Λιμάνια, ναυπηγεία, βαπόρια. Οι τρεις βασικότεροι πυλώνες της ναυτιλίας, που έχουν να κάνουν με την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την αμυντική της θωράκιση και τόσα άλλα, δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο τους και να συμβάλουν στην ευημερία και την προκοπή της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, όσο βρίσκονται στα χέρια των εφοπλιστών, όσο χρησιμοποιούνται για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αποτελούν λαϊκή περιουσία, να βρίσκονται στα χέρια αυτών που πραγματικά ανήκουν: Στα χέρια των εργατών. Αυτή την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ μετέφερε χτες ο Γιώργος Τούσσας, ευρωβουλευτής του Κόμματος και ναυτεργάτης, στους εργάτες του λιμανιού και των Ναυπηγείων της Ελευσίνας.

Ξεκινώντας την περιοδεία του τα χαράματα από το λιμάνι της Ελευσίνας, στο χώρο που συγκεντρώνονται οι λιμενεργάτες πριν πάνε στα πόστα τους και συνεχίζοντας τη συζήτηση με τους εργαζόμενους του ναυπηγείου, σε συγκεντρώσεις που έγιναν κατά τμήμα, συζήτηση που διήρκεσε μέχρι το μεσημέρι, έθεσε τους συναδέλφους του μπροστά στις ευθύνες τους, απέναντι στους εαυτούς τους, τα παιδιά τους, την τάξη τους. «Πρέπει να καθίσουμε και να σκεφτούμε: Αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια, συμφέρει εμάς και τις οικογένειές μας; Μπορώ εγώ ως εργάτης στα ναυπηγεία να ψηφίζω τα κόμματα που υποστηρίζουν τα συμφέροντα του Λάτση και του Βαρδινογιάννη;». Ενώ ξεκαθάρισε ότι αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα δεν μπορεί πλέον να δώσει ούτε κόκαλο στους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα και ήρθε η ώρα για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανατροπή του.

Οι εργάτες των ναυπηγείων βλέπουν καθημερινά την παραγωγή να φθίνει και ο Ταβουλάρης - αγοραστής των ναυπηγείων - να ακονίζει τα «μαχαίρια» του, προκειμένου να μειώσει «το εργατικό κόστος», για να γίνει η επιχείρηση «ανταγωνιστική», όπως ο ίδιος ανέφερε σε συνάντηση που είχε με τον ευρωβουλευτή και συνδικαλιστές συσπειρωμένους στις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Ο Γ. Τούσσας επισήμανε προς τους εργαζόμενους τόσο του λιμανιού όσο και των ναυπηγείων ότι αυτές οι εξελίξεις σε βάρος τους είναι ενταγμένες στην επίθεση εφ' όλης της ύλης που έχει εξαπολύσει το μεγάλο κεφάλαιο, η Ευρωπαϊκή Ενωση, η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, τη συνενοχή του ΣΥΝ και τα φερέφωνά τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Τους περιέγραψε ανάγλυφα τα όσα εκτρωματικά προετοιμάζονται, που τινάζουν στον αέρα ολόκληρο το εργατικό δίκαιο (πλήρη απορύθμιση του χρόνου εργασίας, ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης, αφανισμό των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και πάει λέγοντας) για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και κατέληξε: «Τα δημοψηφίσματα σε Γαλλία και Ολλανδία δείχνουν ότι υπάρχει ελπίδα όταν οι λαοί θέλουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Να συναντηθούμε όλοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στο δρόμο του αγώνα, να αντιπαρατεθούμε με όρους κινήματος για να ανατρέψουμε συνολικά αυτή την πολιτική».