Τριάντα χρόνια συμπληρώθηκαν χτες από την έναρξη της μεγάλης κατάληψης του τότε αμαρτωλού Οίκου Τυφλών Καλλιθέας, από τους τυφλούς που απαιτούσαν τη δημοσιοποίηση των σχολών τυφλών, αναβαθμισμένη εκπαίδευση και επαγγελματική αποκατάσταση. Η κατάληψη κράτησε πέντε μήνες και ήταν η απαρχή για την απόσπαση μιας σειράς κατακτήσεων εκείνη την περίοδο, που σταδιακά αφαιρέθηκαν ή κινδυνεύουν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ενας αγώνας που έδειξε την ορθότητα και τη δυναμική της αγωνιστικής συμπαράταξης των αναπήρων με το εργατικό και το γενικότερο προοδευτικό ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα.

Τριάντα χρόνια μετά, πιο ώριμο το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα παλεύει για την ανατροπή της πολιτικής που γεννάει και οξύνει τα προβλήματα. Στην πρώτη γραμμή των αγώνων βρίσκεται πάντα η Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Τυφλών (ΕΣΚ - Τυφλών) αναδεικνύοντας τα προβλήματα της εκπαίδευσης και επαγγελματικής αποκατάστασης των τυφλών που μένουν άλυτα και διαρκώς οξύνονται και επιδεινώνονται. Η σχολή (ΚΕΑΤ σήμερα), αν και είναι στο Δημόσιο, βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης και οι τυφλοί βιώνουν την ανεργία και το περιθώριο. Και βάζει επιτακτικά το ζήτημα της αλλαγής συσχετισμών δύναμης και εξουσίας. Αλλά και την ανάγκη για ενιαίο αγώνα των αναπήρων και των οικογενειών τους σε συμπαράταξη με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για δημόσια δωρεάν και υποχρεωτική ειδική αγωγή και δουλιά για όλους, μέτρα στήριξης των πολλαπλά αναπήρων κ.ά.

Για να δικαιωθεί το σύνθημα των εξεγερμένων του 1976 «μόρφωση, δουλιά και όχι ζητιανιά»!