Η χτεσινή πανεργατική απεργία και οι δυναμικές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ απέδειξαν ότι ο χαρακτήρας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης και οι επιπτώσεις που έχει στα πλατιά λαϊκά στρώματα δεν αφήνουν περιθώρια για λογοπαίγνια. Πρωθυπουργικά διαγγέλματα, όπως το προχτεσινό, και ψευτο-ισχυρισμοί για πολιτικές ...«ήπιας προσαρμογής» δεν προκαλούν πλέον μόνο θυμηδία. Τα κουτσουρεμένα μεροκάματα, η ανεργία, η καλπάζουσα υποαπασχόληση, η ξεκληριζόμενη αγροτιά, η ακρίβεια, οι συντάξεις πείνας, η εμπορευματοποίηση- ιδιωτικοποίηση των τομέων της Υγείας και της Παιδείας προκαλούν οργή και αγανάχτηση. Μπορεί η σημερινή κυβέρνηση, πορευόμενη στα αντιλαϊκά χνάρια που χάραξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, να διαφημίζει τις αναδιαρθρώσεις και τις μεταρρυθμίσεις, ωστόσο για την εργατική τάξη και τους άλλους εργαζόμενους είναι φύσει αδύνατον να υπομείνουν τις επιλογές και τα προγράμματα, που έχουν εκπονηθεί για να στηρίξουν την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Πέραν όλων των άλλων, απλά δεν αντέχουν!

Οι εργαζόμενοι τώρα είναι σε θέση να το γνωρίζουν. Η οικονομική πολιτική των κυβερνώντων, οι στόχοι που υπηρετούν τα επιμέρους μέτρα, πολιτικές και νομοθετήματα, δεν είναι υπόθεση του σήμερα ή του χτες. Οι Συνθήκες και οι Στρατηγικές, που έχουν συναποφασιστεί στα πλαίσια της ΕΕ την τελευταία δεκαπενταετία, αποτελούν τα συστατικά μέρη μιας ολόκληρης γραμμής, που χάραξε η οικονομική ολιγαρχία για να ενισχύσει τη δική της θέση, μέσα από την πλήρη ανατροπή λαϊκών καταχτήσεων πολλών δεκαετιών. Εκεί εντάσσονται οι πολιτικές για μείωση εισοδημάτων, για «απελευθερώσεις» των αγορών, για ξερίζωμα των συντάξεων και της κοινωνικής πρόνοιας. Εκεί - και στο γενικότερο ξαναμοίρασμα αγορών - στοχεύουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Και ...μπράβος αυτών των επιδιώξεων είναι τα μέτρα αυταρχικού χαρακτήρα και η αμφισβήτηση δημοκρατικών καταχτήσεων και ελευθεριών.

Οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί εκφραστές τους επιδιώκουν ακόμα μεγαλύτερη επιτάχυνση στην υιοθέτηση αντιδραστικών-αντιλαϊκών ρυθμίσεων. Και πάντα βλέπουν με άσχημο μάτι τη βραδυπορία ή τους ελιγμούς στους οποίους υποχρεώνονται, ώστε με τους μικρότερους δυνατούς κραδασμούς να επιβληθούν τα άνομα σχέδιά τους. Τα επιτελεία της ΕΕ, οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της, τα διάφορα στηρίγματα του συστήματος, ξέρουν πολύ καλά ότι όσο πιο καλύτερα οργανώνεται ο λαϊκός παράγοντας και όσο περισσότερο ξεσκεπάζεται το επερχόμενο ξήλωμα καταχτήσεων που έχουν διατηρηθεί, τόσο δυσκολότερο θα είναι αργότερα να επιβληθούν μέτρα που θίγουν το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Αυτό το μήνυμα, το στίγμα της ...βιασύνης, αλλά και της απαίτησης για άμεσο ξεκαθάρισμα, έστειλε προχτές ο Μητσοτάκης. Αυτό το μήνυμα στέλνουν, στην πραγματικότητα, και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όταν κατηγορούν την κυβέρνηση για απουσία και απραξία.

Τα πράγματα είναι δεδομένα. Στα σχέδια και των μεν και των δε σε βάρος των εργαζομένων μπορούν να αντιταχθούν και να τα ανατρέψουν μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η ενδυνάμωση, η αποφασιστική ενίσχυση και η μαζικοποίηση του συνεπούς και σωστά προσανατολισμένου ταξικού κινήματος. Η χτεσινή απεργία και οι κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ απέδειξαν ότι υπάρχουν και οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες.