Να μπουν όλοι στη μάχη και να κάνουν δική τους υπόθεση την πανεργατική πανελλαδική απεργία την Τρίτη 26 Ιούλη, καλεί τους εργαζόμενους το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Η ανάγκη αυτή γίνεται ακόμα πιο επίκαιρη, καθώς χτες στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, αποφασίστηκε μεν η προκήρυξη πανελλαδικής απεργίας, όμως η πλειοψηφία επιχειρεί να τη φέρει στα «δικά της μέτρα», να την υποτάξει στις δικές της «συναινετικές» σκοπιμότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι η τακτική της πλειοψηφίας όλες τις προηγούμενες ημέρες, οι δημόσιες θέσεις και τοποθετήσεις της, αποσκοπούν στην εκτόνωση της αντίδρασης των εργαζομένων και στο «φτιασίδωμα» του αντεργατικού νομοσχεδίου.

Γι' αυτό, όπως υπογράμμισαν στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας τα στελέχη του ΠΑΜΕ Γιώργος Μαυρίκος και Θοδωρής Κούτρας, οι ταξικές δυνάμεις θα κάνουν διακριτή την παρουσία τους με όλους τους τρόπους και στην προετοιμασία της απεργίας και τη διεξαγωγή της. Θα προβάλουν το δικό τους αγωνιστικό πλαίσιο. Δεν αποδέχονται καμιά διευθέτηση, καμιά κατάργηση του οχτάωρου και του 7ωρου - όποια μορφή και αν έχει - και σε κάθε περίπτωση θα δώσουν τη μάχη για να καταργηθεί στην πράξη. Μονάχα το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να αναμετρηθεί με την αντεργατική επίθεση, υπογράμμισαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και κατήγγειλαν το γεγονός ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τη γραμμή του «κοινωνικού διαλόγου», έστρωσε το έδαφος γι' αυτή την επίθεση. Πως όντας δεμένη στο άρμα της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας δεν έχει καμιά αξιοπιστία. Είναι συνένοχη και συμφωνεί με τη στρατηγική των αναδιαρθρώσεων.

Αλλωστε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, κάθε μέρα φροντίζει από μόνη της να υπενθυμίζει τι πραγματικά πιστεύει και ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Ετσι σε επιστολή της προς τον υπουργό Απασχόλησης, με την οποία παρουσιάζονται οι θέσεις της για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, και με υπογραφή των Χ. Πολυζωγόπουλου και Κ. Πουπάκη γράφει μεταξύ άλλων: «Βεβαίως κάθε σοβαρή και αξιόπιστη πρόταση δεν επιτρέπεται να παραβλέπει ότι de facto έχουν παγκοσμίως επιβληθεί μορφές ελαστικοποιημένης εργασίας όπως η διευθέτηση του χρόνου... Γι' αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων διεθνώς απαιτεί εγγυήσεις και αντισταθμιστικά οφέλη ως αναγκαίους όρους της διευθέτησης, δεδομένου ότι η απόλυτη άρνησή της οδηγεί ευθέως σε ανεξέλεγκτη εργοδοτική αυθαιρεσία». Να αποδεχτούν λοιπόν την κατάργηση του 8ωρου και του 7ωρου οι εργαζόμενοι, αρκεί να τους δοθούν λίγα ψίχουλα. Και θαυμάστε λογική. Δεν πρέπει να την αρνηθούμε απόλυτα, γιατί τότε οι εργοδότες θα την εφαρμόσουν έτσι και αλλιώς «ανεξέλεγκτα»! Μα τι διαφορετικό ισχυρίζεται η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει το νόμο της; Είναι ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα του Π. Παναγιωτόπουλου για να περάσει τη μείωση του κόστους των υπερωριών. Ομως η θέση της πλειοψηφίας δεν είναι καινούρια, τα ίδια έλεγαν όταν νομοθετούσε τη διευθέτηση το ΠΑΣΟΚ το 1998 και το 2000, όταν προωθούνταν διατάξεις για την ευελιξία της εργασίας. Αλλωστε, οι ίδιοι ομολογούν ότι αυτά που ζητούν γίνονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση «...όπως συμβαίνει σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της ΕΕ, όπου με νομική βάση συνήθως της οδηγίας 93/104/ΕΚ εφαρμόζεται η διευθέτηση». Να, λοιπόν, με τι αιτήματα καλεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τους εργαζόμενους να απεργήσουν. Ιδού η υποκρισία της και το «διπλό παιχνίδι» που παίζει στις πλάτες των εργαζομένων. Να, γιατί την Τρίτη οι εργάτες πρέπει να απεργήσουν με το ΠΑΜΕ και την πλατφόρμα την ταξική.