρα, που «τη σημαία κυματίζει τη βαμμένη μες στο αίμα του λαού»;