«Στην Ελλάδα δε βρήκε ποτέ έδαφος ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, το μίσος εναντίον όσων δεν είναι όπως εμείς», δεν είναι δηλαδή ορθόδοξοι, ανέφερε σε αποστροφή του λόγου του ο Χριστόδουλος. Μα καλά, ο πολυπράγμων και πολύξερος Αρχιεπίσκοπος δεν έχει ακούσει, δεν έχει διαβάσει ποτέ ότι μετά τα Δεκεμβριανά και ιδιαίτερα στη διάρκεια και μετά το τέλος του εμφυλίου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην ορθόδοξη Ελλάδα κυνηγήθηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, παλουκώθηκαν, εξοντώθηκαν γιατί δεν έβαζαν μια υπογραφή σε ένα χαρτί με το οποίο να αποκήρυτταν τις πολιτικές και φιλοσοφικές τους απόψεις και να αποδέχονταν τις αρχές της επίσημης ελληνορθόδοξης πολιτείας; Πώς και του ξέφυγε αυτή η λεπτομέρεια;

Δεν έχει ακούσει ποτέ για τα αναμορφωτήρια, για τους νέους Παρθενώνες, τα ξερονήσια και τα κάτεργα του αίσχους και της βαρβαρότητας, αυτές τις νέες «κολυμβήθρες του Σιλωάμ» που σχεδιάστηκαν και λειτούργησαν με άκρατο σαδισμό και απάνθρωπο μένος και υπό τις ευλογίες της εκκλησίας για να αναμορφώσουν τους «απολεσθέντες», να τους επαναφέρουν στο δρόμο της «πατρίδας και της Θρησκείας» και να απαλλάξουν τον τόπο από το κομμουνιστικό μίασμα;

Δε γνωρίζει ο Αρχιεπίσκοπος, που κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατακρεουργήθηκαν, βασανίστηκαν μέχρι θανάτου, εκτελέστηκαν ή πέρασαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους στα κάτεργα γιατί αρνήθηκαν να απαρνηθούν τα ιδανικά της δικής τους πίστης; Πώς λοιπόν διατείνεται ότι η μισαλλοδοξία είναι άγνωστη στην Ελλάδα; Οχι μόνο άγνωστη δεν είναι, αλλά είναι από τα στοιχεία εκείνα που έχουν επηρεάσει βαθύτατα τη νεότερη ιστορία της χώρας μας και έχουν αφήσει τα σημάδια τους μέχρι και τις μέρες μας.