Λένε- και στην ουσία έτσι είναι- πως τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο, έχουν γίνει στο όνομα της δημοκρατίας και της διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με την ίδια λογική, η κυβέρνηση Σημίτη ετοιμάζεται να θεσμοθετήσει στους αμέσως επόμενους μήνες, την κατάργηση των σημαντικότερων κατακτήσεων των εργαζομένων των τελευταίων 150 ετών, στο όνομα αντιμετώπισης της ανεργίας!!! Στην κατεύθυνση αυτή, εντάσσονται οι προχτεσινές αποφάσεις της Κυβερνητικής Επιτροπής, που προβλέπουν την «άμβλυνση των εργασιακών σχέσεων» με δέσμη νέων αντεργατικών μέτρων.

Ηδέσμη των μέτρων, που αποφάσισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προβλέπει: Πρώτον, την κατάργηση, ουσιαστικά, του σταθερού ωραρίου εργασίας, του 8ωρου, αφού - αν περάσουν τα μέτρα - ο κάθε επιχειρηματίας θα μπορεί να ρυθμίζει το χρόνο απασχόλησης ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησής του. Δεύτερον, την κατάργηση του ορίου ομαδικών απολύσεων - σήμερα 2% το μήνα - και τη θεσμοθέτηση δυνατότητας στο περίπου 80% των επιχειρήσεων να απολύουν μέχρι και το 10% των εργαζομένων το μήνα. Τρίτον, την καθιέρωση ενός νέου «πριμ» στους επιχειρηματίες, με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών κατά 25%, που θα επιδοτείται από το κράτος. Τέταρτον, την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που στην πράξη σημαίνει εικονική μείωση της ανεργίας με το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας πλήρους απασχόλησης (άρα και του μισθού) σε 2 ή 3 μερικά απασχολούμενους εργαζόμενους. Πέμπτον, τη θεσμοθέτηση της προσωρινής εργασίας, δηλαδή τη δυνατότητα μιας επιχείρησης να δανείζει εργαζόμενους που απασχολεί για ορισμένο χρονικό διάστημα σε άλλη επιχείρηση...

Αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση τα εμφάνισε σαν... «φιλολαϊκά», που θα συμβάλουν, δήθεν, στην αντιμετώπιση της ανεργίας με τη δημιουργία μερικών... εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων απασχόλησης. Το ποιους ωφελούν και ποιους ζημιώνουν τα συγκεκριμένα μέτρα - στην ουσία πρόκειται για τα μέτρα «σοκ» που είχε κάνει λόγο την περασμένη Τρίτη ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας - μπορεί να το διαπιστώσει κανείς, από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η εξαγγελία τους από την κυβέρνηση. Το γεγονός, ότι τα μέτρα προκάλεσαν οργή και αγανάκτηση στους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστικούς τους φορείς, αλλά χαρά και ικανοποίηση στους βιομήχανους και άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες, λέει πολλά. Οπως επίσης, λέει πολλά και η δήλωση του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, πως «δεν υπάρχουν κεκτημένα»! Είναι προφανές, πως με τη δήλωση αυτή, ο Κ. Σημίτης ήθελε να διαβεβαιώσει τους εκπροσώπους του ξένου κεφαλαίου (ΟΟΣΑ, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Διευθυντήριο Βρυξελλών) και των Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, τραπεζίτες) πως η κυβέρνησή του θα ικανοποιήσει τις αξιώσεις τους για περισσότερη ασυδοσία και θα προχωρήσει στην εφαρμογή αυτών μέτρων.

Αν και σε ποιο βαθμό η κυβέρνηση θα καταφέρει να περάσει τα συγκεκριμένα μέτρα που στοχεύουν στην παραπέρα συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και στην αύξηση των κερδών και υπερκερδών των επιχειρήσεων με την εντατικοποίηση του βαθμού εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας, αυτό θα κριθεί στην πράξη. Και είναι βέβαιο, πως τα μέτρα αυτά δε θα μπορέσουν να εφαρμοστούν στη ζωή, αν οι εργαζόμενοι ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ, να αγωνιστούν για τη ματαίωση αυτών των μέτρων, κάνοντας μετερίζι αντίστασης ΚΑΘΕ ΤΟΠΟ ΔΟΥΛΙΑΣ. Αν ξεπεράσουν και υπερβούν τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και συμπαραταχτούν σε κοινή δράση με τις δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να αντισταθούν, που θέλουν και μπορούν να εμποδίσουν τα νέα αυτά αντιλαϊκά μέτρα.