Η επιχείρηση πήρε την κωδική ονομασία «Αττίλας 1» και εκδηλώθηκε αρχικά με απόβαση στη βόρεια ακτή της Κύπρου στην περιοχή της Κυρήνειας, με ρίψεις αλεξιπτωτιστών στη Λευκωσία και με βομβαρδισμούς κυπριακών πόλεων με εμπρηστικές βόμβες «ναπάλμ». Είχε προηγηθεί, στις 19 Ιούλη, έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου η Σοβιετική Ενωση πρότεινε ψήφισμα για την καταδίκη του πραξικοπήματος, που όμως προσέκρουσε στο «βέτο» των ΗΠΑ.
Με την εκδήλωση της εισβολής, την πρώτη μέρα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με το υπ' αριθμόν 353 ψήφισμά του, καταδικάζει την τουρκική εισβολή και ζητάει την απομάκρυνση όλων των ξένων στρατευμάτων. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες ανακωχές και διαπραγματεύσεις στη Γενεύη, όπου η τουρκική πλευρά χρησιμοποίησε για την προετοιμασία της, ενόψει της τελικής επίθεσης. Στο μεταξύ, υπό το βάρος των γεγονότων κατέρρευσε η στρατιωτική δικτατορία των Αθηνών και στις 24 Ιούλη 1974 ορκίστηκε πολιτική κυβέρνηση υπό τον Κ. Καραμανλή.
Η εισβολή ολοκληρώθηκε με την επιχείρηση «Αττίλας 2», που ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου 1974 και ολοκληρώθηκε στις 16 Αυγούστου με την κατάληψη του 36,4% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κατοχή που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο απολογισμός είναι πάνω 2.000 Ελληνες και Ελληνοκύπριοι νεκροί, πάνω από 1.600 αγνοούμενοι και 200.000 Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες.
Η εισβολή δεν ήταν ένα μεμονωμένο πολεμικό επεισόδιο, αλλά τμήμα των γενικότερων διευθετήσεων που προωθούνταν και συνεχίζουν να προωθούνται στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Η Κύπρος και τότε, όπως και τώρα, βρισκόταν στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής επιβουλής. Τα διχοτομικά σχέδια, όπως και το πρόσφατο «σχέδιο Ανάν», ήταν πάντα στην ημερήσια διάταξη. Η γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου, ως αβύθιστου αεροπλανοφόρου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και πάνω στους «δρόμους του πετρελαίου», υπάρχει και σήμερα.