Ιδιαίτερα δύσκολη προβλέπεται η υπόλοιπη χρονιά για τις λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες, που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός. Κι αυτό γιατί τα έξοδα του δημοσίου στο πρώτο τετράμηνο του 2000 αυξήθηκαν με τριπλάσιο του προβλεπομένου ρυθμό. Οπως ανακοίνωσε προχτές το υπουργείο Οικονομικών, ο στόχος αύξησης ήταν 4,2% και, τελικά, τα έξοδα αυξήθηκαν κατά 13,7%. Κι όπως συμβαίνει συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις, οι συνταγές για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που προσφέρει η πολιτική του «ευρωμονόδρομου», είναι δυο: Πρώτον, να επιδιωχτεί ακόμη μεγαλύτερη αύξηση εσόδων και δεύτερον, να γίνουν περικοπές στα έξοδα του υπόλοιπου χρόνου. Πάντα, βέβαια, στα γενικότερα πλαίσια της μονόπλευρης λιτότητας. Φορτώνοντας πάντα, δηλαδή, τα βάρη στις πλάτες των μόνιμων «υποζυγίων», των εργαζομένων και του λαού γενικότερα.