Πριν από δέκα μέρες περίπου στη Βουλή συζητήθηκε Επερώτηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ με θέμα, ανάμεσα στα άλλα, και την ακρίβεια στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Οι βουλευτές του κόμματος με συγκεκριμένα στοιχεία κατήγγειλαν την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί, μετέφεραν τη φωνή απόγνωσης των νησιωτών, που βλέπουν τον τόπο τους να ερημώνει και από τις δυσβάσταχτες αυξήσεις στα εισιτήρια, και τόνισαν ότι η κατάσταση έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο. Ως κοινοβουλευτικός συντάκτης της εφημερίδας κάλυψα τη συγκεκριμένη συνεδρίαση, έγραψα το σχετικό ρεπορτάζ, αλλά σε έναν βουνίσιο Κοζανίτη η υπόθεση «ακρίβεια στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια» είναι απλώς ένα ακόμα από τα πολλά σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν και συζητούνται καμιά φορά στη Βουλή.

Ηρθε όμως η ώρα του προγραμματισμού των καλοκαιρινών διακοπών για να εκτιμήσω τη σημασία αυτού που συνήθως λέμε, ότι τα προβλήματα που υπάρχουν, μας αφορούν και μας αγγίζουν όλους. Για να πάει και να γυρίσει στη Σκόπελο μια τριμελής οικογένεια μαζί με το αυτοκίνητο πρέπει να καταθέσει στο ταμείο του εφοπλιστή που εκμεταλλεύεται τη γραμμή, ποσό που ξεπερνάει τα 320 ευρώ (περίπου 110.000 παλιές καλές δραχμούλες)! Συγκεκριμένα, για απλή μετάβαση κοστίζει 30 ευρώ το εισιτήριο για κάθε άτομο (δεν υπάρχει μειωμένο μαθητικό) και 73 ευρώ το αυτοκίνητο. Και όλα αυτά για μια διαδρομή τεσσάρων ωρών από τον Αγ. Κωνσταντίνο, στον οποίο για να φθάσεις πρέπει να οδηγήσεις για δύο περίπου ώρες από την Αθήνα. Εάν υπολογίσει κάποιος ότι η τιμή ενός δωματίου στη Σκόπελο είναι περίπου 55 ευρώ, τότε η μετάβαση και η αναχώρηση από το νησί κοστίζει όσο έξι διανυκτερεύσεις!

Οταν αυτό το εξοργιστικό «νταβατζιλίκι» υπέρ των... αναξιοπαθούντων εφοπλιστών βγάζει από τα ρούχα του κάποιον που κάνει μια φορά το χρόνο αυτήν τη διαδρομή, τότε μπορεί κανείς να φανταστεί τι τραβάνε όλο το χρόνο οι κάτοικοι των νησιών. Η μετακίνησή τους στην ηπειρωτική χώρα για να διεκπεραιώσουν διάφορες αναγκαίες δουλιές καταντάει σε κόστος περίπου «κρουαζιέρα πολυτελείας». Από την άλλη η υπέρογκη αύξηση των τιμών στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια έχει οδηγήσει στην αύξηση της τιμής των αγαθών πρώτης ανάγκης που μεταφέρονται στα νησιά, κάνοντας το κόστος ζωής των κατοίκων δυσβάστακτο.

Στο όνομα της εξυπηρέτησης των οικονομικών απαιτήσεων των εφοπλιστών, τα νησιά μας καταδικάζονται στο μαρασμό, ενώ το «μάρμαρο» το πληρώνουν και όσοι επιθυμούν να επισκεφθούν αυτά τα μέρη. Οι νησιώτες φυσικά δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και με κινητοποιήσεις - ακόμα και στην Αθήνα - κατήγγειλαν αυτόν τον εξωφρενικό εμπαιγμό, αλλά οι κυβερνώντες (σημερινοί και χτεσινοί) με θρησκευτική ευλάβεια και αξιοσημείωτη προσήλωση ορκίζονται στον ελεύθερο ανταγωνισμό και τη λειτουργία της «αγοράς». Πρόσφατες είναι οι δηλώσεις των αρμοδίων ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός και το άνοιγμα της αγοράς θα οδηγήσει στην πτώση των τιμών στα εισιτήρια προς όφελος των κατοίκων των νησιών και των επισκεπτών. Ας κάνουν σήμερα μια περιοδεία στα νησιά και εάν τολμούν ας επαναλάβουν τέτοιες δηλώσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φύγουν από εκεί κυνηγημένοι και μάλλον κολυμπώντας, εκτός εάν τους προσφέρουν «πριβέ» διαδρομή οι φίλοι τους οι εφοπλιστές...