Το φιρμάνι του δημάρχου της Ζαχάρως, με το οποίο όρισε το μεροκάματο των αλλοδαπών εργατών γης στα 30 ευρώ, δεν ήταν το πρώτο για τη φετινή χρονιά. Είχε προηγηθεί τον περασμένο Μάη ο συνάδελφός του δήμαρχος Τυρνάβου και αγροτοσυνδικαλιστής της ΝΔ Θ. Νασιάκος. Και, βέβαια, δεν πρόκειται για δυο γραφικούς δημάρχους που ζήλεψαν τη... δόξα του υπουργείου Εργασίας και βάλθηκαν να καθορίσουν τα μεροκάματα των μεταναστών. Το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο. Πατώντας πάνω στο πραγματικό πρόβλημα της ανεργίας και της ανέχειας των λαϊκών νοικοκυριών και με δοσμένη την κυρίαρχη αντιμεταναστευτική προπαγάνδα, που θέλει τους «ξένους» να φταίνε για την ανεργία και να έχουν, μάλιστα, «παράλογες» απαιτήσεις, για αμοιβή όσο οι Ελληνες συνάδελφοί τους, τέτοιου είδους δήμαρχοι θα βρίσκουν και θα τα κάνουν.

Το θέμα είναι αν και πώς θα αντιδράσουν οι δημότες τους και οι ίδιοι οι μετανάστες εργάτες. Θα διεκδικήσουν από κοινού μεροκάματα στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών τους όπως προτείνει το ΠΑΜΕ, καλώντας σε συσπείρωση και πάλη για κατώτερο μεροκάματο 52 ευρώ; 'Η θα συνεχίσουν, οι μεν δημότες να επικροτούν - έστω και σιωπηλά - τέτοιου είδους φιρμάνια, οι δε μετανάστες να τα αποδέχονται και τελικά κερδισμένοι να βγαίνουν μόνον όσοι εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα Ελλήνων και ξένων εργατών, αλλά και των μικρομεσαίων αγροτών;