Για το φημολογούμενο ανασχηματισμό αλλά και την ανάδειξη του Γ. Παπανδρέου στην προεδρεία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ρωτήθηκε προχτές η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο ραδιόφωνο του «Αλφα» και στον δημοσιογράφο Κ. Αρβανίτη.

-- Να ξεκινήσουμε από τα τρέχοντα: τον ανασχηματισμό, την ανάδειξη του Γ. Παπανδρέου στα ηγετικά της Σοσιαλιστικής Διεθνούς

-- «Ανασχηματισμός: Θα αλλάξουν κάποια πρόσωπα, θα συνεχίσει η ίδια πολιτική. Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία, μα καμία αλλαγή. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιταχύνει τους ρυθμούς των αντιλαϊκών μέτρων, ήλπιζε ότι τα αντιλαϊκά μέτρα θα μπορούσε να τα πάρει σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, αλλά και οι βιομήχανοι απαιτούν και η ΕΕ απαιτεί, επομένως ο ανασχηματισμός δε νομίζω ότι πρόκειται να προσφέρει καμία αλλαγή, απλώς θα αλλάξουν κάποια ονόματα και τίποτα παραπέρα.

Τώρα, όσον αφορά την εκλογή του Γ. Παπανδρέου στη Σοσιαλιστική Διεθνή, δεν μπορώ να εκτιμήσω γιατί επιλέχτηκε ο κ. Παπανδρέου ή κάποιος άλλος, πάντως νομίζω ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, με την έννοια ότι έχει δώσει σαφή δείγματα της πολιτικής του, ως υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση και νομίζω ότι είναι ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος μπορεί να αναδείξει τη Σοσιαλιστική Διεθνή σαν ένα στήριγμα της Νέας, όπως λένε, Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων. Κατά τη Διεθνή δηλαδή και ο πρόεδρος».

-- Ομως, υπάρχει κατηγορία ή μια στεναχώρια, από κάποιους πολίτες, οι οποίοι δεν είναι στο χώρο το δικό σας, ότι ήσασταν πιο σκληροί οι κομμουνιστές απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο σε επίπεδο δηλώσεων, αλλά και σε επίπεδο κινητοποίησης. Είσαστε πιο υπομονετικοί τώρα με τη ΝΔ

- Α.Π.: «Αυτά τα λέει η κ. Μιλένα Αποστολάκη, ο κ. Πάγκαλος, αυτά τα λέει το ΠΑΣΟΚ. Εμείς ξέρετε, κατ' αρχήν, αποφεύγουμε τις ηχηρές εκφράσεις που δεν έχουν περιεχόμενο. Κάνουμε αντιπαράθεση με πολιτικούς όρους και μάλιστα πολλές φορές με επιστημονικούς, που ενδεχομένως και κάποιοι άνθρωποι να μην τους καταλαβαίνουν. Δηλαδή, εμείς δε θα πούμε: "είναι μια κυβέρνηση που δεν έχει πρόγραμμα, που είναι ασυντόνιστη". Εμείς λέμε η κυβέρνηση αυτή παίρνει μέτρα υπέρ των επιχειρηματιών. Τώρα αυτός είναι χαμηλός τόνος; Κατά τη γνώμη μας είναι υψηλός. Ενα θέμα αυτό.

Ο,τι λέγαμε για το ΠΑΣΟΚ, το λέμε και για τη ΝΔ. Και μάλιστα καλούμε τον κόσμο της ΝΔ, που την ψήφισε γιατί πίστευε ότι θα ήταν κάτι καλύτερο από το ΠΑΣΟΚ, ή ότι η ΝΔ συνετίστηκε επειδή ήταν πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση, να βγάλει τα συμπεράσματά του. Είμαστε εξίσου σκληροί στη ΝΔ.

Οσον αφορά τις κινητοποιήσεις. Νομίζω ότι το ΚΚΕ, με νύχια και με δόντια, προσπαθεί να στηρίξει τις κινητοποιήσεις και εκεί που δεν ξεσπάνε να συμβάλει στο ξέσπασμά τους. Δε νομίζω ότι αριθμητικά είναι λιγότερες οι κινητοποιήσεις επί ΝΔ. Τώρα, αν σε κάποιο τομέα, π.χ. στον αγροτικό όντως είναι λιγότερες, είχαν λιγοστέψει και στη δεύτερη τετραετία του Κ. Σημίτη, είναι ακριβώς γιατί όταν περνάνε τα μέτρα, οι εργαζόμενοι περνάνε μια φάση απογοήτευσης...».

-- Ε, ναι. Είναι ήττα

-- «Ναι, το θεωρούν ήττα. Είναι ήττα, αλλά θέλει πολλή συζήτηση τι είναι ήττα και τι δεν είναι και στην προκειμένη περίπτωση ήταν η πιο εύκολη φάση της αντίστασης στα πρώτα μέτρα, από τη φάση που είμαστε σήμερα, διεκδίκησης σύγχρονων λύσεων όταν έχουν παρθεί κατακτήσεις και έχουν περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα. Είμαστε σε μια άλλη φάση και επομένως χρειάζονται σήμερα πιο πολιτικοποιημένοι αγώνες, πιο ενωτικοί, και αυτό το διάστημα μπορεί να εμφανίζεται και μια αμηχανία και τέλος πάντων, να σας πω το εξής: Το ΚΚΕ, ούτε επί ΠΑΣΟΚ, ούτε επί ΝΔ πατάει κουμπιά για να γίνουν αγώνες. Προσπαθούμε να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα οι εργαζόμενοι. Και καμιά φορά μπορεί η συνείδηση να διαφοροποιείται σε ένα μεσοδιάστημα αγώνων, να κατασταλάζει, όμως δεν είναι πάντα ο αριθμός των κινητοποιήσεων που δείχνει το επίπεδο συνείδησης. Ωστόσο, εγώ θα δεχτώ ότι είναι πιο σύνθετη η φάση σήμερα για την ανάπτυξη των αγώνων, από ό.τι ήταν στις αρχές του '90, του '93, του '96 και μετά. Από το 2000 και μετά περνάμε σε μια άλλη φάση. Εχουν περάσει τα μέτρα και οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι πρέπει να έρθουν σε ρήξη. Ας το πούμε: Η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, ενώ ξέρει ότι πρέπει να γίνει η ρήξη, να αγωνιστεί με όρους ρήξης, σε ένα αρκετό χρονικό διάστημα, ακόμα δεν έχει αποκτήσει αυτή, όχι τη θέληση, την εμπιστοσύνη στη δύναμή του».