ΔΕ ΛΕΜΕ, τα έχουν καταφέρει θαυμάσια να σκανδαλολογούν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ για την υπόθεση του Ολυμπιακού Σταδίου και την παραίτηση του διευθύνοντα συμβούλου. Πλην όμως, ουδείς εκ των δύο αμφισβητεί την ανάγκη ιδιωτικοποίησης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων!

Ομολογουμένως, είναι αξιοθαύμαστα και τα δύο κόμματα. Καταφέρνουν - παρά τη συμφωνία τους στη βασική κατεύθυνση - να δείχνουν ότι είναι μόνιμα «στα μαχαίρια» και, μάλιστα, προς το συμφέρον του πολίτη και του ελληνικού αθλητισμού...

Φυσικά, αν τους ζητήσει κανείς να δεσμευτούν πως οι κατασκευές που πλήρωσε ο Ελληνας φορολογούμενος δε θα παραχωρηθούν σε κανέναν ιδιώτη, ...θα κάνουν πως δεν κατάλαβαν ή θα μιλήσουν για «μη ρεαλιστικές προσεγγίσεις» του όλου πράγματος.

Αρα, η «ρεαλιστική προσέγγιση» αφορά αποκλειστικά και μόνο το ποιοι θα ξεπουλήσουν, πώς και σε ποιους, τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις ή την όποια άλλη δημόσια περιουσία. Πράγματι, ...ενδιαφέρουσα η άποψη.

«Ο ΣΚΟΠΟΣ της αντικειμενικής ενημέρωσης δεν πρέπει να επηρεάζεται από τον ανταγωνισμό και την αντιπαράθεση συμφερόντων». Μπορεί η πρόταση να μην πάσχει συντακτικά, αλλά το πολιτικό της νόημα παραπέμπει στον ...ορισμό της αντίφασης.

Πάντως, το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι ανήκει στον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης Ι. Λασκαρίδης. Και, μάλιστα, με βάση τη λογική αυτή, έκανε και σχετικές συστάσεις προς τους ραδιοφωνικούς σταθμούς...

Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε τη γνώμη του Συμβουλίου για το πώς ...μπορεί να μην ...επηρεάζεται η ενημέρωση από τα συμφέροντα, όταν ιδιοκτήτες και αφεντικά των ραδιοτηλεοπτικών μέσων είναι τα ίδια τα συμφέροντα;

Πόσο, δε, μάλλον, όταν - και με ευθύνη του ΕΣΡ - αυτά τα «συμφέροντα» δρουν ασύδοτα, χωρίς να λογοδοτούν για καμία δραστηριότητά τους, είτε είναι νόμιμη (σύνηθες), είτε είναι παράνομη (εξίσου σύνηθες).