Βέβαια, δεν είπε μόνο τα παραπάνω ο υπουργός Απασχόλησης. Εξαντλώντας τα μπόλικα αποθέματα θράσους και πρόκλησης που διαθέτει, συμπλήρωσε ότι όποιος σήμερα συζητά περί μονιμότητας «προσβάλλει τα εκατομμύρια των Ελλήνων και Ελληνίδων, που εδώ και πολλά χρόνια βγάζουν το ψωμί τους στον ιδιωτικό τομέα». Λες και το όνειρο των εκατομμυρίων εργαζομένων, των νέων και όλων όσοι ψάχνουν εναγωνίως για δουλιά είναι μια ζωή σ' ένα καθεστώς πλήρους ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Λες και το όραμά τους είναι μια ζωή σύγχρονων δούλων, δουλεύοντας όποτε και όπως θέλουν οι επιχειρηματίες και παίρνοντας μισθούς πείνας.

Στην πραγματικότητα, ο υπουργός Απασχόλησης και συνολικά η κυβέρνηση προσβάλλουν κατάφωρα τα εκατομμύρια Ελλήνων και Ελληνίδων. Πρώτον, γιατί τους πετούν κατάμουτρα, ότι γράφουν στα παλιά τους παπούτσια το στοιχειώδες και υπ' αριθμόν ένα ανθρώπινο δικαίωμα, το δικαίωμα στη δουλιά. Και, δεύτερον, γιατί επιχειρούν ωμά και ξεδιάντροπα να διαιρέσουν τους εργαζόμενους και να τους βάλουν να τσακώνονται για το μοίρασμα της φτώχειας τους, ώστε να μείνουν απερίσπαστοι οι κεφαλαιοκράτες στη συσσώρευση των όλο και περισσότερων κερδών τους.