«Το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ελληνικές ταυτότητες δεν καλύπτεται από κοινοτική ρύθμιση και αρμόδια είναι η ελληνική νομοθεσία, αλλά το όλο ζήτημα μπορεί να παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο».

Αυτό δήλωσε χτες ο Πορτογάλος προεδρεύων του Συμβουλίου Υπουργών, υφυπουργός Εξωτερικών Σεϊξάς ντα Κόστα, ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, απαντώντας σε σχετική προφορική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνου.

Η δήλωσή του αυτή συνιστά ριζική αλλαγή πλαισίου του όλου θέματος αφού για πρώτη φορά αρμόδιο κοινοτικό όργανο επαναλαμβάνει ότι το όλο ζήτημα είναι πρωτοβουλία της κυβέρνησης, αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής στο ευρωπαϊκό δικαστήριο.

Η χτεσινή μέρα χαρακτηρίστηκε από αντιφατικές δηλώσεις Κομισιόν και Συμβουλίου για το όλο ζήτημα, έως αργά το απόγευμα που προέκυψε η ανωτέρω δήλωση του Συμβουλίου. Η δήλωση της Κομισιόν μεταξύ άλλων ανέφερε: «Τα κράτη - μέλη απαγορεύουν την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που παρέχουν πληροφορίες» μεταξύ άλλων για «τις θρησκευτικές πεποιθήσεις». Επισημαίνει δε την «ενισχυμένη προστασία» που προβλέπει η Οδηγία (95/46/ΕΕ) για κάποιες κατηγορίες ευαίσθητων δεδομένων στα οποία συγκαταλέγονται και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Ακόμα στη δήλωση τονίζεται: «Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σκοπός ενός Δελτίου Ταυτότητας είναι η αναγνώριση του προσώπου, εξακριβώνοντας κυρίως την εθνικότητά του, το θρήσκευμα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν στοιχείο αναγνώρισης ενός προσώπου» και συνεχίζει «η αναφορά της θρησκείας πάνω σε μία ταυτότητα ακόμα και με τη ρητή συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου προσώπου θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν ακατάλληλη, άσχετη με το θέμα και υπερβολική σε σχέση με τον σκοπό ενός Δελτίου Ταυτότητας».

Και καταλήγει: «Προκύπτει από τις παραπάνω παρατηρήσεις ότι η αναφορά της θρησκείας στο Δελτίο Εθνικής Ταυτότητας με την ανεπιφύλακτη συγκατάθεση του κατόχου του θα μπορούσε να είναι αντίθετη με την Οδηγία. Καμία αναφορά του θρησκεύματος του κατόχου δε γίνεται στα Δελτία Ταυτότητας που εκδίδονται από όλα τα κράτη - μέλη που εκδίδουν Δελτία Ταυτότητας για τους υπηκόους τους».

Τέλος, ειδικά για τα ελληνικά δελτία ταυτότητας που είναι έγγραφα «ταξιδίου που επιτρέπουν στον κάτοχο να κυκλοφορεί και να εγκαθίσταται στο εσωτερικό των κρατών - μελών», σημειώνεται «η αναφορά της θρησκείας σε αυτό το δελτίο δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν στοιχείο αναγνώρισης του προσώπου προκειμένου να ασκήσει το δικαίωμα της κυκλοφορίας και εγκατάστασης».