«Σκάνδαλο: Πράξη ή γεγονός που προκαλεί τη γενική αγανάκτηση». Ετσι ορίζει το «Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου - Φυτράκη» την έννοια της λέξης σκάνδαλο. Ξεκινώντας από τον ορισμό αυτό, λοιπόν, αναρωτιόμαστε:

Είναι ή όχι σκάνδαλο, να ζουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι με 300 έως 500 ευρώ το μήνα; Είναι ή όχι σκάνδαλο, να αρνείσαι σε δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους και ακόμη περισσότερους άνεργους, το ύψιστο δικαίωμα στη δουλιά και με άλλα λόγια, το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή και την αξιοπρέπεια; Είναι ή όχι σκάνδαλο, να υπερδιπλασιάζεται μέσα σε δέκα χρόνια - από το 1995 έως το 2004 - ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών να ζουν στον αστερισμό τού κάθε φέτος και χειρότερα, ενώ, μια ελάχιστη μειοψηφία κεφαλαιοκρατών, να συσσωρεύει αμύθητα πλούτη;

Τα προαναφερόμενα και πολλά ακόμη ανάλογα παραδείγματα είναι αδιαμφισβήτητα γεγονότα, αλλά, σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό, δεν είναι σκάνδαλα. Γιατί; Επειδή, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, δεν έχουν προκαλέσει τη γενική αγανάκτηση. Αντίθετα, ονομάζονται σκάνδαλα, τα όσα βλέπουν τις τελευταίες μέρες το φως της, τηλεοπτικής κυρίως, δημοσιότητας. Δε γνωρίζουμε, αν και πόσο τα τελευταία έχουν προκαλέσει τη γενική αγανάκτηση. Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι, τόσο το περιεχόμενό τους, όσο και ο τρόπος προβολής και ανάδειξής τους, στοχεύουν - εκτός των άλλων - στη μη μετατροπή των προηγούμενων γεγονότων σε σκανδάλων.