Επανήλθε προχτές στο θέμα του διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας ο κ. Χριστόδουλος, καλλιεργώντας και πάλι τη θρησκοληψία και τον διχασμό των εργαζομένων. Στο κυριακάτικο κήρυγμά του χαρακτήρισε όσους είναι υπέρ του διαχωρισμού, ως «ακόλουθους της ιδεολογίας του γενιτσαρισμού», ενώ δεν παρέλειψε να καλέσει τους πιστούς «να σώσουμε το ρωμαίικο εάν ενδιαφερόμαστε για τα παιδιά μας».

Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, τι ακριβώς θέλει να πει με το πρώτο, ούτε εάν επιφυλάσσει για τον εαυτό του και την ηγεσία της Εκκλησίας το ρόλο του σωτήρα, αλλά το σίγουρο είναι το εξής: Τόσο η νεότερη, όσο και η λίγο παλιότερη ιστορία της χώρας μας βρίθει παραδειγμάτων και αποδείξεων, πως άλλα πράγματα καθορίζουν τον πατριωτισμό ή τη συνέπεια σε υψηλά ιδανικά και αξίες και, πάντως, όχι η θρησκευτική πίστη, πόσο μάλλον η θρησκοληψία και ο θρησκευτικός φανατισμός.